در صورت داشتن انسجام داخلی، حرف ما در حوزه سیاست خارجی از استحکام بیشتری برخوردار خواهد بود

محمدجواد حق‌شناس فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره لازمه ادامه مسیر وفاق ملی در داخل و گسترش آن در میان کشورهای همسایه و کشورهای اسلامی گفت: یک اصل پذیرفته شده‌ای در حکمرانی و به ویژه در حوزه سیاست و در رابطه میان سیاست خارجی و سیاست داخلی وجود دارد که سیاست خارجی همیشه دنباله‌رو سیاست داخلی است. به نوعی می‌توان گفت اگر ما در درون کشور از انسجام و رویکرد مبتنی بر مشارکت حداکثری و دولتی توأم با پشتوانه عموم جامعه، نخبگان و حوزه‌های قدرت برخوردار باشیم، طبیعتا دولت هم می‌تواند در عرصه سیاست‌ورزی در راستای تأمین منافع ملی از زبان قدرت خود استفاده کرده و در پیگیری منافع ملی در روابط خارجی دوجانبه و چندجانبه حرف او از استحکام  و پشتوانه برخوردار باشد و هم اینکه طرف‌های خارجی وقتی به جایگاه و موقعیت مذاکره‌کننده ارشد سیاست خارجی شامل وزیرخارجه، مشاوران‌، معاونان و سفرا نگاه می‌کنند، حساب کار خودشان را کرده و به راحتی نمی‌توانند خارج از قاعده منافع ملی ایران، سیاستی را پیش ببرند.

وی افزود: رویکردی که توسط آقای پزشکیان در پیش گرفته شده و راهبردی که ایشان به عنوان سیاست وفاق دنبال می‌کند که حداقل ما در فضای انتخاباتی به ویژه در مناظره‌ها و سخنرانی‌های دوران انتخابات شاهد بودیم و همچنین تعاملی که با مجلس به عنوان نهاد ناظر برقرار کرده و اینکه توانست بالاترین معدل رأی اعتماد را از مجلس بگیرد، نشان داد که مجموعه ارکان تصمیم‌گیر در نظام سیاسی و به ویژه حوزه اصلی قدرت، بنا را بر این گذاشتند که در این دوره چالش‌های داخلی را مدیریت کرده و دولت بتواند با توجه به فضایی که برای پیگیری مطالبات و مشکلاتی که در عرصه سیاست خارجی داریم بدون نگرانی از پشت‌سرش این موارد را حل و فصل کند.

حق‌شناس درباره عملیاتی کردن پیشنهاد رئیس جمهور مبنی بر تشکیل اتحادیه کشورهای اسلامی گفت: وقتی ما به عنوان یک دولت وارد گفت‌وگو می‌شویم و برای تأمین منافع ملی‌مان حرکت می‌کنیم، این اصل پذیرفته‌شده است که دولت‌ها در رابطه با منافع ملی کشورها حرف آخر را می‌زنند و باید آن را قبول کنیم. وقتی درباره کشورهای اسلامی صحبت می‌کنیم، می‌توان گفت که این دولت‌ها هستند که کشورهایشان را نمایندگی می‌کنند. این یک قاعده شناخته شده است و طبیعتا نمی‌توانیم روندی که در گذشته در کشور دنبال می‌شده و نیروهایی خودسر یا آتش‌به اختیار به خودشان اجازه می‌دادند که سربزنگاه وارد عمل شوند که از دیوار سفارتی بالا بروند یا سفارتی را به آتش‌ بکشند و یا کنسولگری را در یک شهر مورد تهاجم قرار دهند یا برخی از نیروهای غیروابسته به دولت در کشورهای خارجی برای خودشان برنامه‌هایی داشته باشند و سفیر و دولت از آن بی‌خبر باشند را انکار کنیم، اگر این مسیر و رویکرد ادامه‌دار باشد، جریان سیاست خارجی تعطیل خواهد شد و امکان پیشبرد اوضاع فراهم نخواهد شد.

وی گفت: باید بپذیریم دنیا و چارچوب‌ها هم همین را می‌گوید که سخن آخر سیاست خارجی کشور باید از سوی وزارت خارجه شنیده شود. وزیر خارجه نماد این حوزه است و اگر نکته‌ای در داخل کشور وجود دارد، قبل از اعلام و بیان آن، با توجه به پخت و پزهایی که عنصر نهایی آن را پیگری کرده باید از سوی وزیر امور خارجه و نمایندگی آن مانند نمایندگی‌های ایران در خارج از کشور یا سفرا کار در ریل خود جا بیفتد و روندی که پیش‌تر با آن رو به رو بودیم اصلاح شود تا در یک چارچوب دقیق و درست قدم بگذاریم.