یک فعال حقوق صنفی کارگران انتقاد کرد:
بیمارستانهای دولتی مکان نوبت‌دهی جراحی در بخش خصوصی
بیمارستانهای تامین اجتماعی به محل نوبت دهی جراحان برای عمل در بیمارستانهای خصوصی تبدیل شده‌اند. / درشرایطی که افزایش دستمزد سالیانه کارگران در بهترین حالت در چارچوب نرخ تورم بانک مرکزی و سبد هزینه خانوار محدود شده‌است، مشاهده می‌کنیم که دستمزد جراحان هیچ حد و مرز مشخصی نمی‌شناسد / اگر افزایش ناچیز دستمزد کارگران باعثبرهم خوردن نظم اقتصادی در جامعه می‌شود، چرا شورای عالی کار بر نحوه افزایش دستمزد پزشکان نظارت ندارد.
یک فعال حقوق صنفی کارگران در واکنش به صحبت‌های اخیر رئیس جامعه جراحان ایران مبنی بر اینکه «جراحان زیر خط فقر زندگی می‌کنند»، گفت: به جای دلسوزی برای جراحان باید به فکر کارگرانی بود که برای تامین دستمزدهای درمانی مجبورند حقوق چندین ماه خود را هزینه چند ساعت کار جراحان کنند.
«حسن صادقی» با بیان این مطلب به خبرنگار ایلنا یادآور شد: حداقل دستمزد جراحان در ماه نزدیک به ۱۰۰ برابر بیشتر از حداقل دستمزد کارگران است، زیرا درشرایطی که افزایش دستمزد سالیانه کارگران در بهترین حالت در چارچوب نرخ تورم بانک مرکزی و سبد هزینه خانوار محدود شده است، مشاهده می‌کنیم که دستمزد جراحان هیچ حد و مرز مشخصی نمی‌شناسد.
وی تاکید کرد: اگر واقعا افزایش جزئی و ناچیز دستمزد کارگران باعثبرهم خوردن نظم اقتصادی در جامعه می‌شود، پس چرا اعضای شورای عالی کار در مورد نحوه افزایش دستمزد پزشکان هیچ اظهار نظری نمی‌کنند.
وی در ادامه با تقسیم بندی جراحان به سه دسته، گفت: یک دسته از پزشکان در بخش دولتی، یک دسته در بخش بیمه‌ای و به صورت گردشی و دسته‌ای دیگر به طور ثابت در بخش خصوصی مشغول به کارند و درآمد هیچ کدام از این پزشکان با صحبت‌های رئیس جامعه جراحان همخوانی ندارد، چرا که دستمزد جراحان بخش خصوصی تعرفهٔ مشخصی ندارد و با نوسانات بازار در حال افزایش است.
از طرف دیگر حتی درآمد اصلی جراحان بخش دولتی نیز از بخش خصوصی تامین می‌شود و بیشتر وقت آن‌ها در بیمارستان‌ها و مطب‌های خصوصی صرف می‌شود.
وی با اشاره به اینکه پزشکان کمترین ساعت کاری خود را در بیمارستانهای دولتی می‌گذرانند ادامه داد: هیچ کنترلی بر حضور پزشکان در بیمارستان‌ها اعمال نمی‌شود و آن‌ها موظف به گذراندن ساعت کاری مشخصی نیستند. بدون در نظر گرفتن درآمد جراحان از بخش خصوصی، درآمد آن‌ها در ازای ساعات کاری محدود در بخش دولتی ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان است. این رقم ده‌ها برابر خط فقر اعلامی از طرف بانک مرکزی است.
صادقی با اعلام اینکه بیمارستانهای تامین اجتماعی به محل نوبت دهی جراحان برای عمل در بیمارستانهای خصوصی تبدیل شده‌اند، افزود: طبابت پزشکان در بخش دولتی به بیماریابی برای بخش خصوصی تبدیل شده است، پزشکان و جراحان مدت زمان بسیار کوتاهی را در بیمارستانهای دولتی حضور دارند.
این فعال کارگری افزود: در چنین شرایطی کارگران با دریافتی ۶۰۰ هزار تومان به جای استفاده از خدمات پزشکان تامین اجتماعی باید به مطب آن‌ها در دیگر بیمارستان‌ها و مجتمع‌های درمانی مراجعه کنند و مبالغ هنگفتی را برای خدمات درمانی بپردازند.
وی در ادامه دستمزد جراحان را با دستمزد کارگران و پرستاران مقایسه کرد و یادآور شد: درحالی که دستمزد کارگر یک بیمارستان با ۱۲ ساعت کار روزانه به زحمت در پایان ماه به ۸۰۰ هزار تومان می‌رسد و پرستاران با سوابق کار بالا نیز در‌‌‌‌نهایت ۲ میلیون تومان در ماه دریافت می‌کنند، پزشکان و جراحان ماهیانه حداقل ۵۰ میلیون تومان فقط از بخش دولتی دریافت می‌کنند.
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری افزود: هیچ نظارتی بر ساعات کاری و دستمزدهای پزشکان نیست و قانون کار فقط برای کارگران و پرستاران بیمارستان اعمال می‌شود، مشخص نیست رئیس جامعه جراحان بر چه اساس برای جراحان دلسوزی می‌کند در حالی که یک کارگر معادل حقوق چندین ماه خود را برای دو ساعت کار جراح پرداخت می‌کند.
صادقی مهم‌ترین راه برای ساماندهی به هزینه‌های درمانی را الزام پزشکان به گذراندن ساعات کاری مشخص در بیمارستانهای دولتی دانست و افزود: پزشکان نیز باید مانند دیگر اقشار جامعه به گذراندن ساعات کاری مشخص موظف شوند. افزایش ساعت کاری جراحان و پزشکان در بیمارستانهای دولتی فرصت را برای حضور در بخش خصوصی کاهش می‌دهد، از طرفی باید تعرفه پزشکان افزایش یابد تا تفاوت هزینه‌های بخش خصوصی و دولتی کمتر شود. این مساله تمایل جراحان را برای حضور در بخش دولتی بیشتر خواهد کرد.
