یک حقوقدان مطرح کرد؛
ایجاد شبکههای اختصاصی کودکان با قوانین فعلی امکانپذیر است/ دسترسی به دنیای مجازی متناسب با سن کودکان از حقوق آنها است
یک حقوقدان ضمن تاکید بر اهمیت دسترسی به دنیای مجازی متناسب با سن کودکان، اظهار کرد: از مجموع مواد قانونی موجود در کنوانسیون حقوق کودک، قانون جرایم رایانهای و منشور حقوق شهروندی، می توان به این دیدگاه رسید که بخشی از موضوع حمایت از حقوق کودکان در فضای مجازی، در قوانین دیده نشده که این خلاء باید برطرف شود اما با همین قوانین فعلی هم میتوان با ایجاد شبکههای اختصاصی کودکان، در جهت حمایت از آنها گام برداشت.
به گزارش ایلنا، شاهرخ صالحی در بررسی حقوق کودکان پیرامون استفاده از فضای مجازی، به قوانین این حوزه اشاره کرد و گفت: کودک از نظر کنوانسیون بینالمللی حقوق کودک و نیز تعریفی که یونیسف از کودکان ارائه میدهد به کلیه افرادی اطلاق میشود که کمتر از ۱۸ سال تمام سن داشته باشند؛ بر این اساس، همه افراد زیر ۱۸ سال باید مشمول حمایتهای قانونی در دسترسی به فضای مجازی و شبکههای اجتماعی مبتنی بر این فضا باشند.
وی با بیان اینکه ماده ۱۷ کنوانسیون حقوق کودک که جمهوری اسلامی ایران نیز به آن پیوسته است، ادامه داد: این ماده که به عنوان یک قانون داخلی، قابل اجراست، تاکید میکند کشورهای عضو کنوانسیون باید دسترسی کودک به اطلاعات و مطالب از منابع گوناگون و بینالمللی، خصوصاً مواردی که مربوط به اعتلای رفاه اجتماعی، معنوی یا اخلاقی و بهداشت جسمی و روحی وی میشود را تضمین کنند.
صالحی افزود: در این کنوانسیون همچنین کشورهای عضو را تشویق به همکاریهای بینالمللی در جهت تولید، مبادله و انتشار این گونه اطلاعات و مطالب از منابع گوناگون فرهنگی، ملی و بینالمللی کرده است.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: البته در کنار این تشویق به توسعه دسترسیهای کودک، محدودیتهایی نیز در جهت حمایت از دو موضوع نقض حریم خصوصی و سوءاستفاده جنسی از کودکان وجود دارد؛ از جمله درهمین ماده ۱۷ کنوانسیون، از کشورها خواسته شده، توسعه خط مشیهای مناسب در جهت حمایت از کودک در برابر اطلاعات و مطالبی که به سعادت وی آسیب میرساند، را اتخاذ کنند.
وی گفت: علاوه بر این، در ماده ۳۴ کنوانسیون، کشورهای طرف کنوانسیون متعهد شدهاند که از کودکان در برابر تمام اشکال سوءاستفادهها و استثمارهای جنسی حمایت کنند .
به گفته صالحی، اگرچه کنوانسیونهای بینالمللی به لحاظ عضویت ایران در آنها و تصویب مجلس شورای اسلامی، در حکم قانون داخلی هستند، اما متاسفانه به طور مشخص در قوانین و مقررات ملی، حکمی در خصوص حمایت از کودکان در فضای مجازی وجود ندارد. البته در ماده ۲۸ قانون جرایم رایانهای مصوب ۱۳۸۸ این نکته تاکید شده است که «...دادگاههای ایران در موارد زیر نیز صالح به رسیدگی خواهند بود: ... د) جرایم رایانهای متضمن سوءاستفاده از اشخاص کمتر از ١٨ سال، اعم از آنکه مرتکب یا بزهدیده ایرانی یا غیرایرانی باشد.»
این حقوقدان همچنین در ادامه اظهارات خود به ماده ۳۲ منشور حقوق شهروندی اشاره و اظهار کرد: طبق این ماده، کودکان حق دارند به اطلاعات مناسب با سن خود دسترسی داشته باشند و نباید در معرض محتوای غیراخلاقی، خشونتآمیز یا هر نوع محتوایی قرار گیرند که موجب غلبه ترس یا بروز آسیب جسمی یا روانی شود.
وی گفت: از مجموع این مواد قانونی در کنوانسیون حقوق کودک، قانون جرایم رایانهای و منشور حقوق شهروندی، میتوان به این دیدگاه رسید که بخشی از موضوع حمایت از حقوق کودکان در فضای مجازی، در قوانین دیده نشده که این خلاء باید برطرف شود اما با همین قوانین فعلی هم میتوان با ایجاد شبکههای اختصاصی کودکان، در جهت حمایت از آنها گام برداشت.
صالحی در پایان به برخی از فعالیتهای فعلی در این حوزه نیز اشاره کرد و افزود: شبکه های اختصاصی کودکان می تواند به اشکال مختلفی از جمله کانال، اینترنت، اپلیکیشن و ... تولید و در دسترس کودکان قرار گیرد.