عدم همکاری با سازمان جهانی بهداشت و حصارکشی کشورها نقطه مقابل مبارزه با کرونا

سازمان بهداشت جهانی از خاکستر جنگ جهانی دوم متولد شد؛ جنگی که مانند کرونا جهان را برای همیشه تغییر داد. جهان پس از جنگ به دنبال جهانی شدن بود و سازمان بهداشت جهانی نیز هدف آرمانی داشت که این هدف، در دسترسی همه مردم جهان به بیشترین امکانات بهداشتی و درمانی خلاصه می شد. این سازمان با توجه به هدف جهانی خود، گامهای موثر خود را برای ریشه کنی آبله برداشت؛ بیماری که مرگ میلیون ها انسان را در جهان رقم زد. در اوایل جنگ سرد، سازمان بهداشت جهانی اتحادیه جماهیر شوروی را قانع کرد که ۲۵ میلیون واکسن آبله تولید کند، واکسن هایی که وظیفه توزیع آن را سازمان بهداشت جهانی بر عهده داشت. آمریکا هم میلیون ها دلار به برنامه واکسیناسیون آبله کمک کرد. ۲۰ سال بعد هم دیپلماسی و مدیریت سازمان بهداشت جهانی نتیجه داد و جهان در سال ۱۹۸۰ ریشه کنی آبله را جشن گرفت.

این سازمان بیش از ۷۰ سال قدمت دارد و سه وظیفه اصلی برای خود تعریف کرده که شامل دسترسی به امکانات بهتر، محافظت در مقابل اپیدمی و اعلام شرایط اضطراری و تعیین دسترسی به امکانات بهداشتی است. با شیوع ویروس کرونا در جهان، سازمان بهداشت جهانی در راستای وظایف خود دست به اقداماتی زد که به باور برخی ناکافی بوده و این سازمان حداقل در انجام وظیفه سوم خود یعنی اعلام شرایط اضطراری تاخیر داشته زیاد است. این مسئله باعث شده که در بحبوحه بحران کرونا، نقش این سازمان کم رنگ شود.

برخی از کشورها ساز خود را می زنند و مسیر جداگانه ای را برای خود انتخاب نموده و به هر نوع همکاری و همبستگی پشت کرده اند. چنین حرکتی زنگ خطری است که مهار کرونا را مشکلتر می کند. البته سیاست تکروی یا یکجانبه گرایی پیش از شیوع ویروس کرونا بواسطه ی اقدامات یکجانبه دونالد ترامپ در جهت سوق دادن جهان به سمت ناسیونالیسم آغاز شده بود.

وی در سخنرانی سال گذشته خود در مجمع عمومی سازمان ملل بسیار واضح و شفاف اعلام کرد: «آینده متعلق به وطن گرهاست نه جهان گراها!«. وی در ادامه هم جهان را بسیار تکراری و کسل کننده توصیف کرد و مدعی شد کشورها می‌خواهند هر چه زودتر به داخل خانه های خود بازگردند.

شیوع ویروس کرونا نیز هم اکنون این وضعیت را تشدید کرده و شاهد حصارکشی های متعدد در جهان هستیم. آمریکا با تعلیق بودجه سازمان جهانی بهداشت، عملا نشان داد که تا چه اندازه دشمن چندجانبه گرایی است و در این مسیر نه تنها جان مردم جهان، بلکه مردم آمریکا نیز بی اهمیت است. این در حالی است که آنجلا مرکل صدر اعظم آلمان که کشورش، کمترین میزان ابتلا به کرونا را به نسبت جمعیتش در میان اروپایی ها به خود اختصاص داده، معتقد است در سایه همکاری و اتحاد قدرتمند می‌توان بر این ویروس غلبه کرد و باید در این راه از سازمان بهداشت جهانی حمایت تمام و کمال کرد.

جمهوری اسلامی ایران نیز بر این باور بوده است که جهان در یک قایق نشسته و مبارزه با همکاری جهانی را می طلبد. این همکاری می تواند طی ارتباط با سازمان بهداشت جهانی برای ساخت واکسن و کنترل این بیماری  ادامه یابد.

هر چند سازمان بهداشت جهانی مانند سایر بخش های زیر مجموعه سازمان ملل متحد نیاز به تغییر دارد، اما این روزها جهان بیش از هر زمان دیگری به این نهاد برای کنترل کرونا نیاز دارد. آثار سوء تعلیق بودجه سازمان جهانی بهداشت و کارشکنی در مسیر اقدامات آن، متوجه همه ی مردم جهان بوده و آمریکا نمی تواند حساب مردم خود را از مردم کشورهای جهان جدا کند.

البته مردم ایران با چهره ی ضد بشری رژیم تروریستی آمریکا آشنایی کافی دارد، ولی اقدام اخیر آمریکا می تواند موجب شناسایی این چهره از جانب دیگران هم شود. آمریکا در حالی بودجه چند میلیون دلاری سازمان جهانی بهداشت را قطع می کند که برای نفرت پراکنی و کشتار مردم مناطق مختلف هزاران میلیارد دلار هزینه کرده و جنایتکارترین گروههای تروریستی چون القاعده، داعش و ... را بوجود می آورد.

آمریکا حتی به مردم خود نیز رحم نکرده و بخاطر بی مبالاتی دولت ترامپ، امروز آمریکا بلحاظ تعداد مبتلایان به کرونا و قربانیان آن، در صدر کشورهای جهان قرار دارد.

طبق اطلاعات موجود بسیاری از مردم آمریکا از کمترین امکانات بهداشتی و درمانی هم برخوردار نبوده و همین امر آمار تلفات را بالا برده است. آمریکا در غیرانسانی ترین اقدام بدنبال رسیدن به اهداف پلید سیاسی است که بواسطه ی تروریسم اقتصادی علیه کشورمان نتوانسته است به آن برسد.

هر چند تلاش‌های جمهوری اسلامی ایران برای مبارزه با کرونا موفقیت آمیز بوده، ولی چنانچه تحریمها و کارشکنی های آمریکا نبود، درصد موفقیت بالاتر می بود و ایران و جهان خسارات کمتری می دید. 

فاطمه شریفی، کارشناس روابط بین الملل