نقش اشتیاق کارآفرینی در بقای استارتاپ‌ها
مراحل اولیه راه‌اندازی و داشتن یک کسب‌وکار ، مواجهه و ابتلا به چالش‌ها و سختی‌ها را در پی دارد.
جهان اقتصاد نوشت: مراحل اولیه راه اندازی و داشتن یک کسب‌وکار ، مواجهه و ابتلا به چالش‌ها و سختی ها را در پی دارد. بازارها تست نشده اند، منابع محدود است و از آنجا که سرمایه گذاری کارآفرینی در حوزه‌ای جدید انجام میشود، احتمال ترک کسب و کار در ماه‌ها و سال‌های اولیه توسعه‌ی کسب و کار بسیار زیاد است. بنابراین ماه ها و سال های اولیه یک استارتاپ جدید دوره مخاطره آمیزی هستند. بعضی از استارتاپ ها خیلی زود و در ابتدای فعالیت شکست میخورند، اما دلایل اینکه چرا بعضی دیگر بیشتر باقی می مانند، کاملا روشن نیست. از آنجا که شرکتها موتور محرکه اقتصاد هستند نیاز به این است که تحقیقات مناسبی برای فهم عوامل تاثیرگذار بر بقای استارتاپ ها صورت گیرد.
در پژوهش انجام شده با بررسی اشتیاق کارآفرینان و چگونگی استفاده از منابع در دسترس، توضیح جدیدی برای بقای کسب و کار در مراحل اولیه (بقای کارآفرینی) ارائه شده است . در تکمیل عوامل منطقی که قبلا در مورد بقای استارتاپ ها مورد مطالعه قرار گرفته ، مانند برنامه ریزی کردن در کسب و کار و یافتن منابع مورد نیاز، تحقیقات جدید نقش اساسی روش های خلاق، مدبرانه و با شور و شوق را در بقای کارآفرینی برجسته می کند.
کارآفرینی با روش “بریکولاژ” به انجام کار با استفاده از ترکیب منابع در دست برای حل مسائل و ایجاد فرصت های جدید اشاره می کند. این امر شامل استفاده کردن مدبرانه و خلاق از منابع موجود، مانند منابع مالی و مواد خام برای حل مشکلات و یا برای ایجاد فرصت های جدید است. به عنوان یک رویکرد مدیریتی برای بهره برداری کردن از منابع، ممکن است بریکولاژ به صورت گسترده توسط کارآفرینان مورد استفاده قرار گیرد. فعالیت‌های بریکولاژ کارآفرین را قادر می سازد بر محدودیت منابع غلبه کند. ترکیب کردن منحصر به فرد منابع که جزو نتایج بریکولاژ به شمار میرود، ممکن است گاهی اوقات به ایجاد ظرفیت‌های جدید منجر گردد. چنین روندی از بریکولاژ نه تنها منجر به کاهش محدودیت کارآفرینان در برخورد با محدودیت منابع میشود بلکه گاهی منجر به شناخته شدن فرصت‌های جدید برای سود بیشتر نیز میشود. از آنجا که کارآفرینان با به کار گرفتن بریکولاژ می‌توانند کار بیشتری با منابع محدود انجام دهند، لذا در بقای کارآفرینی در مراحل اول فعالیت ، خوش شانس تر هستند.
هر سه مکانیزم تعریف شده برای بریکولاژ ممکن است منجر به بقای شرکتهای جدید شود. اول، مکانیزم”سریع انجامش بده” اشاره به علاقه نسبت به عملگرا بودن و تعامل فعال با مشکلات و فرصت‌ها دارد. با این مکانیزم کارآفرینان با محدودیت منابع مقابله میکنند و همواره در تلاش برای پیدا کردن راهی برای پاسخ دادن به چالش‌ها هستند. دوم، بریکولاژ در رابطه با “منابع در دست” است. این نوع کارآفرینان که با روش بریکولاژ کارآفرینی میکنند، استاد پیدا کردن ارزش در منابعی هستند که دیگران آنها را بی ارزش تلقی میکنند. به خاطر همین رویکرد، سطوح بالایی از بریکولاژ در یک استارتاپ میتواند منجر به صرفه جویی کردن و کاهش هزینه‌ها شود. از آنجایی که تمام شدن سرمایه اولیه یکی از شایع ترین دلایل ترک کسب و کار توسط کارآفرین میباشد، صرفه جویی کردن در هزینه ، منجر به تداوم بیشتر فعالیت شرکتهای نوپا میشود. سوم، بریکولاژ شامل ترکیب کردن منابع با هدف جدید است که این نوترکیبی خود یک عامل اصلی نوآوری میباشد که کمک کننده به شرکتهای نوپا است تا به مشتری و بازارهای هدف دسترسی داشته باشند. از آنجا که مشکلات پیدا کردن مشتری یکی دیگر از دلایل مهم کارآفرینان برای ترک کسب و کار خودشان است، رویکرد نوآورانه بریکولاژ ممکن است درها را به روی آنها باز کند.
