آزادراه در باشگاه رازی نقد شد

ایلنا: پنجاه و یکمین برنامه «نمایش، نقد و بررسی فیلم‌های سینمایی» باشگاه فیلم رازی با حضور طهماسب صلح جو، منتقد و رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران، حبیب اسماعیلی بازیگر، علیرضا محمودی ایرانمهر فیلمنامه نویس و عباس رافعی کارگردان فیلم سینمایی «آزاد راه» ۲۹ آبان ماه برگزار شد.
به گزارش ایلنا، رازی جریان قصه آزاد راه، داستان طلبه جوانی است که بنا به خواست خانواده خود وارد حوزه علمیه می‌شود و بعد از آن سعی می‌کند که جایگاه لباس روحانیت و مسئولیتی را که بر دوش گرفته است، حفظ کند اما با اتفاقی که در طول داستان برایش رخ می‌دهد مرتکب اشتباهی می‌شود که زندگی او را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

صلح جو: سینما مکان‌های اصلی خود را از دست داده است
در ابتدای این جلسه صلح جو، گفت: مشکل بزرگ امروز سینمای ایران این است که مکان‌های خود را از دست داده و خیابان لاله زار که باید به عنوان یکی از مقاصد فرهنگی سینمایی فعال باشد به مرکز فروش لامپ و… تبدیل شده است.
وی تاکید کرد: وعده‌هایی از سوی مسوولان شهرداری در خصوص بازگرداندن لاله زار به جایگاه سینمایی‌اش داده شده است.
صلح جو با تاکید بر اینکه مسائل فرامتنی سینما در شرایط جامعه دقیقا همچون موقعیت بغرنج روی داده برای شخصیت اصلی فیلم است، افزود: داستان دستمایه‌ای قوی دارد که تحت تاثیر شیوه روایت قرار گرفته است.
منتقد و رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران خاطرنشان کرد: امروزه پایبند بودن به اصول اخلاقی و دینی سخت شده و این فیلم نیز دقیقا همین موضوع را نشان می‌دهد.

اسماعیلی: پاتوق‌های فرهنگی در ایران بسیار کم است
حبیب اسماعیلی نیز با حضور در پنجاه و یکمین نشست باشگاه فیلم رازی ضمن ابراز خرسندی از حضور برای سومین بار در فرهنگسرای رازی، گفت: برگزاری چنین برنامه‌هایی ارتباط عوامل با بیننده‌های سینما را دو چندان می‌کند.
وی با اشاره به اینکه پیش از این نیز در فیلم جاده‌های سبز شمال همکاری با عباس رافعی را تجربه کرده، ادامه داد: در دوران پیش از انقلاب تهیه و ساخت فیلم‌های سینمایی سخت‌تر بوده و اکنون بستر و شرایط مناسبی فراهم شده است.
اسماعیلی با بیان اینکه پایه گذار اولین فیلم بعد از انقلاب بوده، تصریح کرد: در گذشته تبلیغات چندانی برای فیلم‌های اکران شده انجام نمی‌شد و تنها از طریق تابلو‌های نصب شده بر سر در سینما‌ها اطلاع رسانی صورت می‌گرفت.
این بازیگر خطاب به اعضای باشگاه فیلم رازی گفت: امروزه نسل جوان به خوبی در حال فعالیت است و نیاز هست که جوانان در تمامی مقوله‌های مربوط به سینما ورود پیدا کنند.
اسماعیلی با تاکید بر اینکه تعداد پاتوق‌های فرهنگی در ایران بسیار کم است، افزود: باید فضاهایی فراهم شود که همه جوانان بتوانند فیلم‌های خود را نشان دهند.
وی افزود: امیدواریم در گزارش ۱۰۰ روزه عملکرد دولت یازدهم در خصوص فرهنگ و ورزش شاهد نگاه ویژه باشیم چرا که سینما و ورزش از قدیم تا کنون آبرویی برای ایرانیان بوده و هستند.
اسماعیلی گفت: وقتی فیلمنامه را مطالعه کردم اسکلت و قصه فیلم برای من جذاب بود و نقشی که من بازی کردم مربوط به مردی است که رد مهر روی پیشانیش است و می‌خواهد از موقعیت داماد آینده خود که‌‌ همان طلبه است سوء استفاده کند و در عین حال تلاش می‌کند خودش را شخصی موجه نشان دهد.

رافعی: آزادراه با گذشت زمان کهنه نمی‌شود
کارگردان فیلم آزاد راه نیز در این برنامه با اشاره به اینکه اکنون شاهد این مسئله هستیم که فیلمی تولید می‌شود و جایی برای چاپ ندارد، گفت: این فیلم به دلیل علاقمندی شخصیت اصلی داستان یا‌‌ همان سلمان، طلبه‌ای علاقه‌مند به سینما، از جشنواره فیلم فجر حذف شد.
عباس رافعی با تاکید بر اینکه از وی خواسته شده که بخش‌های مربوط به طلبه جوان که نشان دهنده علاقه وی به سینما است، باید حذف شود، یادآور شد: خوشبختانه امروز شاهد اکران این فیلم بدون حذف قسمت‌های مربوط به تماشای فیلم توسط طلبه جوان(سلمان) هستیم.
این کارگردان افزود: خوشبختانه این فیلم تنها برای سال ۸۹ ساخته نشده و مضمون آنکه عشق، تنفر، قضاوت و داوری است، کهنه نمی‌شود و در اکران با استقبال مواجه شده است.
رافعی با اشاره به سکانسی مربوط به مادر سعید که در حال تیز کردن چاقو است و می‌گوید من کوتاهی کردم و سعید را خوب تربیت نکردم، می‌گوید: مادر سعید می‌داند که پسرش روی سلمان و همسرش اسید پاشیده و مرتکب جرم شده است اما نباید تاوان سنگینی می‌داد و می‌بینیم که مادر سعید چون حس می‌کند پسرش مقصر است از خون سعید می‌گذرد و در واقع تلاش کردیم در این قسمت از فیلم غیر کلیشه‌ای عمل کنیم.
این کارگردان ادامه داد: داستان اول شخص است و هر کاری که سلمان انجام می‌دهد ما آن را می‌بینیم و همین باعثمی‌شود که ما حس نزدیک تری به سلمان پیدا کنیم.

محمودی: پرداختن به موضوع تردید هدف اصلی «آزاد راه»
علیرضا محمودی ایرانمهر نیز با بیان اینکه کارگردان دقیقا بر اساس فیلمنامه آزاد راه را ساخته، ادامه داد: هدف اصلی این فیلمنامه پرداختن به موضوع تردید و سردرگمی است که انسان با آن روبرو است و نباید این گونه برداشت کرد که آزادراه فیلمی انتقادی، ملودرام و یا هر گونه دیگری فیلم است.
وی تصریح کرد: تلاش کردیم که نشان دهیم چطور می‌توان در یک فیلم مفاهیم تراژدیک را نشان دهیم و از ابتدا در یک موقعیت تراژدیک قدم گذاشتیم.
محمودی در پاسخ به سوالی در خصوص چگونگی پایان این فیلم یادآور شد: آزاد راه فیلمی با انتهای باز نیست ولی سوال‌هایی که مطرح شده در طول فیلم بی‌جواب است و شما باید با وجدان خودتان به آن‌ها جواب دهید و همه موضوعات در انتهای فیلم به نقطه مشخصی می‌رسد.