در گفتگو با دبیر کل انجمن معلولین شهر تهران مطرح شد:
مددکاران بهزیستی بیشتر نقش ناظر را بازی می‌کنند تا مددکار
همان طور که معلولیت‌ها با هم تفاوت دارند هزینه‌های آنان نیزبا هم متفاوت است. هزینه کسی که با عصا راه می‌رود با فردی که قطع نخاع شده است بسیار تفاوت دارد. بنابراین خوب است که این تفاوت در یارانه آنها نیز در نظر گرفته شود.
ایلنا: در آستانه اجرای طرح نگهداری معلولان در منزل توسط سازمان بهزیستی، دبیر کل انجمن معلولین شهر تهران با ابراز امیدواری از اجرای این طرح افزود: نگهداری از معلولان در خانه نیازمند تهیه تجهیزات و مناسب سازی فضای خانه است که این اقدامات هزینه بسیاری را برای خانواده‌ها در پی دارد بنابراین باید یارانه و خدمات مناسبی برای این افراد در نظر گرفته شود.
" ترانه میلادی "، دبیر کل انجمن معلولین شهر تهران در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا گفت: در گذشته خانواده‌هایی که امکان پرستاری شخصی از فرزند معلول خود را نداشتند، فرزندان خود را به مراکز نگه داری از معلولین می‌بردند. برخی خانواده‌ها نیز این کار را به دلیل نداشتن امکانات مالی انجام می‌دادند.
وی افزود: در این مراکز به رغم آنکه به لحاظ جسمی امکانات خوبی برای معلولین فراهم بود، اما برخی مشکلات عاطفی به دلیل دوری از خانواده برای آنها به وجود می‌آمد. بنابراین اگر شرایطی مهیا باشد که معلولین بتوانند در کنار خانواده‌هایشان زندگی کنند، اتفاق بسیار خوبی است. اما به هر حال استثنا نیز وجود دارد برای نمونه نگهداری از افرادی که دارای معلولیت جسمی و روحی با هم هستند، در خانه، بسیار مشکل است.
میلادی ادامه داد: نگه داری معلولان در خانه نیازمند تهیهٔ ابزار و امکانات خاصی مانند تخت مناسب، لوازم کمک توانبخشی، مواد بهداشتی و… است. همین طور سرویس بهداشتی و حمام نیز باید برای معلولین مناسب سازی شود. اگر این تجهیزات مناسب وجود نداشته باشد ممکن است که وضع معلولیت این افراد بد‌تر شود. مسلماً تامین همه این امکانات برای خانواده به لحاظ مالی بسیار مشکل است. و نمی‌توان توقع داشت که درآمد یک خانواده که چند فرزند دارد تنها برای یکی از فرزندان که معلول است، صرف شود.
وی در مورد مقدار یارانه پرداختی به معلولین گفت: فقط رفت و آمد معلولین با اتومبیلهای ویژه شهرداری برای یک مسیر پانزده هزار تومان هزینه دارد که این مبلغ برای یک دانشجو یا کارمند که مجبور است حداقل هفته‌ای سه روز از خانه خارج شود بسیار سنگین است. بنا بر این ترجیح می‌دهم در مورد مبلغ این یارانه‌ها صحبتی نکنم. اما مسئله دیگری که باید در نظر گرفته شود این است که همان طور که معلولیت‌ها با هم تفاوت دارند هزینه‌های آنان نیزبا هم متفاوت است. هزینه کسی که با عصا راه می‌رود با فردی که قطع نخاع شده است بسیار تفاوت دارد. بنابراین خوب است که این تفاوت در یارانه آنها نیز
در نظر گرفته شود. همین طور بهتر است یارانه‌ای برای وسایل توان بخشی نیز پرداخت شود. زیرا بسیاری از آنها از دیگر کشور‌ها وارد می‌شوند و هزینه‌هایشان سرسام آور است.
دبیر کل انجمن معلولین شهر تهران ادامه داد: مسئله دیگری که وجود دارد این است که امکان استفاده معلولین از یارانه‌ها و دیگر خدمات بهزیستی به صورت اینترنتی وجود ندارد و معلولین برای استفاده این خدمات باید به مراکز بهزیستی مراجعه کنند. به همین دلیل بسیاری از آنها از گرفتن این خدمات منصرف می‌شوند.
وی در پایان افزود: جدا از بحثابزار و وسایل، معلولین به مددکار و مشاور نیز نیاز دارند. تاکنون مددکاران بهزیستی بیشتر نقش یک ناظر را بازی کرده‌اند که به خانه‌های بچه‌ها سر می‌زنند، ابزار مورد نیاز را مشخص می‌کنند و بررسی می‌کنند که اگر فرد معلولیتش کمتر شده و یا خانه خریده است از تسهیلات تعلق گرفته به او کم کنند. همینطور هر مددکار حدود ۳۰ معلول را تحت پوشش قرار می‌دهد که تعداد بسیار زیادی است. البته اشکالی به این مددکاران وارد نیست بلکه باید در کل سیستم تغییری ایجاد شود.
