اصلاح تعرفه‌های پزشکی شاه کلید حل زیرمیزی در نظام سلامت
مجلس طی چند سال اخیر مصوبه‌ای را که قرار بود تعرفه‌ها با کمک شورای عالی بیمه، نمایندگان نظام پزشکی و وزارت بهداشت به صورت قانونمند تعیین شود را پس گرفت و در سیستم تعرفه هرج و مرج به وجود آمد.
ایلنا: دبیر علمی انجمن جراحان زانو معتقد است اگر عزم جدی برای بهبود وضعیت تعرفه‌های خدمات درمانی به وجود آید، جامعه پزشکی مانع از به وجود آمدن زیرمیزی خواهد شد.
به گزارش ایلنا، " سهیل مهدی‌پور " صاحب سبک استفاده از تصویربرداری سه بعدی برای برنامه ریزی قبل از عمل در جراحی اندام تهتانی مانند زانو، استخان لگن و مفاصل ران گفت: تا پیش از این برای ارزیابی بیمارانی که در مفاصل زانو و لگن خود دچار مشکل می‌شوند در فضای دوبعدی امکان بررسی وضعیت فرد و طراحی جراحی امکان پذیر بود اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی و دانش سه بعدی می‌توانیم تصویر کاملی از بد شکلی اندام بیمار داشته باشیم و قبل از جراحی اصلی، سعی و خطاهای خود را انجام دهیم تا بیمار با حداقل عوارض و کوتاه‌ترین زمان جراحی شود.
به گفته دبیر علمی انجمن جراحان زانو، تصویربرداری سه بعدی نتیجه عمل را در بین جراحان مختلف یکسان می‌کند و بیمار ساعتهای کمتری را تحت بیهوشی قرار می‌گیرد.
مهدی‌پور افزود: این روش اکنون توسط گروهی از متخصصان دانشگاه شریف و تهران تحت سرپرستی بنده به عنوان روشی منحصر بفرد انجام می‌شود.
وی خاطر نشان کرد: تاکنون طی یک سال اخیر بیمارانی به این روش درمان شده و نتایج بسیار خوبی حاصل شده است در عین حال انجام این جراحی در ایران یک سوم قیمت جراحی در اروپاست.
این جراح زانو گفت: مجلس طی چند سال اخیر مصوبه‌ای را که قرار بود تعرفه‌ها با کمک شورای عالی بیمه، نمایندگان نظام پزشکی و وزارت بهداشت به صورت قانونمند تعیین شود را پس گرفت و در سیستم تعرفه هرج و مرج به وجود آمد.
وی ادامه داد: اگر عزم جدی برای بهبود وضعیت تعرفه‌ها به وجود آید خود صنف پزشکان مانع از به وجود آمدن زیرمیزی(دریافت خارج از تعرفه) و موارد مشابه خواهند بود.
عضو انجمن جراحی زانو تصریح کرد: در حالی که پزشک مسئولیت سلامتی و جان یک انسان را به عهده دارد برای جراحی مانند شکستگی استخوان در بخش دولتی تنها ۱۷۰ هزار تومان دستمزد دریافت می‌کند که هیچ منطقی ندارد و در صورت هرگونه آسیب به بیمار، جراح با پرداخت دیه‌های سنگین مواجه می‌شود.
وی ادامه داد: مشکل اینجاست که سوبسید درمان باید از جیب پزشک و بیمار پرداخت شود در حالی که در کشورهایی که بیمه همگانی دارند، بیمار ریالی نمی‌پردازد و پزشکان از بدو فارغ التحصیل شدن، سطح زندگی متناسب باشان شان دارند در حالی که یک جراح در ایران ۳۲ سالگی فارغ التحصیل می‌شود و چندین سال را باید در مناطق محروم خدمت کند و تازه در سن ۴۰ سالگی وارد بازار کار می‌شود.
