کارشناس فوتبال خوزستان:
قطار فوتبال در ایستگاه متروک/چندین دهه درجا میزنیم/فوتبال خوزستان قابلیت تأثیر بر فوتبال ملی را دارد
کارشناس فوتبال خوزستان میگوید: قطار فوتبال کشورمان در خوشبینانهترین حالت خود تقریباً در تمامی زمینهها از فوتبال روز جهان، دههها عقبتر است و درجا میزند.
به گزارش ایلنا از خوزستان، امین یزدانی در یادداشتی که برای ایلنا فرستاده، مینویسد: این عقبماندگی و درجازدنها، بهوضوح برای بینندگان، علاقهمندان و دنبالکنندگان فوتبال به چشم میخورد که در لیگ برتر فوتبال کشورمان بهعنوان مهمترین و بهاصطلاح باکیفیتترین لیگ داخلی، شاهد مسائل و مواردی هستیم که آنها را حتی در عقب ماندهترین لیگهای فوتبال جهان نیز نمیتوان به عینه دید.
از فرسودگی زیرساختها بگیرید تا نبودن VAR، کنفرانسهای عجیب و غریب مطبوعاتی پیش و پس از بازی مربیان، از جنجالسازی و یقهگیری در کنار نیمکتها گرفته تا متوقف شدن دائمی و گاهاً لحظهای بازیهایی که خود تهی از سرعت هستند. خدا نکند تیمی در نتیجه، از حریفش جلوتر باشد، بازیکنان تیم برنده چنان تاکتیک اکثریت مربیان خود را در اینگونه موارد در زمینبازی در جهت تلف کردن و کشتن وقت و گرفتن سرعت بازی که فقط در چنین زمانی از بازی، اندک کارکرد مثبتی دارد، بکار میگیرند که در بسیاری از مواقع، حال بیننده و تماشاگران را بهشدت بد میکند. همین موضوع سبب میشود که نتایج بازیها با کمترین گلزده به پایان برسند.
اصولاً فوتبال با گل زدن زنده است و باعث میشود تا تماشاگران و بینندگان تلویزیونی را سرِ ذوق و بهنوعی به وجد آورد.
در لیگهایی که تعداد گلهای رد و بدل شده در یک بازی، بالاتر باشد، میتوان مشاهده کرد که تعداد تماشاگران و بینندگان TV نیز بسیارند و طبیعتاً درآمد تیمها نیز از طریق پخش تلویزیونی بازیها هم بیشتر است.
و اما مهمتر از همه بیانیه نویسی هر روزه تیمها نسبت به همدیگر است که خود پدیده نادری در فوتبال جهان محسوب میشود هم مزید بر علت است که باعث شده فوتبال ما حداقل در این زمینه در جهان فوتبال پیشتاز باشد.
این بیانیهنویسیها پس از اخطار کمیتههای مختلف فدراسیون تا حدودی بالانس شد، اما متأسفانه این روزها شاهد شکایت متعدد تیمها نسبت به قضاوت داورانی هستیم که از کمترین امکانات تکنولوژی داوری محروماند.
دوستداران فوتبال قطعاً هر شب بازیهای مختلف اروپایی را در تلویزیون تماشا میکنند، یقینا در طی نود دقیقه بازی، نظارهگر هستند که داوران چندین مرتبه که هر بار حدود چند دقیقه زمان میبرد بازی را متوقف کرده تا صحنههای مشکوک را چک کنند و بتوانند از طریق تکنولوژی VAR نظر صائب و قاطعی بدهند، آنگاه از داوران ما که مظلومانه داوری میکنند انتظار معجزه دارند. تیمها با بیانیهنویسی و شکایت تمرکز داوران را به یکباره برهم میزنند تا شاید برای بازی بعدی دست پیش بگیرند تا پس نیفتند.
نکته قابلتأمل که فقط آن را میتوان از زبان مبارک اکثریت مطلق مربیان شنید، متراژی است که برای خطاهای رخ داده در بازی به کار میگیرند تا توجیه خود را به خلقالله تزریق کنند! مثلا: "داوران خطاهای ۵۰/۵۰ را به سود حریف میگیرند"، یا "فلان داور خطاهای ۶۰ به ۴۰ را به ضرر ما میگرفت" و از این قبیل موارد که حداقل این قانونِ مندرآوردی را مربیان ما وارد تاریخ فوتبال کردند.
یکی دیگر از صحبتهای عجیب و تا حدودی خندهدار، متراژی است که مربیان برای خلق و ایجاد فرصتهای گلزنی یا XG تیمهایشان فقط برای توجیه شکست، بکار میبرند. مثلا: "ما در طول بازی سه موقعیت گلزنی بالای ۶۰ درصد، دو موقعیت بالای ۸۰ درصد و چهار موقعیت بالای ۷۵ درصد داشتیم و به حریف هیچ فرصتی ندادیم"، حالآنکه تیمشان ۲-۰ باخته است.
این موارد را هیچگاه در صحبتهای مربیان جهان در کنفرانسهای مطبوعاتی پس از بازی نمیشنویم.
اساساً مربیان بزرگ جهان در چنین شرایطی بیشتر روی کلیات بازی مانور میدهند. مثلاً: "ما امروز میتوانستیم از فرصتهایمان بهتر استفاده کنیم"، یا "توپهایمان در چارچوب نبودند"، یا "حریف بهتر از ما کارکرد و برنده شد"، و یا "ما بهتر بودیم، اما حریف از فرصتهایش بهتر استفاده کرد" و...
متأسفانه، تمامی موارد فوق فقط برای توجیه باخت و شکست انجام میگیرند و تا زمانی که مربیان ما اشتباهات خود را نپذیرند و دائماً باخت را به گردن این و آن و داور و توهمات دستهای پشت پرده و زمین و زمان و... میاندازند، قادر نخواهند بود که مشکلات فنی و تاکتیکی خود و تیمشان را با تلاش بیشتر برطرف کنند. چون برای برطرف شدن نقاط ضعف، ابتدا باید ضعف فنی خود را پذیرفت تا نسخهای برای درمانش پیدا کرد و بقولی پیچید.
البته یکی از مهمترین دلایل چنین طرز تفکری را باید در فوتبال دولتی ما جستجو کرد. چون تمامی ارکان تیم برای فرار رو به جلو و باقی ماندن بر روی صندلی و کرسیهای خود، همیشه درصدد توجیه باختهایشان هستند و این موارد حالا حالاها قابلحل و رفع و رجوع نخواهند بود.
در پایان، امیدوارم ساختار باشگاههای فوتبال کشورمان بهخصوص تیمهای خوزستانی که پتانسیل لازم را دارند تغییرات بنیادی پیدا کنند تا چنین فرهنگ افسارگسیخته و مذمومی از فوتبال ما نیز رخت بر بندد و تماشاگران و علاقهمندان آن بتوانند فوتبالی تهاجمی، زیبا و سرعتی توأم با رد و بدل شدن گلهای زیاد، همراه باشد.