راهکارهای نجات بخش برای تحمل گرسنگی و تشنگی در ماه رمضان

یک روش خوب برای جلوگیری از چنین عوارضی آن است که در طول سال هم رژیم غذایی مناسبی داشته باشیم یا دست کم از چند روز مانده به رمضان با تنظیم رژیم غذایی و کاهش حجم غذا به استقبال روزه داری برویم اما از سوی دیگر حداقل آثار مثبت جسمانی روزه را می‌توان کاهش انباشتگی (امتلاء) بدن از مواد مختلفی دانست که در نتیجه خوردن و آشامیدن مداوم در کنار فعالیت کم بدنی و دوری از ورزش در بدن ما تجمع می‌یابند.

اهمیت این موضوع آنجا معلوم می‌شود که بدانیم بسیاری از بیماری‌های، مهم شایع و ناتوان‌کننده مانند پرفشاری خون قند و چربی خون بالا کبد چرب، نقرس، برخی مشکلات قلبی عروقی، چاقی‌ها و…، ناشی از همین امتلاء هستند.

سحری خوردن لازم است

بیشتر ما عادت به خوردن سه یا دست کم دو وعده غذا در روز داریم.

خوردن سحری در جهت رعایت این عادت لازم است همچنین با نخوردن سحری، معده انسان به مدت زیادی خالی می‌ماند که به ویژه در افراد مستعد می‌تواند موجب بدبویی دهان، سردرد و دردهای عضلانی کاهش وزن شدید و زیانبار و مشکلات گوارشی جدی شود که گاه تا ماه‌ها و سال‌ها گریبانگیر فرد خواهد بود.

با تشنگی چه کنیم

در وعده‌های سحر و افطار باید علاوه بر پرهیز از خوردن چربی‌ها و خوراکی‌های سرخ کردنی و چرب، پرهیز از مصرف میوه‌های گرمسیری چون موز و انبه که زیاده روی در خوردن آنها موجب افزایش غلظت خون می‌شود، پرهیز از خوردنی‌های عطش‌آور چون بادنجان، کشک، ماکارونی و لازانیا، ماهی و کنسروها، مصرف کمتر شیرینی‌ها به ویژه شیرینی‌های قنادی چون زولبیا و بامیه یا پشمک با خوردن خوراک‌های دارای آلوبخارا تمرهندی و زرشک، نوشیدن شربت‌های سرکه، شیره، سکنجبین، شربت آبلیمو یا شربت بیدمشک با گلاب یا آب آلو، تمر یا زرشک، نوشیدن عرق کاسنی به تنهایی یا همراه با یک قاشق چای خوری تخم خرفه و نوشیدن ماءالشعیر طبّی به جای آب و چای از ایجاد تشنگی زیاد در طول روز پیشگیری کرد.

همچنین بهتر است در وعده سحر از مصرف خوردنی‌های ادرارآور مانند هندوانه و چای پررنگ نیز پرهیز شود چون با افزایش دفع ادرار در طول روز، موجب تشنگی بیشتر در نزدیکی افطار می‌شوند.