احمد علیرضابیگی در گفتگو با ایلنا:
تفکری که پشتوانه‌اش بیانیه‌ای با ۲۲۷ امضای نمایندگان مجلس است، نمی‌تواند در راستای آرامش جامعه موثر باشد/ در شرایط بحران نمایندگی به سر می‌بریم
نماینده مردم تبریز گفت: به واسطه آن نامه‌ای که توسط ۲۲۷ نفر امضا شد، آنها قادر به درک شرایط موجود کشور نیستند. چه بسا تعدادی از آنها برداشت‌شان این است که نسل بعد هم باید مثل نسل فعلی یا قبلی باشد. ما حتما باید واقعیت تغییر نسل‌ها و عقاید را بپذیریم. اتفاقاتی در جامعه در حال رخ دادن است که در واقع انرژی این اتفاقات را اشتباهات و خطاها تعیین می‌کند.
احمد علیرضا بیگی نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در خصوص اظهارات میرسلیم نسبت به اعدام‌های انجام شده و در پاسخ به این سوال که فکر نمی‌کنید صحبت‌های تحریک‌کننده مسئولان باعث تحریک و عصبانیت بخشی از جامعه می‌شود و باید از آن پرهیز کرد، گفت: اینکه آقای میرسلیم چه دیدگاهی دارد، طبیعتا او نماینده مردم است و این دیدگاه برای خودشان محترم است. اما آن چیزی که به آن باور دارم این است که ما نیازمند درک صحیحی از آنچه که در جامعه رخ می‌دهد هستیم و بدون این شناخت اصلا قادر نخواهیم بود شرایط موجود را به سمت ثبات و رضایتمندی مردم پیش ببریم.
وی افزود: طبیعتا این شناخت، مستلزم ریشه‌یابی و واکاوی جریانات و اتفاقاتی است که در کشور رخ داده و اینکه الان آن گروهی که به عنوان معترض شناخته می‌شوند باید دید به دنبال چه چیزی هستند و این به ما بسیار کمک خواهد کرد که بتوانیم به سمت ثبات و آرامش کشور پیش برویم. تفکری که پشتوانه‌اش همان ۲۲۷ امضای نمایندگان مجلس است که در آن بیانیه اشکالات قابل‌توجهی مشاهده شد، نمی‌تواند در راستای تامین خواسته‌ها و مطالبات مردم و آرامش جامعه موثر باشد.
علیرضابیگی در پاسخ به این سوال که چرا برخی از مسئولان در این مواقع سکوت نمی‌کنند و در این شرایط بحرانی ترجیح می‌دهند این چنین صحبت کنند. با توجه به جایگاه آقای میرسلیم در مجلس آیا این صحبت‌ها باعث نمی‌شود همان افرادی که به او رای دادند دلسرد شوند، گفت: به واسطه آن نامه‌ای که توسط ۲۲۷ نفر امضا شد، آنها قادر به درک شرایط موجود کشور نیستند. چه بسا تعدادی از آنها برداشت‌شان این است که نسل بعد هم باید مثل نسل فعلی یا قبلی باشد. ما حتما باید واقعیت تغییر نسل‌ها و عقاید را بپذیریم. اتفاقاتی در جامعه در حال رخ دادن است که در واقع انرژی اتفاقات را اشتباهات و خطاها تعیین می‌کند. این خطاها در نوع مواجهه با حادثه فوت خانم مهسا امینی یا مواجهه با حادثه زاهدان خودش را نشان می‌دهد و بعد هم خیلی زود روشن می‌شود آنچه رخ داده محصول فقدان نگرش جامعه به اتفاقات و وقایعی بود که در کشور در حال رخ دادن است.
وی در پاسخ به این سوال که چقدر ضرورت دارد شخصیت‌های سیاسی به ویژه آقای میرسلیم در جایگاهی صحبت کنند که نماینده همه مردم باشند و حتی صحبت‌هایشان باعث نشود که نگاهشان فقط به بخشی از مردم باشد، گفت: در واقع این اشکال به کلیت نهاد مجلس و جایگاه ریاست جمهوری وارد است که ما در شرایط بحران نمایندگی به سر می‌بریم و در غیاب بخش قابل‌توجهی از مردم که در انتخابات مجلس و انتخابات ریاست جمهوری شرکت نکردند، باید بپذیریم که این نقیصه متوجه مجلس و جایگاه ریاست جمهوری است.
علیرضابیگی در پاسخ به این سوال که آیا این اظهارات باعث تضعیف جایگاه نمایندگی نمی‌شود، گفت: با توجه به اختیاراتی که جایگاه نمایندگی در قانون‌اساسی در آن منظور شده تا زمانی که متوجه خارج از چارچوب‌های نمایندگی نباشد ایرادی به آن وارد نیست. بالاخره آقای میرسلیم به عنوان نماینده عقیده خودشان را ابراز کردند و قضاوت برعهده مردم است. کما اینکه این موضوع متوجه من هم است. من هم در جایگاه نمایندگی موضوعاتی که مطرح می‌کنم چه‌بسا بخشی از جامعه نقطه‌نظرات من را قبول نداشته باشند که حتما در صورت برگزاری یک انتخابات با حضور جامع مردم، حتما در معرض انتخاب این آدم‌ها قرار نخواهم گرفت.
وی در پاسخ به این سوال که آیا هیئت نظارت بر نمایندگان درباره صحبت‌های میرسلیم به این موضوع ورود پیدا می‌کند و اگر ورود پیدا می‌کند چه کسانی می‌توانند شاکی باشند، گفت: بررسی صحبت‌های آقای میرسلیم در هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان نیازمند شاکی است و هرکسی می‌تواند نزد مقام‌قضائی شکایت کند، مقام‌قضائی این موضوع را به هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان ارجاع می‌دهد که مثلا شکایت از آقای میرسلیم اتفاق افتاده و تشخیص اینکه این فعل یا قول و گفتار در چارچوب رفتار نمایندگی بوده یا نه، برعهده هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان است.
علیرضابیگی در پاسخ به این سوال که از نظر شما گفتار آقای میرسلیم می‌تواند مصداق بارز شکایت باشد، گفت: این عقیده نماینده است. هرچند در دوره آقای روحانی اظهاراتی که من درباره فساد داشتم، مورد ایراد آنها قرار می‌گرفت و مدام ما را به دادگاه‌ها و محاکم ارجاع می‌دادند، فارغ از اینکه من در چارچوب رفتار نمایندگی و وظایف و تکالیف نمایندگی انجام وظیفه می‌کردم، اما مجلس گذشته و هیئت نظارت ما را چندین‌بار به مقام قضائی ارجاع داد و پرونده ما نزد مقام‌قضائی مورد رسیدگی قرار گرفت. الان هم همین‌طور است اگر آن هیئت به این موضوع برسد که این قول یا گفتار یا فعل در چارچوب رفتار نمایندگی نبوده می‌تواند آن شکایت را به دادگاه ارجاع دهد.
