آیا می‌توان زابل را شهر مرده‌ها خواند؟

به گزارش خبرگزاری ایلنا از زابل، شهر؛ سیاه و سفید است. شهردار هم خود «شهر مرده ها» می خواندش. شهری که مقام معظم رهبری بارها آن را به عنوان تنگه احد ایران خوانده است حالا میدانی برای مهاجرت ها شده است.

زابل؛ شهری که هنوز هم پلاکاردهای «این منزل به فروش می رسد» در آن زیاد است و شهروندان در حال مهاجرت. نبود سینما، تئاتر، شهربازی، فضای سبز، آسفالت مناسب و ترافیک سنگین و… بخشی از کمبود های ظاهری است که شهروندان به آن انتقاد دارند.

به تازگی مشکلات ظاهری زیادتر هم شده است. سگ های ولگرد بلای جان شده اند و پاچه می گیرند. متکدیان نیز آن قدر شده اند که در وصف شان شعر می سرایند.

«شاعری می گفت کم کم جمع مستان می رسند / بنده گویم نه؛ گدایان مثل توفان می رسند / هر مدل یا سایزی بخواهی، داریم گدا، گر نباشد هم ز کرمان و خراسان می رسند / چون که کار بانک ها شد اینترنتی، بعد از این سوی ما با کارتخوان هم می رسند» اینها بخش هایی از شعر یک شاعر در باره وضعیت تکدی گری در شهر است. حتی خود شهرداری هم تابلو می‌زند و می نویسد «نگذارید زابل را از تعداد گدایانش بشانسند»

جایی که شهردار هم در نشست شب گذشته خود(۱۲ تیر) با معتمدان از مسئولان مربوط انتقاد می کند و می گوید «موضوع جمع آوری متکدیان به شدت به ما ضربه زده است، خیلی؛ با ما همکاری نکرده اند، از این متکدیان عده ی زیادی از کمیته امداد هستند، عده ی زیادی هم معتاد اند که باید درمان شوند و بخشی هم از افاغنه هستند که اداره اتباع باید وارد عمل شود، برخی هم از سایر نقاط کشور اند که باید برگردند، ولی در همان گام اول حتی برای ۵۰ پرس غذا دوستان گفتند که پول داریم، شهرداری که یک تنه از پس این ماجرا بر نمی آید.».

«غلامعلی‌ خمر» همچنین برای توضیح ناهنجاری های شخصیتی متکدیان به خاطره ای از برخود خود با یک متکدی اشاره کرد که چگونه در حضور خانواده اش به وی فحش های رکیک داده است..

شهر مرده‌ها خواهر خوانده مشهد می‌شود

اما شهر مرده ها قرار است به خواهر خواندگی مشهد مقدس درآید. آن چیزی که شهردار می گوید تا حالا توافقاتی هم در این باره با شهرداری مشهد شده و حتی دو المان از مشهد نیز در مسیر زابل برای نصب در شهر قرار گرفته است. خواهرخواندگی به گفته خمر در مساله زیباسازی است و قرار شده تا چهره شهر را رنگی تر کند.

ولی کارشناسان معتقدند با این خواهرخواندگی همه مشکلات شهر برطرف نمی شود. شهری که تعداد سگ های ولگرد در آن به حدی است که آسایش را از مردم گرفته، چه خدمات رضایت بخشی به مردم می توان بدهد؟ هر چند شهرداری از جمع آوری ۲۰۰۰ سگ خبر داده ولی در همان DVD عملکرد شهرداری که بین معتمدان توزیع شده، وضعیت سگ های ولگرد در عکس‌های سطح شهر به وضوح دیده می شود.

البته اکنون نیز مردم از حضور گسترده سگ ها در اکثر محله های شهر انتقاد می کنند. سگ هایی که بعضاً خطرناک هستند و کار دست مردم می دهند. از بیمارستان گرفته تا دانشگاه و در پارک ها نیز حضور دارند.

