عضو شورای اسلامی کار سازمان بهشت زهرا خبر داد:
محرومیت کارگران قراردادی بهشت زهرا از بازنشستگی سخت و زیانآور
موضوع تفاوت در شرایط استخدامی کارگران قراردادی و رسمی سازمان بهشت زهرا به ۱۶ سال پیش که اجرای سیاستهای خصوصی سازی در سازمان بهشتزهرا آغاز شده است بازمیگردد / یکی از موراد تفاوت که باعثنارضایتی کارگران قراردادی هم شده، مسئله سختی کار و بازنشستگی پیش از موعد است.
عضو شورای اسلامی کار سازمان بهشت زهرا اعلام کرد: کارگران قراردادی سازمان بهشتزهرا به دلیل اینکه قوانین استخدامی این سازمان تنها شامل حال کارکنان رسمی این سازمان است، نسبت به وضع موجود معترض هستند.
«امیر حسین مرادی» با اعلام این مطلب به خبرنگار ایلنا، کارفرمای سازمان بهشت زهرا با این استدلال که قراردادهای مربوط به کارگران قراردادی به دلیل تازه بودن عطف به ماسبق نمیشود از لحاظ کردن امتیازات مربوط به کارگران رسمی این سازمان در مورد آنها خودداری میکند.
وی یادآور شد: موضوع تفاوت در شرایط استخدامی کارگران قراردادی و رسمی سازمان بهشت زهرا به ۱۶ سال پیش که اجرای سیاستهای خصوصی سازی در سازمان بهشتزهرا آغاز شده است بازمیگردد.
«امیرحسین مرادی» با بیان اینکه از ۱۶ سال پیش این سازمان در بخش غسالخانه و دفن اموات با شرکت «کیهان صدر» قرارداد پیمانکاری بست، ادامه داد: در تمامی این سالها استخدام رسمی در سازمان بهشتزهرا متوقف شده است و شرکتهای پیمانکاری سازمان بهشتزهرا افرادی را با مدارک تحصیلی مختلف از طریق قراردادهای کاری موقت و تحت عنوان کارگر ساده استخدام میکنند.
این فعال کارگری افزود: یکی از موراد تفاوت که باعثنارضایتی کارگران قراردادی هم شده، این است که قراردادهای آنان شامل شرایط سختکاری که مزایای بازنشستگی ۲۰ ساله دارد را دربر نداشته و این افراد ناچارند با ۳۰ سال کار در شرایط دشوار کار کنند.
این عضو کارگری شورای اسلامی کار سازمان بهشت زهرا تشریح کرد: در جلسهای که در همین رابطه با حضور رئیس کانون شوراهای استان تهران، اعضای شورای اسلامی کار محور شهر ری، کارشناس تأمین اجتماعی و اعضای شورای اسلامی کار در سازمان با حضور مدیریت سازمان برگزار شد، مدیرعامل سازمان بهشت زهرا در خصوص پرداخت مابهالتفاوت حق بیمه این دست از کارگران قول مساعد داد و قرار شد تا ۴ درصد مازاد بر حق بیمه اصلی که مبلغ ۱ میلیارد تومان میشود، به سازمان تامین اجتماعی پرداخت شود که متاسفانه پس از چندی این وعده مساعد در شکل حرفهای بیعمل باقی ماند و فراموش شد.