شادمهر راستین:
سینمای ایران برای باورپذیری نیاز به پژوهش دارد
شادمهر راستین، فیلمنامهنویس معتقد است: هر فیلمی برای فیلمساز مانند مقاله پژوهشی است که با زبان سینما آنرا به مخاطب ارائه میدهد و اگر این پژوهشها ضعیف باشد مخاطب تصور میکند این فیلمها بیارزش هستند.
به گزارش ایلنا، شادمهر راستین درباره اهمیت پژوهش در سینمای ایران گفت: چیزی که پژوهش را در سینما و مخصوصا سینمای ایران متمایز میکند خصلت سینمای ایران است. خصلت سینمای ایران برگرفته از سینمای آگاهی بخش است که حتی در فیلمهای آموزنده هم نمیتواند از وجه آموزشی خود دور بماند و مخاطب زمانیکه فیلمی را میبیند انتظار دارد سطح آگاهیاش بیشتر شود.
وی ادامه داد: برخی از فیلمسازان ادعا کردند که سینما خود امر سرگرم کنندهای است و نیازی به پشتوانههای تحقیقاتی و پژوهشی ندارد اما مخاطب ایرانی انتظارش از سینما به نوعی بازتاب زندگی، تاریخ و فرهنگی است که در آن به سر میبرد بنابراین سینمای ایران بر مبنای پژوهش و تحقیق میتواند ارتباط بهتری با مخاطب داشته باشد.
این فیلمنامهنویس خاطرنشان کرد: سینمای ایران نزدیک به ۱۰۰ سال قدمت دارد و همچنان در نقدها و بررسیهایی که صورت میگیرد، منتقدان و مردم مبنای تاریخی فرهنگی که بر اساس پژوهش و تحقیق به عنوان دستاورد در فیلمهایشان به نمایش میگذارند، برای مخاطبان امتیاز محسوب میشود و قبول نمیکنند واقعیتی که در فیلم میبیند ریشه در تحقیق و پژوهش نداشته باشد.
راستین هنچنین گفت: سینمای ایران برای باورپذیری خود نه تنها به پژوهش نیاز دارد بلکه حتی برای انتظار مخاطب جذابیت آن ریشه در تحقیق مبانی فرهنگی و تاریخی دارد.
وی ادامه داد: هر فیلمی برای فیلمساز مانند مقاله پژوهشی است که با زبان سینما آنرا به مخاطب ارائه میدهد و اگر این پژوهشها ضعیف باشد مخاطب تصور میکند این فیلمها بیارزش هستند.
گفتنی است، اختتامیه چهارمین دوره پژوهش سال سینمای ایران فروردین ماه ۱۴۰۰ برگزار میشود.