ایلنا از خوزستان گزارش می‌دهد؛
رنج بی‌آبی در روستاهای سوسن شرقی ایذه/ بخشدار سوسن: چشمه‌های روباز آب مصرفی سوسن شرقی حاوی بیماری‌اند
بی‌آبی، تشنگی، مشترک بودن آب مصرفی میان انسان و حیوان، رواج بیماری‌های عفونی رایج در آب‌های روباز منطقه و رنج جانکاه انتقال آب با قاطر و چهارپا، پس از دوازده تا بیست ساعت شب نخوابی برای یک مَشک آب، گوشه‌ای ناچیز از مصائب و گرفتاری‌های مردم سوسن شرقی از توابع شهرستان ایذه است.
به گزارش خبرنگار ایلنا از خوزستان، عمده مشکلات در سوسن شرقی به راه دسترسی ختم می‌شود. راهی که باعث شده است تا دسترسی به روستاهای بسیاری در این منطقه، تنها از طریق قاطر و یا بالگرد امکان‌پذیر باشد.
یکی از این روستاها، روستای سرتنگ فالح است. روستایی در انتهایی‌ترین بخش سوسن شرقی که در کنار روستاهایی مثل فافَر و موری، به‌شدت در بن‌بست جاده‌ای قرار دارند.
حسین مرادی بخشدار سوسن می‌گوید: در بخش سوسن تا چشم کار می‌کند مشکل وجود دارد، در ده سال گذشته هیچ‌گونه فعالیتی در این منطقه صورت نگرفته است. جاده، آب، برق و بهداشت، همان است که در گذشته بود و بیشتر مربوط به دوران جهاد سازندگی است.
مرادی می‌گوید: روستای سرتنگ فالح راه دسترسی ندارد. برای رسیدن به این روستا، از فالح اگر بخواهیم حرکت کنیم، چیزی در حدود پنج تا شش ساعت راه قاطر رو دارد. تا مشکل راه دسترسی به این روستاها حل نشود، از بهداشت و برق و آب لوله‌کشی خبری نخواهد بود.
وی درباره شرایط دسترسی این روستا به آب می‌افزاید: نه اینکه این روستا آب ندارد، دارد ولی روی قله است. این روستاییان می‌گویند باید آب تا در خانه‌هایمان بیاید؛ ولی با شرایط اقتصادی فعلی که داریم این کار مقدور نیست. اما در فکر رفع این مشکل هستیم.
بخشدار سوسن در پایان می‌گوید: تنها دلیلی که مردم در این منطقه به‌جای استفاده از مخزن آبی که برایشان نصب کرده‌ایم، آب چشمه را برای مصارف خود می‌برند، بحث بُعد مسافت است. آن هم چشمه‌های روبازی که بدون بیماری نیست. از بیماری عفونی تا بیماری‌های کلیوی. در روستای پَلُم مادرانی را می‌شود دید که کودک خردسال خود را در کنار چشمه خوابانده‌اند تا پس از یک شبانه‌روز بتوانند با الاغ و یا قاطر آب مصرفی خود را تهیه کنند و این رویه همچنان ادامه دارد. مشکل اصلی بودجه است. تا اعتبار به سوسن نرسد کاری نمی‌شود کرد.
