تولدی که آسمانیان و اهل زمین را به وجد آورد ، پیامبری از نور زاده شد
17 ربیعالاول چه روز مبارکی است. روایت شده که حضرت محمّد بن عبداللّه(ص) در مکّه معظّمه هنگام طلوع فجر، روز جمعه، سنه عامالفیل متولد شدند. امام صادق(ع) میفرماید: در این روز ابلیس از ورود به آسمانهای هفتگانه محروم شد، شیاطین دور شدند، تمامی بتها در بتکده به صورت بر زمین افتادند، ایوان کسری شکست و 14 کنگره آن سقوط کرد، آب دریاچه ساوه خشک شد، سرزمین خشک سماوه، آب پیدا کرد، آتشکده فارس پس از هزار سال خاموش شد، نوری از سرزمین حجاز بر آمد تا به مشرق رسید، کاهنان عرب علوم خود را فراموش کردند و سحر ساحران باطل شد. درست از همین روز است که سرزمین مکه و مدینه فضیلت و برتری پیدا میکنند بر تمامی سرزمینها و ممالک. یکی زادگاه آخرین پیامبر خدا و دیگر مقر حکومت سیاسی ایشان تا قبل از غلبهی کامل بر مکه. سالهاست این دو شهر بر آستانِ عرش پیشانی میسایند و میعادگاه میلیونها مسلمانان از سراسر جهان هستند. حجاج بیتالله الحرام گاه سفر را از مدینه به سوی سرزمین وحی آغاز میکنند و گاه در پایان زیارتِ کعبه، عازم مدینه میشوند. این دو سرزمین که سالهاست با نام رسولالله گره خورده و نقطه امید دلهای مومنان شدهاند، همچنان در انتظارند تا مهدی موعود از کنار کعبه حکومت اسلامی آخرالزمانی را بار دیگر به گوش جهانیان برساند.