/ مجلس در دیگر کشورها – ۴ /
گذر آلمان از رایشتاگ هیتلر به فعالترین پارلمان اروپا
هیتلر در مصاحبه محرمانهای در سال ۱۹۳۱ گفته بود: رایشتاگ نماد انحطاط ماست. ملغمهای است مرکب از چهار دسته از ستونهای شبیه پانتئون آمیخته با سیلیکای رومی و قلعه مغربی که کل ساختمان شبیه یک کنیسه به نظر میآید.
قوه مقننه آلمان از دو مجلس فدرال(بوندستاگ) و شورای ایالات(بوندسرات) تشکیل شده است. نمایندگان شورای ایالات با آرا مستقیم مردم انتخاب میشوند. مجلس فدرال هم رکنی است که وجود آن، باعثمیشود سرزمینهای عضو کشور فدرال(لندر) در قانونگذاری و اداره جامعه شرکت کنند.
بوندستاگ
به گزارش ایلنا، بوندستاگ پارلمان مرکزی آلمان فدرال است که در شهر برلین، پایتخت آلمان قرار دارد. شمار نمایندگان بوندستاگ به دلیل قانون انتخاباتی آلمان متغیر است که حداقل ۵۹۸ نماینده را شامل میشود.
در ابتدای دوره فعلی یعنی دوره ۱۷، شمار نمایندگان تکمیلی ۲۴ عدد بود که این عدد در حال حاضر به ۲۲ نماینده کاهش یافته است بطوری که شمار فعلی نمایندگان بوندس تاگ ۶۲۰ عدد است.
دوره نمایندگی در آن، اساساً چهار سال است. انتخابات پیش از موعد برای حل بحران سیاسی عمدهای که با تعادل موجود در مجلس نمیتوان آن را حل کرد، امکانپذیر است. بوندستاگ قوه مقننه در سطح کل اتحادیه است.
وظیفه تصویب قراردادهای بینالمللی و بودجه عمومی کشور نیز بر عهدهٔ این مجلس مرکزی است. نمایندگان مجلس در فراکسیونهای حزبی و در صورت ضعیف بودن حزبشان، به لحاظ کمی در گروههای حزبی گرد آمده و خط سیاسی خود را پیش میبرند.
بوندستاگ یک پارلمان کاری است و در مقایسه با بسیاری کشورهای دیگر، کمتر خصلت نمایشی دارد. در مورد بسیاری از امور نه در سطح اجلاسهای بزرگ علنی، بلکه در کمیتههای تخصصی تصمیمگیری میشود.
بوندستاگ، قوه مقننه در سطح فدرال یعنی در سطح کل آلمان است. وظیفه تصویب قراردادهای بینالمللی و بودجه عمومی کشور نیز بر عهده این مجلس مرکزی است. صدراعظم آلمان با رأی بوندستاگ انتخاب میشود. نظارت بر کار حکومت نیز بر عهده بوندستاگ است.
رئیس مجلس فدرال با رای اعضای حزب مقتدرتر انتخاب میشود. وی سه نایب رئیس دارد که از بقیه احزاب انتخاب میشوند. هر حزب فراکسیونی دارد که مرکز قدرت آن حزب به شمار میآید.
هر فراکسیون نیز باید بیش از ۱۵ عضو داشته باشد و فقط اعضای فراکسیون می توانند به عضویت کمیسیونها در آیند. نمایندگان پارلمان آلمان از مصونیت قضایی و آزادی بیان برخوردارند.
شورای فدرال میتواند مصوبات مجلس را تا دو هفته پس از تصویب، به کمیسیون هماهنگی مشترک دو مجلس ارجاع دهد. این کمیسیون از ۱۱ نماینده شورا و یازده نماینده مجلس فدرال تشکیل میشود.
بوندسرات
تعداد نمایندگان شورای فدرال به نسبت جمعیت هر سرزمین تعیین میشود. هر لندر دستکم سه نماینده دارد اما برای ایالتی که جمعیت آن بیش از دو میلیون نفر باشد، چهار کرسی و برای ایالتی که جمعیتاش از ۶ میلیون تجاوز کند، پنج کرسی در این مجلس دارد.
اعضای شورای ایالات، نمایندگان حکومتهای این سرزمینها به حساب میآیند و عزل و نصب آنها از سوی حکومتهای متبوعشان انجام میشود. به این ترتیب، قدرت مجلس اول بیشتر از مجلس دوم است.
برای نمونه، مجلس دوم(شورای فدرال) نقشی در تعیین صدر اعظم آلمان ندارد و وزرا فقط در برابر مجلس اول مسئول هستند. در زمینه قانونگذاری نیز اختیارات مجلس فدرال از شورای ایالات بیشتر است.
شورای ایالات بر خلاف مجلس فدرال، در امور اجرایی حکومت مشارکت دارد. رئیس شورا برای مدت یک سال انتخاب میشود و بنابر سنت، هر سال نخست وزیر یکی از ایالات به ترتیب این مقام را احراز میکند.
رایشتاگ
رایشتاگ(به آلمانی: Reichstagsgebäude) نام ساختمان پارلمان آلمان است. رایشتاگ در شهر برلین واقع شدهاست. در این گنبد فاستر از سبک اکوتک و در اصل سبک نورمن اکوتک است. طرح نورمن فاستر در سال ۱۹۹۳ در برلین برنده شد.
این ساختمان محل پارلمان آلمان از ۱۸۹۴ تا ۱۹۳۳ بوده است و در این سال به تحریک نازیها، پارلمان به آتش کشیده شد. سرانجام در سال ۱۹۹۹ و پس از بازسازیهای گسترده، بوندستاگ به این مکان بازگشت.
دلیل به آتش کشیدن این ساختمان سال ۱۹۳۳ ایجاد تنفر نسبت به کمونیسم در مردم و کسب رأی برای نازیها بود. بنابراین، بسیاری عقیده دارند که این آتشسوزی کار نازیها بوده؛ چرا که در این زمان هیتلر صدر اعظم آلمان بود و نیاز مبرمی به وارد کردن نمایندگان نازی به رایشستاگ داشت. هرچند که یک جوان عقب مانده هلندی به نام مارینوس وان درلوب را به عنوان مجرم و کمونیست اعلام کردند.
همچنین هیتلر در مصاحبه محرمانهای سال ۱۹۳۱ گفته بود: رایشتاگ نماد انحطاط ماست. ملغمهای است مرکب از چهار دسته از ستونهای شبیه پانتئون آمیخته با سیلیکای رومی و قلعه مغربی که کل ساختمان شبیه یک کنیسه به نظر میآید. به شما میگویم، رایشتاگ ساختمان فوق العاده زشتی است، یک تالار اجتماعات، دکان گفتگو و چانه زنی نماینگان و بورژوازی منحط و طبقه کارگر گمراه. هم ساختمان و هم نهادی که در آنجا گرفته ننگ مردم آلمان هستند و روزی باید بروند. به نظر من، هرچه زودتر این دکان گفتگو بسوزد و با خاک یکسان شود، مردم آلمان زودتر از نفوذ خارجی آزاد خواهند شد.