محمد رحمتی و چالش‌های اجرای یک نمایش رئال روی صحنه

به گزارش ایلنا، محمد رحمتی، کارگردان تئاتر، در خصوص نمایش جدید خود و چالش‌های اجرای آن بیان کرد که ایده این نمایش از تجربه‌های شخصی  او درباره مسائل مربوط به ارث و میراث در خانواده‌ها پس از درگذشت عزیزان شکل گرفته است.

رحمتی اظهار داشت: "مرگ اطرافیان و واکنش افراد نسبت به آن در فرهنگ‌های مختلف متفاوت است. با توجه به دیدگاه‌های متفاوت، برخی  به شدت سوگواری میکنند، در حالی که برخی دیگر  آن را راحت‌تر می‌پذیرند.چه بسا بسیاری از واکنش ها جنبه‌ی الگوی رفتاری دارند تا پشتوانه‌ی احساسی و عاطفی. این تفاوت‌ها الهام‌بخش روایت ما در این نمایش شد که ترکیبی از واقعیت و قصه پردازی است.

او درباره‌ی دشواری‌های اجرای این اثر گفت: یکی از چالش‌های اصلی با توجه به ژانر رئال کار، برد مناسب صدا برای تمامی تماشاگران در سالن بود. در سینما امکان کنترل دقیق صدا وجود دارد، اما در تئاتر همه چیز به‌صورت زنده اجرا می‌شود و باید از نظر صوتی به‌گونه‌ای کارگردانی شود که علی‌رغم حفظ شکل و فرم کار، تمامی تماشاگران صدا را به وضوح بشنوند. علاوه بر این، برخلاف سینما، امکان توقف و تکرار صحنه‌ها وجود ندارد. اجرای مداوم یک صحنه به مدت یک ساعت، با حداقل پنج بازیگر ثابت روی صحنه، مستلزم تمرین‌های فراوان بود.

رحمتی گفت : اصرار داشتم که از چیزی شبیه سکانس پلان روی صحنه استفاده کنم. چرا که این شیوه کمتر در تئاتر به کار گرفته شده و می‌تواند برای مخاطب تجربه‌ای متفاوت و جذاب رقم بزند و همچنین تمرکز روی اصول بازیگری و کارگردانی در این سبک برای من و گروهم جذاب بود. هماهنگی بین بازیگران و حفظ ریتم اجرا از جمله چالش‌های این سبک بود که با تمرین‌های مداوم و وجود بازیگران سخت‌کوش از سد آن عبور کردیم.

او در خصوص وضعیت تئاتر و فضای رقابتی کنونی گفت: ورود رپرها، ایفلوئنسرها و بندها و رویکردهای جدید نمایش، شرایط جذب مخاطب برای تئاتر را دشوارتر کرده است. اگرچه این جریان‌ها رقیب هنر تئاتر و اساسا هنر به مفهوم هنر محسوب نمی‌شوند، اما در عرصه جذب مخاطب تأثیرگذار هستند. امیدوارم روزی شرایطی فراهم شود که دغدغه اصلی ما کیفیت آثار هنری باشد، نه میزان فروش بلیت.

در پایان، رحمتی تأکید کرد که علی‌رغم تمامی چالش‌ها، نوآوری و خلاقیت در تئاتر نباید متوقف شود و این هنر باید جایگاه خود را در میان مخاطبان حفظ کند.