شهردار زابل اما در مورد این حیوانات توصیف جالبی دارد. «شهر فقط برای انسان‌ها جذاب نیست بلکه برای سگ ها هم جذاب است که آنها را به شهر کشانده است» او در ادامه به جمع آوری ۲۰۰۰ قلاده سگ نیز اشاره می کند و می گوید: «تا پیش از این ۲۰۰۰ سگ خانوادگی رد می شدند و حالا مجردی عبور می کنند»

به هر حال مشخص نیست سگ ها با چه جاذبه ای به شهر می آیند، فضای سبز نداشته برای‌شان جذاب است یا بوستان‌های محله ای که تکمیل نشده، رها شده اند.

شهردار در مورد فضای سبز شهر می گوید: از میدان جهاد تا قائم آباد شهرداری ۵ هزار درخت توت سازگار با شهر را کاشته ولی حالا تعداد این درختان به اندازه انگشتان دست هم نیست. او می گوید برخی «شهروند» نیست بلکه «خانه وند» هستند، باید آنقدر به مردم نهال داده شود که خانه هایشان از درخت اشباع شود.

برخی اما انتقاد هایی نیز به شهرداری دارند که چرا نهال ها را در محل هایی که خاک برای کاشت آماده نشده، می کارد. موضوعی که شهردار چند نقطه از شهر را گردن گرفت و مابقی را قبول نکرد. شهر دار همچنین گفت در زمستان گذشته ۴۰ کامیون کود به فضای سبز تزریق کرده و برنامه هایی هم برای توسعه آنها دارد.

وضعیت پارک «محله قاسم آباد» شهر، یکی از انتقاد ها به شهردار است، پارکی که نه روشنایی معابر دارد و نه شهرداری فضای سبز آن را ایجاد کرده است. مردم این محله شهرداری را متهم به نداشتن مدیریت زمان می کنند و شهردار در پاسخ به آنها موافق این گفته نیست.

به گفته اهالی محله، شهرداری خاک مربوط به فضای سبز را در پارک رها کرده و حتی در باغچه های آن هم پخش نکرده که مردم خود اینکار را کرده اند و گیاهانی هم در حد بضاعت‌شان کاشته اند. شهردار اما «مدیریت زمان» را تابعی از متغییر هایی می داند که مربوط به شهرداری نیست و از زیر بار کار نکرده، شانه خالی می کند. کاشت چند درخت و پخش خاک در پارک ماه‌ها زمان نمی خواهد و وابستگی زیادی هم به متغیرهایی که شهرداری آنها را مربوط به خود نمی داند، نیست.

قصاص قبل از جنایت

انتقادها به شهرداری زیاد است، انتقادهایی که شهردار برخی را قصاص قبل از جنایت و عادل نبودن در حکمیت می خواند. وضعیت اتوبوس رانی یکی از نقدهای زیرساختی به شهردار است، سازمانی که شهردار گفته آنجا را احیا کرده و تعداد اتوبوس‌ها را از ۱۳ به ۳۵ دستگاه افزایش داده است.

خمر می گوید: اینک ناوگان اتوبوس رانی شهرداری زابل از دورترین روستاهای سیستان تا مرکز شهر را فقط با ۵۰۰ تومان انجام می دهد. ادعایی که مردم آن را قبول ندارند و وضعیت این ناوگان را ضعیف می دانند.

سیستان دارای پنج شهرستان است که خدمات دهی مطلوب به دورترین روستاهای آن با ۳۵ دستگاه اتوبوس ممکن نیست، هر چند خدمات به روستاها در دایره اختیارات شهرداری نیست، ولی خمر معتقد است «هر چه رفت و آمد به شهر بیشتر شود، اقتصاد شهر هم قوی تر می شود.»

