یادداشت سرلشکر صفوی در راهپیمایی اربعین/ خون شهدا و اشک چشم مردم ایران، راه کربلا را باز کرد

سرلشکر صفوی درخصوص راهپیمایی عظیم اربعین، یادداشتی نوشته که متن آن را در ادامه می خوانید:

به فضل و توفیق الهی،  تشرف  به عتبات عالیات و حضور در راهپیمایی  اربعین حسینی از نجف به کربلا به اتفاق همسرم  از تاریخ 28 مهرماه  مطابق دهم صفر تا سوم آبان ماه (15 صفر) حاصل شد.

این یک سفر معنوی و روحانی برای تجدید عهد و پیمان با اهل بیت عصمت و طهارت  و تقویت روحیه ایمانی و آمادگی فداکاری در راه دین و ولایت  و ارزشهای انقلاب اسلامی بود.

حضور چندین میلیونی شیعیان جهان در مراسم  اربعین  و در کنار آنها حضور سنی ها و راهپیمایی عظیم شبانه روزی جمعیت همچون سیل خروشان از مشتاقان اهل بیت عصمت و طهارت، خود یک کنگره عظیم جهانی است.

حقیقتا حب اهل بیت  عصمت و طهارت  و تجلیل از  بزرگترین حماسه  فداکاری در طول تاریخ  بشری یعنی حماسه حضرت حسین بن علی علیه السلام و اهل بیت  و اصحاب امام، رویداد عاشورا در سرزمین کربلا و حوادث پس از آن باعث جمع شدن میلیون ها عاشق، بلکه مجنون اهل بیت می شود.

حقیقتا این بزرگترین و بی نظیر ترین راه پیمایی معنوی جهانی  است که در دنیا بی سابقه است.

 از برکات این راهپیمایی زمینه سازی برای شناخت و درک پیام ظهور حضرت حجت است، یاد نقل قولی از  حضرت آیت الله ناصری دولت آبادی از علمای ربانی استان اصفهان افتادم که فرمودند یکی از شعارهای حضرت مهدی (عج) در زمان ظهور در کنار خانه کعبه آنست که می فرمایند: انا ابن الحسین (من فرزند حسین ام)

بنابراین تا قبل از ظهور، مردم جهان در این راهیمایی های عظیم اربعین، حسین را باید بشناسند تا در زمان ظهور، حضرت و پیام ایشان را درک و دریافت کنند.

در طول راهپیمایی می دیدم افرادی که جانباز بودند و یک پا نداشتند، لیکن  با آنچنان شور و حالی با عصا چندین کیلومتر را می پیمایند. حضور مردان و زنانی جوان، مسن و بچه های کوچک به همراه مادرانشان، قابل وصف کردن نیست.

از نجف تا کربلا  حدود 84 کیلومتر راه بود. در طول این مسیر صدها موکب توسط اهالی شیعه عراق و ایران برای استقرار و استراحت و برای غذا دادن و پذیرایی از هر نوع بصورت مجانی از زائران امام حسین (ع) وجود داشت.

حتی دختر خردسال حدود 6 ساله‌ای را دیدم که یک جعبه دستمال کاغذی بدست گرفته بود و به زائران تعارف می کرد. یعنی هرکس با هر چیزی که داشت پذیرایی می‌کرد و اصرار هم می‌کردند که حتما از شیر داغ، چای و قهوه  و انواع غذاهای آنها زائران بهره مند شوند.

در موکبی که شب را استراحت کردم از اهالی کشورهای مختلف بودند. در طول این شش روز ندیدم در مسیر تصادفی شده باشد و البته از بغداد به کاظمین و سامرا و از سامرا به نجف با وجود تراکم جمعیت چند میلیونی با توجه به نبودن جای مناسب برای نماز  ندیدم افراد با هم نزاعی کنند.

در بغداد ساعتی  را در سفارت جمهوری اسلامی ایران با سفیر محترم جناب آقای مسجدی راجع به وضعیت عراق و انتخاب هیئت وزیران توسط پارلمان عراق  صحبت حضوری داشتم، همان روز آقای دکتر عادل المهدی و 14 وزیر پیشنهادی  از پارلمان عراق رای اعتماد گرفتند.

در نجف اشرف به دیدار حجت الاسلام و المسلمین قپانچی امام جمعه نجف اشرف رفتم و صحبت کوتاهی با همدیگر داشتیم و از محضر ایشان استفاده معنوی کردم.

در ادامه سفر از ستاد عتبات عالیات  مستقر در حرم حضرت حسین ابن علی (ع)  و بازسازی آن توسط مهندسین ایرانی بازدید داشتم.

حقیقتا یک کار اساسی مهندسی برای دویست سال و شاید هم بیشتر در حال انجام است، طراحی و اجرا و اکثر هزینه آن توسط مردم عزیز ایران انجام می‌شود.

اعتقاد بنده  آنست که خون شهدا دفاع مقدس و اشک چشم مردم ایران راه کربلا را باز کرده است و امیدواریم  که خون شهدای مدافع حرم هم راه قدس را باز کند و جمله عارفانه حضرت امام (ره) که فرمودند راه قدس از کربلا می گذرد به حول و قوه الهی تحقق پذیرد.