مشی حاکم بر مؤتلفه همان مشی مرحوم عسگراولادی است

نائب رئیس شورای مرکزی حزب مؤتلفه گفت: مشی اخلاقی حاکم در موتلفه اسلامی، همان مشی مرحوم استاد عسگراولادی است که موجب شد که آن مرحوم به عضویت در موتلفه اسلامی همواره مباهات کند و بعد از ایشان همین مشی ادامه دارد.

به گزارش ایلنا، اسدالله بادامچیان در خصوص اظهارات صادق خرازی درباره مصاحبه وی اظهار داشت: هر کس نظرش اگر طبق مبانی و اصول باشد محترم است. اظهارنظر هم آزاد است. اما خوب بود ایشان متن کامل مصاحبه بنده را مطالعه می‌فرمودند و اکتفا به تیتر برخی خبرگزاری‌ها که مطابقت با گفته‌های اینجانب ندارد، نمی‌کردند. آنگاه متوجه می‌شدند که بنده بر اساس همان مشی برادر بزرگوارم مرحوم عسگراولادی سخن گفته‌ام.

وی افزود: تذکراً این جانب عضوی کوچک از حزب پرافتخار موتلفه اسلامی هستم و ادعایی نداشته و ندارم و اگر بخواهم مانند کسی باشم دوست دارم بهشتی گونه رفتار و گفتار داشته باشم، نه کسینجر صهیونیست که عامل استکبار آمریکاست.

بادامچیان تصریح کرد: در مورد اصلاح طلبی و اصلاحات نیز نظرات خود را با رعایت احترام و ادب گفته‌ام و آنها را غیر ایرانی یا غیر مسلمان ندانسته و نمی‌دانم اما مسلماً مشی و استراتژی و تفکرات اصلاح‌طلبان موجود را نمی‌پسندم و با فتنه‌گران و همراهان فتنه در اصلاح‌طلبی هم مخالفم و این حق هر شهروند است که موافق یا مخالف این یا آن جریان باشد.

نایب رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی تاکید کرد: مشی اخلاقی حاکم در موتلفه اسلامی، همان مشی مرحوم استاد عسگراولادی است که موجب شد که آن مرحوم به عضویت در موتلفه اسلامی همواره مباهات کند و بعد از ایشان همین مشی ادامه دارد.

وی افزود: بنده هم معتقدم که همه آحاد ملت ایران اعم از اصلاح‌طلب و دیگران در زیر خیمه بلند انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی به رهبری امام خامنه‌ای زندگی می‌کنند و طبعاً همه در برابر قانون و آزادی‌ها برابرند و البته هر مجموعه‌ای از امام خمینی(ره) و امام خامنه‌ای و قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی فاصله بگیرد، از ملت بزرگ ایران به همان اندازه فاصله خواهد داشت.

به گزارش ایلنا صادق خرازی چندی پیش در صفحه شخصی خود در فیس‌بوک خطاب به بادامچیان مطالبی را منتشر کرد که در بخشی از آن آمده بود: ای‌کاش در موتلفه مشی اخلاقی شادروان مرحوم آقای عسگراولادی حاکم می‌شد، آن مرحوم با وجود آنکه دارای دیدگاهی متفاوت با برخی طبقات اجتماعی بود، دو خصلت نیک را هرگز به هوای نفس و خود خواهی واگذار نکرد. نخست رعایت ادب و اخلاق در داوری نسبت به افراد و دوم انصاف و مروت نسبت به مکتب‌های دیگر سیاسی و اجتماعی، حتی اگر به لحاظ فکری با آنها زاویه داشت.