در گفتگو با ایلنا مطرح شد؛
تولید ماش با طعم فاضلاب در ایذه/ نفوذ زباله ها به قلب تالاب میانگران/ ورود شیرابه پسماندها به سفره های آب زیرزمینی/ لزوم تشکیل کارگروه محیط زیستی
دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست خوزستان، گفت: زباله و پسماندها تا قلب تالاب میانگران شهرستان ایذه که مغذی آب های زیرزمینی، کشاورزی، محیط زیست و پرندگان نادر است، نفوذ کرده و به مرور زمان سلامتی انسان و پرندگان منطقه را تهدید می کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا از اهواز، هژیر کیانی در گفتگو با ایلنا در خصوص وضعیت محیط زیست شهرستان ایذه، اظهار کرد: سازمان آب و فاضلاب و شهرداری، زباله و پسماندهای خود را بدون هیچ گونه پالایش و تصفیه ای در تالاب رها می کنند.
وی افزود: در طول مسیر حمل زباله به سمت تالاب و مدخل آن نیز یک عده انسان سودجو (بومی یا غیر بومی) اقدام به کاشت دانه خوراکی ماش یا برنج می کنند که از شیرابه فاضلاب شهری و شیمیایی، آبیاری می شود.
کیانی با اشاره به اینکه فاضلاب ها بر روی سلامت انسانها به دلیل دارا بودن مواد سنگینی مانند سرب، آرسنیک، نیترات و نیتریت عوارض مخربی دارند، تصریح کرد: تفکیک زباله از مبدا صورت نمی گیرد، همچنین با انتقال غیر اصولی و حمل با ماشین‌آلات نامناسب، شیرابه زباله ها در خیابان و کوچه رها می شوند که برای مردم بسیار خطرناک است.
لزوم تشکیل کارگروه محیط زیستی
وی افزود: مطابق اصل ۵۰ قانون اساسی، هر نوع آلایندگی که روی کیفیت محصولات و مواد غذایی، آب، خاک و هوا اثر گذاشته و موجب تغییر کیفیت آن شود، آلودگی محسوب می شود.
این فعال محیط زیست تاکید کرد: با رهاسازی فاضلاب در آبراه ورودی به تالاب، موجب آلودگی این محیط شده و پیامد آن به شکل مستقیم و غیر مستقیم در کشت ها مشاهده می شود.
دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست خوزستان، ادامه داد: فاضلاب و زباله در شهرستان ایذه و به خصوص شهر ایذه رها شده است و جالب است بدانید ایذه تنها شهرستانی است که علیرغم مسائل مختلف و استعدادهایی که در حوزه محیط زیست طبیعی دارد، متاسفانه کارگروه محیط زیستی ندارد که این یک فاجعه است؛ و هیچ دستگاهی پاسخگو نیست.
کیانی مسئولیت این موضوع را مستقیما متوجه شبکه بهداشت، جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت محیط زیست دانست و اشاره کرد: البته قبلا یک سری اقدامات صورت گرفته، ولی متاسفانه آن اقدامی که بتواند این رویه را کنترل کند انجام نشده، چرا که این مسئله اقدام علیه سلامت و بهداشت مردم است.
وی عنوان کرد: شبکه بهداشت و جهاد کشاورزی باید با نظارت صحیح از رهاسازی فاضلاب جلوگیری کنند، چرا که در تهدیدات محیط زیستی و دفاع غیر عامل، موضوعات مهمی هستند. ما نباید به صرف اینکه فرد بیکار است اجازه دهیم ماش با فاضلاب تولید کند و به مردم بفروشد! این کار اقدام علیه بهداشت عمومی و مردم هست و از لحاظ قانونی جرم محسوب می شود.
اهمال کاری دستگاه های نظارتی جرم محسوب می شود
این فعال محیط زیست معتقد است؛ این بی توجهی به رهاسازی فاضلاب نتیجه اهمال کاری دستگاه های نظارتی و اجرایی آب و فاضلاب، شهرداری، شبکه بهداشت، جهاد کشاورزی و محیط زیست است که دراین فرایند، مسبب ارتکاب جرم می شوند.
وی ادامه داد: عدم رعایت الزامات دولتی نیز نوعی جرم تلقی می شود. ضمن اینکه الزامات محیط زیستی و بهداشتی هم رعایت نمی شود. کجای دنیا با فاضلاب، کشاورزی می‌کنند؟
کیانی تاکید کرد: پیشنهاد می کنیم هرچه سریعتر یک کارگروه محیط زیستی برای بهبود اوضاع تشکیل شود، البته نه به شکل فانتزی و تفننی بلکه به عنوان یکی از کارگروه های دائمی شورای اداری شهرستان ایذه.
