مردم تهران در انتخابات مجلس دهم به چه کسانی رای می‌دهند؟

به گزارش ایلنا به نقل از نامه نیوز، نمایندگان تهران جنس مشکلات نمایندگان شهرستان‌های دیگر را ندارند و بیشتر درگیر فعالیت‌های سیاسی هستند برعکس دیگر نمایندگان که دیگر مشکلات شهرهای و مردم حوزه‌های نمایندگی خود هستند. همین فراغت بال بیشتر نمایندگان تهران باعث شده است بسیار علاقه خود را برای نامزدی این شهر پنهان نکنند.

با بررسی 9 دوره مجلس شورای اسلامی می‌توان مشاهده کرد که نمایندگان مردم تهران در مجلس بار سیاسی قوه مقننه را به دوش می‌کشند و به جز دو دوره اخیر که علی لاریجانی به عنوان نماینده قم ریاست مجلس را به عهده داشت، نمایندگان تهران به این کرسی تکیه زدند. تقریبا می‌توان گفت که در تمام دوران‌ها به جز دوره اول مجلس، ژنرال‌های پارلمان از شهر تهران بودند.

همین ویژگی سیاسی بودن، باعث شده است تا جریان‌های سیاسی کشور اسب خود را بری انتخابات مجلس دهم از این شهر زین و خود را برای رقابتی سخت آماده کنند. شاید فاتح انتخابات تهران بتواند هدایت مجلس شورای اسلامی را در دوره دهم به عهده بگیرد و کرسی ریاست را از لاریجانی بگیرد.

شناخته شده ترین چهره‌های هر دو جناح خود را برای رقابت در شهر تهران آماده می‌کنند. برای پیش بینی اینکه کدام گروه می تواند کرسی‌های سبز تهران در پارلمان را به خود اختصاص دهد، ابتدا به میزان رای نفر اول شهر تهران در دوره‌های مختلف اشاره می‌کنیم:

همانطور که مشاهده می‌کنید، هاشمی رفسنجانی، فخرالدین حجازی و محمدرضا خاتمی، بیشترین رای‌ها مردم تهران در 9 دوره مجلس شورای اسلامی به خود اختصاص داده‌اند. این سه نماینده مجلس شواری اسلامی در حالی این رای‌ها را به خود اختصاص داده‌اند که مجلس‌های اول، سوم و ششم از رقابتی ترین دوره‌های انتخابات مجلس در تمام ادوار بوده است. این معنا نشان می‌دهد که مردم تهران در انتخابات‌های رقابتی رای خود را به نامزدهای معتدل می‌دهند. رای به هاشمی و حجازی خود بیانگر همین معناست. محبوبیت رئیس دولت اصلاحات بعد خرداد 76 نیز باعث شد تا محمدرضا خاتمی در رقابتی نفس گیر با راست گرایان به عنوان نفر اول تهران راهی مجلس شورای اسلامی شود.

بر همین اساس مردم تهران در انتخابات مجلس که یک گروه حضور داشت مشارکت کمی داشتند. میزان رای پایین حسینی، ناطق نوری و غلامعلی حداد عادل به خوبی این معنا را نشان می‌دهد. اصول گرایان در مجلس‌های چهارم،پنجم، هفتم، هشتم و نهم تقریبا بدون حضور رقیب جدی وارد عرصه انتخابات شدند.

مردم تهران در انتخابات ریاست جمهوری نیز نشان داده‌اند، که رای خود را بیشتر به سبد اعتدالیون و جریان چپ می‌ریزند تا راست گرایان. در انتخابات ریاست جمهوری 92، در حالی که بسیاری تصور می‌کردند رای تهرانی‌ها به خاطر فعالیت محمدباقر قالیباف در این شهر در قالب شهردار به او خواهد بود ناگهان از صندوق‌های تهران نام حسن روحانی بیرون آمد و دبیرسابق شورای عالی امنیت ملی تقریبا دو برابر شهردار تهران رای پایتخت نشین‌ها را به خود اختصاص داد.

تهران نشینان در سال 88 نیز بنا بر اعلام وزارت کشور رای متفاوتی نسبت به دیگر شهرها داشتند و مهندس میرحسین موسوی توانسته بود در تهران رای بیشتر نسبت به محمود احمدی نژاد به خود اختصاص بدهد.

تهرانی‌ها تنها در یک مورد رای خود را در انتخابات ریاست جمهوری به صندوق یک اصول گرا ریختند و زمینه ساز پیروزی او را فراهم آورند، آنهم انتخابات سال 84 بود. احمدی نژاد در انتخابات دوره نهم بیشترین رای را از مردم تهران دریافت کرد و بالاتر از هاشمی رفسنجانی ایستاد.

با توجه به شواهد موجود و بررسی جامعه آماری رای دهندگان تهرانی، اگر انتخابات با حضور تمام گروه‌های سیاسی برگزار شود، اعتدال گرایان و گروه‌های نزدیک به دولت شانس پیروزی و کسب کرسی‌های بیشتری از شهر تهران نسبت به رقیب خود دارند. اما اگر همچون سه دوره قبل اصول گرایان بازهم به رقابت درون گروهی در مجلس بپردازند بازهم می‌توان متصور بود که بیشتر کرسی‌های تهران در اختیار این جریان سیاسی خواهد بود.

باید تا اسفند صبر کرد و دید چه تغییری در صف بندی سیاسی پارلمان ایجاد خواهد شد و اصول گرایان قدرت را به رقیب واگذار می‌کنند یا همچنان سوار بر مرکب پارلمان خواهند تاخت.