گزارش خبری /
تلاش معلمان برای جلوگیری از اعدام یک همکار
چکیده: «۳۰۰ معلم آموزش و پرورش تهران و رشت روز گذشته طی نامه‌ای به مقام رهبری با اشاره به اعدام قریب الوقوع یک معلم از ایشان خواستند دستور توقف اجرای حکم جهت رسیدگی دقیق‌تر و جلب رضایت ولی دم را صادر کند.»
۳۰۰ معلم آموزش و پرورش تهران و رشت روز گذشته ۱۲ آبان ماه طی نامه‌ای به مقام رهبری با اشاره به اعدام قریب الوقوع «مسعود پویان راد» دبیر جامعه‌شناسی شاغل در آموزش و پرورش رشت از ایشان خواستند دستور توقف اجرای حکم جهت رسیدگی دقیق‌تر و جلب رضایت ولی دم را صادر کند.
به گزارش ایلنا، در این نامه با اشاره به نظر متفاوت برخی از قضات و همچنین نامه رئیس مجلس نهم و نیز امام جمعه رشت به رئیس قوه قضاییه، آمده است: «خداوندی که حق قصاص را مقرر داشته بر ترجیح عفو تاکید کرده است و از طرفی اعدام یک معلم با سابقه به دلیل دفاع از حریم شخصی‌اش بازتاب‌های منفی فراوان خواهد داشت.»
بر اساس تصمیم قوه قضاییه، این معلم جامعه‌شناسی در شهر رشت روز پنجشنبه ۱۶ آبان‌ماه(سوم محرم الحرام) به دار آویخته می‌شود.
امضا کنندگان نامه به مقام رهبری و نیز تعدادی از نویسندگان و ناشران رشت در نامه‌های جداگانه دیگری به «آیت الله زین العابدین قربانی» امام جمعه رشت که دیروز نوشته شده است، با اشاره به زمان اندکی که تا اجرای حکم قصاص این معلم باقی مانده است و تلاش‌هایی که برای جلب رضایت از ولی دم صورت گرفته و هنوز ادامه دارد از وی خواسته‌اند ضمن تلاش برای کسب رضایت خانواده داغدار از هر طریق قانونی و خداپسندانه جهت تاخیر در اجرای حکم به ویژه رعایت حرمت ماه حرام اقدام کند تا فرصت لازم برای ادامه فعالیت این معلم فراهم شود.
شرح ماجرا
عصبانیت آنی این معلم در تابستان ۸۶ واقعه تلخی را رقم زد که دو نفر کشته شدند و نفر سوم را در آستانه مرگ قرار دارد. طبق عبارات صریح رای دادگاه، یکی از مقتولان به دلیل اختلافاتی که با مسعود پویان فوق لیسانس جامعه‌شناسی و دبیر خوزستانی ساکن رشت داشته به همراه دو پسرش از طبقه سوم خانه به طبقه دوم آمده و با وی درگیر شده‌اند. این درگیری به داخل خانه آقای پویان کشیده شده است، در حالی که همسر او در حمام بوده و نمی‌توانسته مانع درگیری شود.
آقای پویان برای مقابله با آن‌ها به کارد آشپزخانه پناه برده و دو نفر از آن‌ها، هر کدام یک ضربه خورده‌اند که این ضربه به نقاط حساس یعنی ریه یکی و قلب دیگری اصابت کرده و بلافاصله درگذشته‌اند.
دادگاه قتل یکی از آن‌ها را که جسدش داخل خانه افتاده مصداق دفاع مشروع، و قتل دیگری را به دلیل اینکه جسد او در پاگرد ورودی افتاده قتل عمد و موجب قصاص می‌داند.
پس از طی تشریفات قانونی و با گذشت ۷ سال از این اتفاق، اکنون آقای پویان در آستانه قصاص قرار دارد. وی پدر و مادر ندارد، بستگانش ساکن خوزستان هستند و همسرش درگیر اداره زندگی و فرزندان بوده و کسی از بستگان برای جلب رضایت از تنها ولی دم اقدام نکرده است.
اکنون معلمان تهران و رشت که خبر اعدام قریب الوقوع او را شنیده‌اند و او را به خوشنامی در آموزش و پرورش می‌شناسند نگران شده و برای جلب رضایت و بخشش از سوی ولی دم فعال شده‌اند.
نامه معلمان به خانواده مقتول
گفتنی است آن‌ها در نامه دیگری به خانواده مقتول، آورده‌اند: «اکنون پس از سال‌ها پیگیری قضایی پرونده و تشکیل جلسات متعدد دادگاه، حکم قصاص آقای مسعود پویان راد در دستان شماست. سال‌ها قبل و تنها در لحظاتی چند، خواسته و ناخواسته، او جان عزیزانتان را ستاند و اینک شما براساس حکم قانونی قادرید که تنها در چند لحظه، چشم در چشم او دوخته و با دستان خود، طناب دار بر گردنش انداخته، جان او را بستانید و مهر پایان بر زندگانی او بزنید.»
در ادامه نامه این معلمان آمده است: «می‌توانید در تاریک و روشن سحرگاهی سرد، طناب دار بر گردنش انداخته و آنگاه پاهای لرزانش را در هوا نظاره‌گر باشید تا آب سردی بر شعله افروخته انتقام در قلب سوگوار شما باشد یا می‌توانید با کرامت و بزرگواری از حق بی‌چون و چرای خود که قانون و شرع به شما داده، به فرمان الهی که عفو و گذشت را بر قصاص ترجیح داده است از خون مسعود پویان بگذرید و از گذشت خود، مشعل افروخته کرامت را فروزان سازید.»
در پایان یادآوری شده است: «با انتخاب راه نخست، شاید کسی شما را سرزنش نکند اما این انتخاب پایان راه است اما انتخاب راه دیگر، نه تنها پایان نیست که آغاز راه است. راهی که هدایت‌گر فرزندان ما و فرزندانِ فرزندان ما خواهد بود.»
لازم به ذکر است شنبه ۱۱ آبان ماه، جمعی از معلمان و فرهنگیان رشت جهت همدردی با خانواده مقتولان به محل کار دختر مقتول مراجعه و از خانواده او تقاضای بخشش کردند. روی پلاکارهای آنان نوشته شده است: «عزیزان، بخشش خود را الگویی بسازید که توسط معلمان به دیگران آموخته شود» و در پارچه‌نوشته دیگری آمده است: «شما که داغ را می‌شناسید، با بخشش، روح بزرگ خود را نشان دهید».
