روند کاهش بیماری‌های مشترک در دام‌های استان باید استمرار یابد

عابدزاده اضافه کرد: این روند طی سال گذشته نیز پیگیری شده و بر اساس گزارش ارائه شده، میزان ابتلای دام های استان به سل گاوی کاهش یافته که این مهم با تداوم آموزش و اطلاع رسانی، همکاری اتحادیه های مرتبط و نیز دامداران استان رخ داده است و در جهت استمرار کاهش موارد مثبت بیماری، همکاری دامداران با دامپزشکی مهم ترین اصل است.

وی با اعلام این خبر افزود: میزان شیوع بیماری سل در گله های تحت پوشش در سال 1394، به میزان تقریبی 7 صدم درصد برآورد شده است که در مقایسه با سال 1393 که میزان شیوع سل در گاو های تحت پوشش،17 صدم درصد بوده از کاهش قابل قبولی برخوردار بوده است.

عابدزاده، عامل بیماری سل را باکتریایی دانسته و راه های انتقال بیماری را از طریق شیر، غذا، هوای آلوده و تماس با دام آلوده یا افراد آلوده به باکتری دانست و یادآور شد: نگهداری دام در مکان های تاریک بدون تهویه و مرطوب و بطور کلی روش نگهداری دام بطور متراکم و بیشتر از ظرفیت محیط دامداری جزء عوامل مستعد کننده ابتلا به بیماری سل است.

وی علائم بیماری در دام ها را تنگی نفس، سرفه های شدید ، لاغری مفرط و بی اشتهایی و یا فاقد علامت بالینی ولی به صورت کاهش تولید، افزایش فاصله بین دوزایش و ... دانست و از کنترل و نظارت بر تردد و نقل و انتقال دام و فرآورده های خام دامی و قرنطینه های مرزی و بین استانی، رعایت بهداشت فردی و اجتماعی، رعایت نکات ایمنی هنگام تماس و کار با دام و استفاده از ماسک،جوشانیدن شیر به حد کافی، عدم نگهداری دام به شکل متراکم و در مکان‌های تاریک، مرطوب و بدون تهویه را از مهم ترین راه های پیشگیری و کنتر ل بیماری ذکر کرد و بر انجام تست توبرکولین(تست سل) توسط دامپزشکی و کشتار دام های آلوده را تاکید کرد.

وی خاطرنشان ساخت: بیماری های مشترک (زئونوزها) از قبیل؛ سل ، تب مالت (بروسلوز)، هاری، کیست هیداتید و ... به دلیل تنوع میزبان و مخزن ، پراکندگی جغرافیایی و تعدد از اهمیت ویژه ای برخوردارند و همیشه مبارزه با آن با مشکلاتی همراه بوده است و از آنجایی که دامداری و دامپروری جزء لاینفک زندگی روستائیان، عشایر و کشاورزان بوده و به طور دائم در تماس نزدیک با دامها هستند و یا به علت شغلی با دام در تماس می باشند می توان نتیجه گرفت که درصد بالایی از افراد جامعه در معرض ابتلای به بیماری های قابل انتقال بین حیوان و انسان هستند و از طرفی ظهور بیماری‌های نوپدید این مسئله را تقویت می کند که اساسی ترین استراتژی در امر مبارزه با این بیماری ها هماهنگی بین بخشی و استفاده از منابع و امکانات سایر بخشها، از جمله بخش خصوصی است که می توان با مشارکت آنها و با شناخت وضعیت موجود در امر مبارزه با این بیماریها به موفقیتهای مطلوبی نائل شویم .

عابدزاده، ضمن اظهارنگرانی از کمبود اعتبارات و نیروی انسانی، این عوامل را از مهمترین چالش‌های پیش‌روی بهداشت دام و انسان دانست.