اوقات فراغت بسترساز هویت و بومی‌شدن ارزش‌های اسلامی است
اوقات فراغت یکی از مهم‌ترین بسترهای ایجاد هویت و بومی شدن ارزش‌های اسلامی به شمار می‌رود.
عضو کمیسیون تلفیق طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) گفت: اوقات فراغت یکی از مهم‌ترین بسترهای ایجاد هویت و بومی شدن ارزش‌های اسلامی به شمار می‌رود.
به گزارش ایلنا از مشهد به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی زیارت محمد قاسمی، در رابطه با اهمیت اوقات فراغت زائران گفت: اوقات فراغت به معنای زمان استراحت، آسایش، آرامش و زمان آزادی می‌باشد که هر فردی به میل خود از آن استفاده می‌کند.
وی افزود: این پدیده یکی از مهم‌ترین بسترهای ایجاد هویت و بومی شدن ارزش‌های اسلامی به شمار می‌رود؛ بنابراین لازم است در برنامه‌ریزی‌های مربوط به آن، اقتضائات و ویژگی‌های جامعه مد نظر قرار گیرد و در سازمان دادن آن از رویکرد‌ها و ابزارهای متناسبی بهره گرفته شود.
عضو کمیسیون تلفیق طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) با بیان اینکه تدوین راهبرد و برنامه‌ریزی در عرصه اوقات فراغت زائر و توسعه فضاهای تفریحی - سیاحتی کلان‌شهر مشهد از جمله موارد مهم در طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) است، تصریح کرد: توجه به مقوله اوقات فراغت زائر به منظور استقرار نظام برنامه‌ریزی و مدیریت یکپارچه و هماهنگ‌سازی فعالیتهای بخش‌های دولتی، عمومی، خصوصی، نهادهای مدنی در افزایش میزان دسترسی زائران از فضاهای فراغتی معنوی، تلاش به منظور غنی‌سازی و بهینه‌سازی برنامه‌های اوقات فراغت، استاندارد سازی برنامه‌های فراغت، تأثیر‌گذاری در امور فراغتی زائر و البته با توجه به چشم‌انداز بیست ساله و سیاست‌های کلی نظام انجام گرفته است.
قاسمی با اشاره به تفاوت نگرش گردشگران مذهبی و زائران به مقوله اوقات فراغت، خاطرنشان کرد: زائر به فردی اطلاق می‌گردد که با انگیزه‌های فقط مذهبی(سفرهای تک منظوره) سفر می‌کند.
وی ادامه داد: در واقع این افراد، مؤمنین و معتقدین مذهبی هستند که به اماکن مقدسه برای انجام فرایض دینی - مذهبی، قربت به خدا، زیارت قبور امامان و رهبران مذهبی، شفاعت، اداء نذر، ثواب، شفا، پاک شدن از گناه و… بر اساس آموزه‌های دینی - مذهبی کتب پیامبران الهی، احادیثپیامبران، امامان و.. که آموخته‌اند، اقدام به مسافرت می‌کنند.
عضو هیات علمی طرح توسعه کمی و کیفی زیارت امام رضا(ع) اظهار کرد: اما گردشگران مذهبی، دیدارکنندگانی هستند که اگر چه در مراسم و زیارت قبور پیامبران، امامان و رهبران دینی - مذهبی، فعالیتهای مذهبی و… شرکت می‌جویند، اما در کنار آن از دیگر مکانهای گردشگری نیز دیدن کرده و اوقات فراغت خود را در این اماکن سپری می‌کنند.
قاسمی با بیان اینکه اهداف سفر گردشگران مذهبی، چند منظوره و چندکارکردی با اولویت مذهبی است، یادآور شد: به هر حال زائر و گردشگر مذهبی دارای مشترکاتی همچون سفری موقت و داوطلبانه از منطقه سکونت دائمی خود به مکانی دیگر، متأثر از عقاید مذهبی، وجود حقایق جمعی و تبعیت از ایام خاص مذهبی هستند.
وی خاطرنشان کرد: اگرچه عده‌ای از صاحب‌نظران، انگیزه مذهبی را در مقایسه با سایر اهداف و انگیزه‌های گردشگری به دلیل ویژگی‌ها و مشخصات خاص خود، غیر گردشگری محسوب می‌نمایند؛ با این وجود باید تصریح کرد که امروزه گردشگری مذهبی در اجزای متعدد و گونه‌های مختلفش، به دلیل مشخصه‌های ساختاری و کارکردی، توانسته خود را در متن گردشگری جهانی جای دهد.
این استاد دانشگاه با اشاره به تک منظوره بودن سفر زائران، مدت اقامت آن‌ها را تابع اوقات فراغت ندانست و گفت: در این میان گردشگران مذهبی ضمن انجام زیارت و شرکت در مراسم مذهبی، از مکانهای دیگر گردشگری اعم از مذهبی و غیر زیارتی نیز دیدن می‌کنند که بیانگر چند منظوره بودن سفر آنان است.
قاسمی با بیان اینکه در گردشگری مذهبی - فرهنگی، عامل جذب گردشگر مربوط به میراثفرهنگی با ماهیتی مذهبی است، تصریح کرد: بنابراین چنین سفر و گردشی دارای هدفی فکری برای درک پدیده‌های مذهبی و یا به طور معمول‌تر لذت بردن از عناصر هنری و زیبا‌شناختی است.
قاسمی افزود: به طور کلی این نوع از گردشگری نمود خاصی از گردشگری فرهنگی است که در آن ارتقای کالاهای فرهنگی متعدد به عنوان شیئی اهدایی گردشگری صورت می‌گیرد و در نتیجه منجر به غنی‌سازی فکری می‌شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر مذهب را زیربنای فرهنگ و میراثفرهنگیِ به وجود آمده توسط انسان‌ها در طی قرون گذشته بدانیم، بنابراین تعجب‌آور نیست که بخش بزرگی از گردشگری فرهنگی را باید به عنوان گردشگری در فضای مذهب دسته‌بندی کنیم.
