افزایش فشار بر کارگران خودروسازی
سالها پیش در مقطع دبیرستان دبیری داشتیم که همیشه محاسبات جالبی برای دانشآموزان ارائه میداد در یکی از همین محاسبات نشان میداد با توجه به مقروض بودن کشورهای توسعه نیافته, کودکانی که در این کشورهای متولد میشوند در بدو تولد هر کدامشان چند صد هزار دلار مقروض بودند.
به گزارش ایلنا، اگر بخواهیم بر اساس همین الگو به صنعت خودروسازی نگاه کنیم با یک محاسبه کوتاه میتوان نشان داد که هر کارگری در صنعت خودرو چیزی بیش از 30 میلیون تومان زیان دیده است.
براساس آمار منتشر شده در حال حاضر 85 هزار نفر به صورت مستقیم در کارخانههای خودروسازی کشور مشغول به کار هستند، براساس همین گزارش تعداد شاغلان در صنعت قطعهسازی هم چیزی حدود 850 هزار نفر است. با جمع این دو عدد به عدد 935 هزار نفر شاغل در صنایع خودروسازی میرسیم.
از سوی دیگر رضا رضایی نماینده قطعهسازان در یکی از برنامههای پربیننده تلویزیونی اعلام کرد که «خودروسازی نیاز به 30 هزار میلیارد تومان نقدینگی دارد که اگر تامین نشود از بین میرود.» اگر چه تا کنون به این مبلغ به صورت زیان رسمی خودروسازان اشاره نشده اما از فحوای کلام این فعال صنعتی میتوان پیبرد که مبلغ 30 هزار میلیارد تومان مبلغ دور از ذهنی نیست.
حال اگر این عدد را بر تعداد شاغلان صنعت خودرو کنیم، متوجه میشویم هر کارگری در صنعت خودروسازی چیزی بالغ بر 32 میلیون تومان زیان دیده است. دلیل اصلی چنین زیانی هم کاملاً روشن است «استفاده از منطق قیمت گذاری دستوری» این فشار و زیان مالی اثرات دیگری هم در پی خواهد داشت که نمونه بارز آن را هم اکنون در گروه صنایع ملی خوزستان و کارکنان هفت تپه میتوان دید.
هر چه ابعاد زیان بیشتر شود بنگاههای خودروسازی در پرداخت حقوق خود با مشکلات بیشتری مواجه خواهند شد. کسری دریافتیها از یک طرف و تورم بالای کالاهای مصرفی از طرف دیگر؛ اقتصاد میلیونها نفر از کارکنان سختکوش خودروسازی را در چنبره خود میفشارد.
بنابراین پیشنهاد میشود گرهای که امروزه میتواند به دست تدبیر حل باز شود, نباید اجازه دهیم به گرهی کوری تبدیل شود که باز کردنش دشوارتر از هر زمان دیگری خواهد بود.
نویسنده: میترا مهرپرست، کارشناس خودرو