خاطر نشان میسازد در مواجهه با محیط که بدون در اختیار گذاردن منابع جدید، چالشهای جدیدی وارد میکند، کارآفرینان اساسا سه گزینه دارند: ۱٫ به دنبال منابع خارج از شرکت باشند؛ ۲٫ با منفعل بودن به چالشهای جدید توجه نکنند و فعالیت هایشان را روز به روز کمتر کنند یا ۳٫ بریکولاژ را انتخاب کنند و از منابع دم دستی خود و ترکیب کردن آنها کارشان را انجام بدهند و به این صورت با مشکلات و مسائل جدید مقابله کنند و فرصت‌های جدیدی نیز خلق نمایند.
از سوی دیگر شور و اشتیاق داشتن به طور کلی یک محرک مهم رفتاری است و به تمایل مثبت و شدید فرد به فعالیت های کارآفرینی بر می گردد. احساس اشتیاق با حل خلاقانه مسائل در ارتباط است، جلوه‌ای از خلاقیت استفاده کردن از منابع دم دستی می باشد. شور و اشتیاق احساس مثبت و هیجان و انرژی ایجاد میکند. که این اشتیاق و هیجان کارآفرین را قادر به ایجاد ارتباط بین ایده‌های مختلف، استفاده از منابع گسترده تر، کسب تجربه و ترکیب منابع برای اهداف جدید میکند.
هدف تحقیقات تجربی کشف مکانیسم های مختلفی است که از طریق آن اشتیاق فرد به کارآفرینی منجر می شود. ولی در پژوهش اخیر بر روی رابطه میان اشتیاق و بقای سرمایه گذاری های مخاطره آمیز در ابتدای فعالیت تمرکز شده است. همانطور که ذکر شد این مسئله از مهمترین دغدغه ها می باشد و بستگی زیادی به چگونگی تقابل کارآفرین با چالشهای پیش رو دارد. بطور کلی ریسک شکست استارتاپ طی یکی دو سال اول رو به افزایش می باشد و پس از آن است که این ریسک رو به کاهش میرود.
نتایج مطالعه انجام شده نشان می دهد کارآفرینانی که در خصوص ابداع و توسعه سرمایه گذاری های مخاطره آمیز خود پرشور و شوق هستند بیشتر احتمال دارد از رفتارهای بریکولاژی استفاده کنند. خود این امر منجر به بقای استارتاپ آنها میگردد. کارآفرینان پرشور به احتمال زیاد به شناسایی راه حل هایی می پردازند که توسط دیگران مورد توجه قرار نمی گیرد. بنابراین شور و شوق میتواند باعث ایجاد شدن ارتباطات غیر معمول ، مانند ترکیب جدید منابع موجود گردد و میتواند کارآفرینان را قادر سازد تا در مسیرهای خلاقانه و جدید برای فعالیت، وارد شوند.
فهمیدن ارتباط میان اشتیاق، بریکولاژ و بقای استارتاپ ها هم از جنبه عملی و هم تئوری برای کارآفرینی حایز پیامدهای با اهمیتی میباشد. چرا که بقای شرکتهای کارآفرین نوپا تنها در گرو داشتن کارآیی مالی مناسب نمی باشد و جنبه های ناشناخته دیگری نیز دارد .در حقیقت شاید جالب ترین یافته تحقیق اخیر نقشی است که بریکولاژ به عنوان واسطه میان اشتیاق کارآفرینانه و بقای شرکت های نوپا ایفا میکند.
استفاده از بریکولاژ کارآفرینانه ، بخودی خود میتواند منجر به احتمال بیشتر برای بقای یک شرکت در اوایل فعالیت گردد. از سوی دیگر شور و اشتیاق می تواند منجر به بریکولاژ گردد. در نتیجه افراد پرشور و مشتاق ، بخاطر به کارگرفتن بریکولاژ، با احتمال کمتری فعالیت خود را رها می کنند. تحقیقات محلی در مناطق مختلف نیز تایید میکند که اشتیاق در یک حوزه خاص باعث میشود که هنگام مواجه شدن با محدودیت منابع، به جای ترک کسب و کار ، تلاش مستمر در آن حوزه کاری انجام گردد.
تاثیر اشتیاق کارآفرینی بر بقای کارآفرینی
بطور خلاصه در این تحقیق بیان شد میان اشتیاق کارآفرینی و بقاء کسب وکار رابطه مستقیمی وجود ندارد و برای تاثیرگذاشتن اشتیاق بر روی بقای شرکتهای نوپا ، انجام دادن رفتارهای بریکولاژ ضروری می باشد . از میان انواع مختلف اشتیاق کارآفرینانه، اشتیاق به توسعه یک کسب‌وکار و اشتیاق به ابداع، منجر به ماندگاری بنگاه میشود. همینطور داشتن سطوح بالاتری از رفتارهای بریکولاژ توسط کارآفرینان، با بهبود شانس ماندگاری کسب‌وکارهای جدید درسال‌های اولیه رابطه دارد. با این حال، باید توجه داشت این امر اجازه نتیجه‌گیری در مورد کیفیت بقای این شرکت ها را نمی‌دهد.
محمدرضا کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد کارآفرینی دانشگاه تهران
