به خاطر مصیبت شهادت رئیس‌جمهور و همراهان ایشان، دل‌ها به‌ هم نزدیک شد

به گزارش ایلنا، حجت‌الاسلام والمسلمین سید حسن خمینی در دیدار با دست‌اندرکاران سی و پنجمین سالگرد بزرگداشت حضرت امام، گفت:  زمستان سال ۶۶، عملیات والفجر ۱۰ در منطقه نوسود بود که پشت آن به روستایی به نام دزلی می‌آید؛ ارتفاعاتی به نام «سورن» آنجا هست که به دریاچه سد دربندی خان مشرف می‌شود. پایین آن سدّ اولین شهر عراق، شهری به نام خرمال و شهر دیگری در کنار آن به نام «سید صادق» بود که شهرهای کردنشین هستند.

یادگار امام افزود: ما در عملیات والفجر ۱۰ بسیجی ساده‌ای بودیم. من آنجا دفتری داشتم و مطالبی را برای خودم نوشته بودم و همین مقدارش را بیشتر یادم نیست که «آی خرمال! جانت خرم و دلت مالامال». بعد پایینش این بود که مصیبت‌هایی بر سر فرزندی آمده بود و به او گفتیم که حالا چه اتفاقی می‌افتد و او در آخر گفت که «سر خم می سلامت، شکند اگر سبویی»؛ در حقیقت خطابش با امام بود.

وی ادامه داد: بعدها به تهران برگشتم و آن متن را برای امام خواندم. ایشان هم خیلی تشویق کردند. فردا من را صدا کردند و سله‌ای هم به من دادند و بعد گفتند که البته شعر بگو ولی دیگر برای من نگو. اما واقعیت این است که تا زمان امام این تعبیر «سر خم می سلامت، شکند اگر سبویی» یک قصه همیشگی بود. 

سید حسن خمینی یادآور شد: روایتی از امام عسکری هست که اگر به مضمون آن توجه کنیم، آدم چشم‌انداز آینده‌اش را می‌بیند، گذشته‌اش را درک می‌کند و حوادث تاریخی را می‌تواند خوب بفهمد. می‌فرمایند که ـ«هیچ مصیبتی نیست مگر اینکه خداوند در آن یک نعمتی قرار می‌دهد.» مصیبتی که می‌آید را به چشم مصیبت نگاه نکنید و آن را لطف خدا ببینید. حاج آقا مصطفی خیلی فرزند فاضل، دانشمند و فقیهی بود ولی امام فرمودند شهادت مصطفی یکی از الطاف خفیه الهی است؛ چون نگاه عارف به دنیا متفاوت است. دیروز به منزل مرحوم آقای رئیسی رفته بودیم و یک قطعه قدیمی ادبیات فارسی را برای خانواده ایشان خواندم؛ که خودم هم با آن خاطره دارم. «ای آن که غمگنی و سزاواری/ وندر نهان سرشک همی باری/ مُستی مکن، که ننگرد او مُستی/ زاری مکن، که نشنود او زاری/ شو، تا قیامت آید، زاری کن/ کی رفته را به زاری باز آری؟» شاهد من این بیت است «اندر بلای سخت پدید آید/ فضل و بزرگمردی و سالاری»

وی تأکید کرد: به تعبیر سهراب سپهری «چشم‌ها را باید شست/ جور دیگر باید دید». نگاهتان را عوض کنید و در مصیبت، خوبی ببینید. تا امتحانات سخت الهی نباشد، کسی ورزیده نمی‌شود. شاید بشود گفت در طول این ۴۰ و چند سال هیچ حادثه تلخی مثل فوت امام نبوده، اما اگر به همان هم با دیده عارفانه نگاه کنید، یک حرکت به سمت تعالی برای ملت ایران است. امیرالمؤمنین(ع) تعبیری دارند که اگر بنا بود کسی زنده بماند، پیامبر(ص) زنده می‌ماند.

یادگار امام اظهار داشت: داستان هفته گذشته هم از همین قاعده جدا نیست؛ داستان تلخی است اما خوبی‌های آن را ببینیم. اولین خوبی آن انسجامی است که پدید آورد و یأسی که نسبت به اصل نظام در دل دشمنان جمهوری اسلامی گذاشت؛ اینها پیامدهای بزرگی است. مثل هر نعمت دیگری، اگر شکر کنید زیاد می‌شود ولی  اگر غرّه شوید و خودتان را در اینجا ببینید، با سر زمین می‌خورید.

وی افزود: شاید در طول جنگ هیچ حادثه‌ای شیرین‌تر از فتح خرمشهر نیست. بعد از عزل بنی صدر، انسجام داخلی و آمدن نیروهای مردمی، همه فکر می‌کردند کشور رفته و حالا خرمشهر را پس گرفته‌اند، همه آماده بودند که مفاخره کنند و تعبیر امام این است که «خرمشهر خدا آزاد کرد». در آستانه سالگرد امام از امام بسیار بگوییم و بیاموزیم ولی چیزی که امام را امام کرد، همین نگاهش به خدا بود.

سید حسن خمینی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: جالب است که در قرآن برای آخرت کلمه «حیات» به کار نرفته است. تعبیر عرفانی‌اش این است که زندگی شما در این دنیا از هم مجزا است اما آن دنیا یک زندگی بیشتر وجود ندارد و جان مردان خدا متحد است؛ یعنی وقتی وارد آن دنیا شوید، به یک حیات زنده هستید. اگر یکی و با هم شویم، آن وقت اتفاقی می‌افتد که در سال ۵۷ افتاد.

وی افزود: این روزها تعبیری کردم که بعضی‌ها پسندیدند. در ریاضیات دو به علاوه دو، چهار می‌شود؛ اما در محیط انسانی دو به علاوه دو ممکن است ۱۰ و یا حتی ۱۰۰ بشود؛ ولی اگر حواس‌مان نباشد، ممکن است صفر شود و همدیگر را خنثی کنند. اگر یک ملت با هم هم باشد هیچ کس نمی‌تواند مقابل آنها بایستد. به خاطر اینکه اینها دیگر ۸۰ میلیون نیستند؛ همه هستند.

یادگار امام با تأکید بر اینکه به سبب‌ مصیبت شهادت رئیس جمهور و همراهان ایشان، دل‌ها به‌ هم نزدیک شد، اظهار داشت: ان شاءالله انتخابات را سرمنشأ حرکت‌ دیگری قرار دهیم