یادداشت از علی نجفی خوشرودی؛
تحریم ظریف، واکنش عصبی آمریکا به منطق و استدلال
یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس طی یادداشتی که در اختیار ایلنا قرار داد به اقدام آمریکا در تحریم وزیر امور خارجه کشورمان واکنش نشان داد و تاکید کرد: ظریف، زبان گویای ملتی بزرگ و کهن و بافرهنگ است، افراط گرایان باید بدانند صدای منطق و گفتوگو و صلح طلبی را نمی توان تحریم کرد.
به گزارش خبرنگار سیاسی ایلنا، متن یادداشت علی نجفی خوشرودی نماینده مردم بابل و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به شرح زیر است:
اقدام آمریکا در تحریم دکتر ظریف وزیر امور خارجه، مغایر روح و مفاد منشور ملل متحد است. از جمله به موارد ذیل میتوان اشاره نمود:
- بند یک ماده یک منشور سازمان ملل (تعهد اعضا به حفظ و صلح امنیت بینالمللی)
- بند ۳ ماده ۲ منشور (دول عضو سازمان ملل متحد متعهد شدند کلیه اختلافات خود را از طرق مسالمت آمیز حل و فصل نمایند)
- بند ۳ ماده ۳۶ منشور( اختلافات توسط طرفین دعوا بر طبق مقررات اساسنامه دیوان بینالمللی دادگستری، به این دیوان رجوع گردد)
در رویه دیوان به عنوان رکن قضایی سازمان ملل وفق آرای قبلی، بر مصونیت وزرای امور خارجه کشورها صحه گذاشته شده است. بر این اساس، ایران علیه این اقدام آمریکا میتواند در دیوان مذکور اقامه دعوی کند.
با توجه به موارد فوقالذکر، روشن است که توجیهات آمریکا صرفا مبتنی بر قوانین داخلی این کشور بوده و فاقد وجاهت حقوقی بین المللی است و طبق مقررات حاکم بر فعالیت سازمان ملل متحد و وفق موازین حقوق بین الملل، این توجیهات ایالت متحده آمریکا، الزاما مورد پذیرش سایر دول نخواهد بود. درواقع این تحریم فاقد حداقل مشروعیت بین المللی و مغایر هنجارهای مسلم حقوق بینالملل میباشد.
از سوی دیگر این اقدام آنارشیسم را در نظام بینالملل تشدید می کند و روابط بین المللی را متزلزل میسازد و به تعبیر معروف در صورت تکرار چنین اقداماتی، سنگ روی سنگ بند نمیشود و پایههای لرزان حقوق بینالملل را متلاشی میسازد.
- بند چهار ماده دو منشور (کلیه اعضا در روابط بینالمللی خود از هر روش دیگری که با مقاصد ملل متحد مباینت داشته باشد خودداری خواهند نمود)
ماده ۱۰۳ منشور ( در صورت تعارض بین تعهدات اعضا به موجب این منشور و تعهدات آنها بر طبق هر موافقت نامه بینالمللی دیگر، تعهدات آنها به موجب این منشور مقدم خواهد بود)
از سوی دیگر تحریم دکتر ظریف مغایر بند دو ماده ۴۱ کنوانسیون بین المللی ۱۹۶۱ وین در خصوص روابط دیپلماتیک است. بر اساس این ماده، امور رسمی برای مذاکره بین دولتها، از طریق وزرای امور خارجه آنها صورت میپذیرد.
بنابراین تحریم وزیر امور خارجه ایران ، واکنش عصبی آمریکا به منطق و استدلال است و ظریف نماد دیپلماسی و گفتوگو و تعامل است و این اقدام چهره آمریکا را بیش از پیش مخدوش میسازد.
ظریف، زبان گویای ملتی بزرگ و کهن و بافرهنگ است که اکنون با تروریسم اقتصادی آمریکا مواجه شده است. منطق ظریف، منظق تعامل و گفتوگو و حق گرایی است. افراط گرایان باید بدانند صدای منطق و گفتوگو و صلح طلبی را نمی توان تحریم کرد.
شایسته است کشورها و مجامع جهانی و جهات مختلف داخلی، در برابر این اقدامات خلاف هنجارها و موازین حقوق بین المللی واکنش نشان دهند.