آلودگی ۸۰ درصدی ۳۵ چاه منبع تغذیه آب شرب ایذه
وی در خصوص مشکلات تالاب میانگران توضیح داد: در پژوهش های سال ۸۶ مشخص شد که ۸۰ درصد از ۳۵ چاه منبع تغدیه آب شرب شهر ایذه آلودگی باکتریایی و نیترات دارند و تداوم این روند، هم سلامت مردم را تهدید میکند هم وارد سفره آب های زیر زمینی می شود که گزارشی از این مستندات تهیه شده و در دادگستری در حال پیگیری است.
کیانی، رﻫﺎﺳﺎزی ﻓﺎﺿﻼب ﺷﻬﺮی و ﻧﯿﺰ زﺑﺎﻟﻪ ﻫـﺎ در ﺳـﻄﺢ ﺷـﻬﺮ و ﺗـﺎﻻب ﻫـﺎی ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن اﯾﺬه را به مخاطره انداختن ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺷﻬﺮوﻧﺪان و زیست مندان ﺗﺎﻻب ﻫﺎی اﯾﺬه خواند و گفت: تالاب های ایذه با بیش از ۴ ﻫﺰار ﻫﮑﺘﺎر وﺳﻌﺖ، ﺟﺰو ﻣﻌﺪود ﺗﺎﻻب ﻫﺎی ﮐﺸﻮر هستند که با محیط زیست ﺷﻬﺮی ﯾﮏ اﮐﻮﺳﯿﺴﺘﻢ واﺣﺪ را ﺗﺸﮑﯿﻞ داده اﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻓﻌﻞ ﯾﺎ ﻋﻤﻠﯽ ﮐﻪ ﺳـﺒﺐ آﻻﯾﻨـﺪﮔﯽ ﻣﺤـﯿﻂ زﯾﺴـﺖ اﯾﻦ ﺗﺎﻻب ﻫﺎ ﺷﻮد، ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﻣﻨﻔﯽ و ﺧﻄﺮﻧﺎک ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ ﺷﻬﺮ و روﺳﺘﺎﻫﺎی ﻣﻨﺘﻬـﯽ ﺑـﻪ ﺗـﺎﻻب ﺑـﺮ ﺟﺎی ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ.
وی افزود: به همین دلیل ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﻓﺎﺿﻼب ﻫﺎ و زﺑﺎﻟﻪ ﻫﺎ و ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ، ﭼﻪ در ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ و ﭼﻪ در ورودی ﺗـﺎﻻب ﻫـﺎ ﻣـیﺗﻮاﻧﺪ ﺳﻼﻣﺖ ﺷﻬﺮوﻧﺪان و زیست مندان ﺗﺎﻻب را از ﺧﻄﺮات ﺟﺪی ﻧﺠﺎت دﻫﺪ.
کیانی با اشاره به اینکه ﻓﺎﺿﻼب ﺷﻬﺮی اﯾﺬه در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ در ﻫﯿﭻ ﺳﻄﺤﯽ ﺗﺼﻔﯿﻪ نشده و ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ وارد ﺗﺎﻻب ﻣﯿﺎﻧﮕﺮان اﯾـﺬه ﻣـی ﺷﻮد، تصریح کرد: ﻓﺎﺿﻼب ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺪون ﺗﺼﻔﯿﻪ وارد اﯾﻦ ﺗﺎﻻب ﻣﯽ ﺷﻮد.
این فعال محیط زیست با اشاره به اینکه در ﻣﺤﻞ دﭘﻮی ﺗﻤﺎﻣﯽ زﺑﺎﻟﻪ ﻫﺎی ﺷﻬﺮ اﯾﺬه در ﻣﻨﻄﻘﻪ راﺳﻔﻨﺪ ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻈﺎرﺗﯽ ﺻﻮرت ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮد، عنوان کرد: ﺟﺎﻧﻤـﺎﯾﯽ ﻏﯿﺮ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ و ﻣﺸﺮف و ﻣﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﻣﺴﻞ ﻫﺎی ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺳﻔﺮه های آب زﯾﺮ زﻣﯿﻨﯽ اﺳﺖ و ﺷﯿﺮاﺑﻪ ﻫـﺎی ﺳـﺎﯾﺖ زﺑﺎﻟﻪ وارد ذﺧﺎﯾﺮ آب زﯾﺮ زﻣﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد.
وی ادامه داد: آﺗﺶ زدن زﺑﺎﻟﻪ ﻫﺎ و دودﻫﺎی آﻻﯾﻨﺪه ﻧﺎﺷﯽ از آن نیز، ﺳﺒﺐ آزار ﻣﺮدم روﺳﺘﺎﻫﺎی اﻃﺮاف ﻣﯽ ﺷﻮد.
کیانی با اشاره به اینکه ساﯾﺖ زﺑﺎﻟﻪ، ﻣﺤﺼﻮر ﻧﯿﺴﺖ، گفت: ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﻣﻮذی و وﻟﮕﺮد ﻣﺪاوم در اﯾﻦ ﺳـﺎﯾﺖ وﺟـﻮد دارﻧـﺪ ﮐـﻪ ﻧﺎﻗـﻞ ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﺧﻄﺮﻧﺎک ﻣﺸﺘﺮک ﺑﯿﻦ ﺣﯿﻮان و اﻧﺴﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ.