درآمد ۱۰۰ میلیون تومانی شهرداری

مهم‌ترین مشکل شهرداری زابل، کمبود اعتبار است، این شهرداری تا چند ماه پیش ۲۰ میلیارد تومان بدهی داشته و کارکنان آن پنج – شش ماهی هم حقوق نگرفته بودند. کارکنان هم بیش از نیاز شهرداری هستند و شهردار تنها ۳۰۰ نفر از ۸۰۰ کارمند و کارگر را کافی می داند.

رتبه آخر از نظر آبادانی در بین شهرهای سیستان و بلوچستان، اضافه شدن ۱۵۰ نفر نیروی جدید قبل از فعالیت شهردار تازه در سال ۹۲ و درآمد ۱۰۰ میلیون تومانی که شهردار آن را ناچیز می داند از جمله مشکلات دیگر شهرداری است. البته اختلاف شدید شورا با شهردار هم یکی از حاشیه های دیگر شهرداری زابل است.

اختلاف شدید شورا و شهردار

شورای اسلامی زابل از عملکرد شهردار راضی نیست و موضوع استیضاح شهردار را به علت نداشتن تعامل، داشتن مشکلات درون سازمانی، بوروکراسی بسیار نامناسب در حوزه شهرسازی شهرداری، اجرا نشدن قوانین به صورت واقعی، داشتن مشکلات فراوان حوزه اداری و مالی شهرداری، دخالت و مشاوره های افراد متفرقه در خارج از شهرداری در امور این نهاد را که سبب رکود فعالیت ها در مدت مسئولیت شهردار زابل خوانده، پیش کشیده است.

شهردار زابل اما انتقادات وارد بر خود را بی انصافی می خواند و می گوید: لباس دکتری را قبل از ورود به شهراری درآورده و لباس رفته گری پوشیده است، از شهرداری حتی ریالی پول نخواسته و بابت حق جلسات هم تا حالا پولی نگرفته است.

خمر همچنین گفته که تخصص لازم را در رشته دکتری «برنامه ریزی شهری» دارد و سابقه اجرایی نیز دارد. او تاکید کرده است «فاصله فضای فعلی شهر زابل با گذشته نه چندان دور آن که بوی گل محمدی و نهرهای زیادی در شهر جاری بود، بسیار زیاد است و حالا شهر مرده ها شده است».

او گفته که وامدار هیچ کس نیست و این موضوع برایش مشکل ساز شده است.

شهردار زابل همچنین عنوان کرده که از بدو ورودش به شهرداری یک نفر هم استخدام نکرده و جمعیت کارکنان را از ۱۰۰۰ نفر به ۷۹۰ نفر رسانده و تلاش دارد تا این جمعیت را باز هم کمتر کند.

خمر در بخش دیگری از سخنانش مهم‌ترین چالش پیش روی خود را در هشت ماه فعالیتش در شهرداری موضوع درآمد و هرینه خواند و افزود: شهرداری که روزی سه تا چهار میلیون تومان و ماهی ۱۰۰ میلیون تومان درآمد دارد، باید ۸۰۰ تا یک میلیارد تومان حقوق کارکنان را بدهد.

وی ادامه داد: پنج ماه حقوق کارکنان و ۶ ماه حق بیمه آنها در مدیریت قبلی پرداخت نشده بود و ۲۰ تا ۳۰ میلیارد تومان هم شهرداری بدهکار بود، کارکنان دچار روزمرگی شده بودند و سیستم دستوری در شهرداری رواج داشت.

شهردار اما در عین حال با اشاره به برخی اقدامات چند ماهه خود، فعال شدن کارخانه جدول زن پرسی را معجره شهرداری می خواند که برای شهرداری درآمد زایی می کند، او همچنین افزایش ۳ میلیارد تومانی درآمد های شهرداری و پرداخت شدن بسیاری از معوقات کارکنان را نیز گام بعدی فعالیت های مثبتش در شهردری می نامد.

گزارش از محمد فرتوت عنایت - زابل - ایلنا