شکوه عشق مشتاق پرواز بر شمع شبستان هشتم است

ایلنا _ مشهد: پروانه‌ها، بال زنان، شاعرانه‌ترین پروازشان را بر گرد شمع شبستان هشتم دنیا، آغاز می‌کنند. خورشید، شور و التهاب شگفتی را در وجود خویشتن احساس می‌کند. ماه، از همیشه زیبا‌تر می‌شود و نگاهش را میهمان سرور و سرسبزی می‌سازد. درختان با خرسندی به سیمای آفتاب می‌نگرند و به شادمانی می‌پردازند. کائنات غرق در نورند. فرشته‌ها و آدمیان مسرورند. همگان مشتاق طلوع روی اویند. همه می‌خواهند سیب خوشبوی وجود او را ببویند.

آری، ‌ای سید گل‌ها، ‌ ای مولا، ‌ ای سبزه زار سر زندگی و صفا، ‌ای علی بن موسی الرضا علیه السلام، قدوم پاک تو، حضور همه زیبایی‌ها را بیمه می‌کند. دست‌های مهربان لطف تو، بر‌ترین سایه‌بان دل‌ها و دیده‌های ماست.

آری این روز‌ها مشهد الرضا حال و هوایی دیگر دارد، نوشتن از فضای ملکوتی شهر بهشت در طلوع هشتمین آختر آسمان امامت و ولایت سخت است، اما گفتم از دیار عشق نویسم و از گلی که آنجا آرمیده جانم به کف آمد تا جمله‌ای نویسم گفتم شعری از کسی نویسم و حرف دل را با شعر از رضا پر کنم دیدم که حرف دلی نیست که راضی کند دل را!

رضا(ع) آن گوهر جان‌ها، آن امام رئوف دل‌ها، هر وقت که جان به لب رسد نام رضا(ع) تسکین دردش است و بس‌گاه که دل تنگ آن دیار مهر می‌شوم رو به آن دیار ادای احترام می‌کنم و نام رضا(ع) ‌بر لب جاری می‌کنم.

نسیم عشق می‌وزد در درونم و جانم رضایی می‌شود، کاش.. کاش کبوتری بودم که به وقت دل تنگی بال زنم تا به آن دیار عشاق رسم ولی حیف که کبوتر نیستم و بالی ندارم!

هر وقت تشنه می‌شوم یاد آب سقاخانه تشنگی را ز جانم بر می‌کند و مرا سیراب می‌کند! هر وقت دردی دارم دل را به پنجره فولادش گره می‌زنم و یار را قسم می‌دهم به مهدی صاحب الزمان(عج) …

امام مهربانم به حق مهربانیت، واسطه مهربانی شو میان ما و خدا و تمام نیازمندان را حاجت روا نما و مریضان را شفا و ما را یک دل پاک عنایت فرما!

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا… یا امام الرئوف