وی با بیان اینکه دره ﻫﺎی ﻋﻤﯿﻖ و ﮐﺎﻧﺎل ﻫﺎی روﺑﺎز در ﺳﺮاﺳﺮ ﺷﻬﺮ اﯾﺬه ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد رﻫﺎ ﺷﺪه اﻧﺪ، تاکید کرد: ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﺎﺿﻼب ﻫﺎی ﺷﻬﺮی از درون اﯾﻦ ﮐﺎﻧﺎل ﻫﺎ و از ﻣﺮﮐﺰ ﺷﻬﺮ و ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻣﯽﮔﺬرد، همچنین ﺧﻄﺮ ﺳﻘﻮط رﻫﮕﺬران در اﯾﻦ دره ﻫﺎ ﺑﻪ وﯾﮋه ﮐﻮدﮐﺎن، ﺳﻼﻣﺖ ﻣﺮدم را ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست خوزستان ادامه داد: این کانال ها ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﺼﻮل و روزﻫﺎی ﺳﺎل ﻣﻤﻠﻮ از زﺑﺎﻟﻪ هستند و ﻻﯾﺮوﺑﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ و اﺻﻮلی ﺻﻮرت ﻧﻤـﯽ ﮔﯿـﺮد و اﯾﻦ اﻧﺒﺎﺷﺖ زﺑﺎﻟﻪ ﺗﻮام ﺑﺎ ﻓﺎﺿﻼب ﻫﺎ ﺳﺒﺐ ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻣﯿﺎن ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﻣﯽ ﺷـﻮد.
کیانی گفت: ﺟـﺰ در ﻣﻮاﻗـﻊ ﺳﯿﻼﺑﯽ ﮐﻪ زﺑﺎﻟﻪ ﻫﺎ همراه سیلاب ﺗﺎ ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺎﻻب ﻣﯿﺎﻧﮕﺮان نفوذ می کنند و بسیار خطرناک است، ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧـﻪ ﻻﯾﺮوﺑـی اﺻﻮﻟﯽ در این کانال ها ﺻﻮرت ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮد.
این فعال محیط زیست عنوان کرد: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺑﺴﺘﻪ زﻣﯿﻦ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺳﻔﺮه آب ﻫﺎی زﯾﺮ زﻣﯿﻨﯽ اﯾﺬه، ﺗﻤﺎﻣﯽ آﻻﯾﻨﺪه ﻫﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﻓﺎﺿﻼب ﻫـﺎ و زﺑﺎﻟﻪ ﻫﺎ وارد آنها ﻣﯽ ﺷﻮند ﮐﻪ ﺳﺒﺐ آﻻﯾﻨﺪﮔﯽ ﻫﺎی ﺧﻄﺮﻧﺎک و ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺣﯿﺎتِ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﻮری ﺑﻪ وﯾﮋه ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﻮﻣﯽ و ﻣﻬﺎﺟﺮ ﺗﺎلاب در اﺛﺮ رﻫﺎﺳﺎزی آﻻﯾﻨﺪه ﻫـﺎ در آن میشود.
تنها کشتارگاه ایذه سیستم دفع ندارد
کیانی در خصوص وﺿﻌﯿﺖ اﺳﻒ ﺑﺎر و ﻏﯿﺮ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﮐﺸﺘﺎر در ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺸﺘﺎرﮔﺎه اﯾـﺬه ﺑـﻪ دﻟﯿـﻞ ﻧﺪاﺷـﺘﻦ ﺳﯿﺴـﺘﻢ ﺗﺼـﻔﯿﻪ و دﻓـﻊ، هشدار داد: تمامی ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ و ﭘﺴﺎب ﻫﺎی اﯾﻦ ﮐﺸﺘﺎرﮔﺎه وارد ﺗﺎﻻب ﻣﯿﺎﻧﮕﺮان و آب های زیرزمینی میشود.
لازم به ذکر است، تالاب میانگران، پیکره آب شیرین با مساحت ۴۰ کیلومتر مربع در استان خوزستان و شمال شهرستان ایذه واقع شده است. این تالاب یک منبع آب ضروری جهت تغذیه آبهای زیرزمینی، آب آبیاری کشاورزی و محیط زیست پرندگان نادر است و منابع آلاینده واقع در حوضه آبریز با گذشت زمان تاثیر منفی بر روی کیفیت آب تالاب داشته اند. بنابراین، تعیین کیفیت آب تالاب برای سلامت انسان و پرندگان مهاجر منطقه اهمیت ضروری دارد، همچنین مهمترین عوامل تخریب کیفیت آب تالاب میانگران شامل ورود فاضلاب‌های شهری، روستایی و فعالیت های کشاورزی است.
