چرا جامعه از انتشار نامه روحانی به شورای نگهبان حس همدلانه نمی‌گیرد؟

علی‌محمد حاضری فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با ایلنا، در تحلیل نامه روحانی به شورای نگهبان درباره دلایل ردصلاحیت خود گفت: در واقع دو بحث می‌توان داشت. یکی بحث محتوایی درباره استدلال‌های نامه و دیگری عنایت به جایگاه نویسنده نامه و سابقه‌اش در کشور و انتظاراتی که از او می‌رفت است. می‌توان این دو حوزه را کاملا متفاوت از یکدیگر نگاه کرد.

وی ادامه داد: در نگاه اول درباره کسی که با این سوابق ردصلاحیت شده و نامه محرمانه به او نوشتند و الان می‌خواهد پاسخ بدهد، می‌توان دو نکته را مطرح کرد؛ نفس اینکه این نامه‌های محرمانه را ارسال می‌کنند، قاعدتا اینطور است که وقتی مهر محرمانه روی آن می‌زنند، دو فرض وجود دارد. یک فرض این است که آن نویسنده اطلاعاتی را منتشر می‌کند که در فضای عمومی و در میان مردم غیر از مخاطب، اطلاع از آن، برخلاف مصالح و امنیت کشور تلقی می‌شود. به نظر می‌رسد که در مورد شورای نگهبان، پاسخ‌های این نهاد، حاوی مطالب و اطلاعاتی نیست که مطلع شدن عموم مردم از آن، امنیت و مصالح کشور را به خطر بیندازد؛ بلکه بیشتر از این زاویه است که به زعم نویسندگان نامه، حیثیت و آبروی کسی که ردصلاحیت شده حفظ شود و شورای نگهبان مایل نیست اطلاعات و ملاحظاتی که باعث رد صلاحیت نامزد شده و به حیثیت آن فرد در شرایط عمومی لطمه می‌زند را اعلام عمومی کرده و به شکل محرمانه به آن پاسخ می‌دهند.

حاضری افزود: می‌خواهم ببینم در اینجا قاعدتا نوع اول مطرح نیست و اگر نامه را منتشر نمی‌کنند یا منطق این است که به شکل محرمانه جواب دهند یعنی آنکه ما برای حفظ حرمت و حیثیت شما منتشر نکردیم. در این شرایط اگر خود مخاطب که از مفاد نامه اطلاع دارد، تشخیص داده و تقاضا می‌دهد که نامه‌ای که برای حفظ حیثیت و آبروی من به طور عمومی منتشر نمی‌کنید، علنی منتشر کنید، به معنای این است که او اصلا قائل به این موضوع نیست که محتوای نامه ضربه‌ و آسیبی به حیثیت او می‌زند، بلکه معتقد است افشای آن نامه بیشتر اعتبار و آبروی او را تقویت می‌کند.

این فعال سیاسی اصلاح طلب تصریح کرد: اما ظاهرا قوانین رسمی کشور این ملاحظات را در نظر نگرفته و افشای هر نوع نامه‌ای که مهر محرمانه روی آن خورده باشد را به منزله انتشار اسناد محرمانه دانسته و جرم تلقی می‌شود. بنابراین آقای روحانی برای رعایت این نکته که متن نامه را منتشر نکند تا متهم به افشای اسناد محرمانه نشود، در نامه خود به شورای نگهبان محتوای نامه را قطعه قطعه کرده و با نقل مطلب از درون نامه، محتوای نامه را منعکس می‌کند. در حالی که متن اصلی نامه را منتشر نکرده و نوعی هوشمندی یا زیرکی را برای رسیدن به مقصود بدون اینکه اتهام افشای نامه محرمانه بر او وارد شود، به کار برده است.

حاضری تصریح کرد: از این جهت کار آقای روحانی خوب است که مردم در جریان این روند قرار بگیرند که این دوستان با چه اتهاماتی و با طرح چه مسائلی ایشان را ردصلاحیت کردند. با این حساب اقدام آقای روحانی یک نوع روشنگری در مورد رویه‌های نادرستی است که شورای نگهبان داشته و در مورد بسیاری از کاندیداها هم همینطور عمل کرده است. شاید دیگران در شرایطی نبودند که بتوانند این توضیحات و اطلاعات را به مخاطبین‌شان منتقل کرده و ضعف عملکرد نهاد شورای نگهبان را در این نوع اقدامات نشان دهند بنابراین اقدام آقای روحانی از این جهت مثبت است.

وی افزود:‌ اما نکته‌ای که باقی می‌ماند این است که آقای روحانی طی سال‌های متمادی،‌ خودشان شاهد این‌گونه برخوردها نسبت به دیگران، حتی نسبت به نزدیک‌ترین دوستان خود بوده و امروز این موضوع را منعکس می‌کند، اما در تمام سال‌ها و تمام موارد گذشته لب فرو بسته و هیچ اقدامی نکرده است. حتی در شرایطی که در موقعیت و مسند ریاست جمهوری کشور، به استناد مسئولیت‌ها و سوگندی که خورده بود که رئیس‌جمهور مسئول اجرای قانون اساسی تلقی می‌شود، می‌توانست با این رفتارها و تخلفات برخورد کند اما دم فرو بسته است. لذا از این زاویه مخاطب‌ها نمی‌توانند همدلی مناسبی با آقای روحانی داشته باشند، چرا که ایشان درباره تمام ظلم‌ها و رفتارهای مشابهی که در مورد دیگران اتفاق افتاده بود، سکوت کرد و وقتی، امروز این مسیر علیه خودش انجام شده به واکنش و پاسخگویی می‌افتد. این در حقیقت نقطه‌ ضعفی است که اثرگذاری و حس حمایت عمومی را از آقای روحانی کاهش داده و فضای عمومی جامعه و مردم نمی‌توانند یک حس همدلانه‌ای در حمایت از آقای روحانی داشته باشند.