مدیرعامل شرکت چرم وحید؛
تحریم‌های باعث شد کیفیت کفش‌های داخلی افزایش پیدا کند/ تصمیمات دولت برای تولیدکنندگان بدون حضور اصناف اتخاذ میشود
کمبود و گرانی مواد اولیه، نوسانات نرخ ارز، عدم نظارت بر تولید و توزیع کنندگان مواد اولیه به یکی از مشکلات حال حاضر تولیدکنندگان تبدیل شده است. خبرگزاری کار ایران (ایلنا) بنابر رسالت حرفه‌ای خود با مدیرعامل شرکت چرم وحید به گفت‌وگو نشسته است. در ادامه این گفت‌وگو را می‌خوانید.
لطفا خودتان و زمینه فعالیتان را معرفی بفرمایید.
وحید روانپرور، مدیرعامل شرکت چرم وحید هستم. این شرکت در سال 1311 ابتدا در تبریز تاسیس و نزدیک به یک قرن در زمینه کفش زنانه و در تهران فعالیت می‌کند. درمجموع حدود 110 نفر در این مجموعه فعال هستند در همه بخش ها از تولید گرفته تا فروش.
شرکت چرم وحید چند شعبه دارد و سبک تولید آن چیست؟
از سال 1390 تصمیم گرفته شد سبک تولید این برند از سنتی به مدرن تغییر کند. در این زمینه ماشین آلات پیشرفته و تکنولوژی از ایتالیا وارد شد. از ابتدای سال 1400 کفش مردانه را به محصولات خود اضافه کردیم. در کنار آن نیز کیف به صورت ست، تولید میشود. 3 فروشگاه در باغ سپه‌سالار و 3 فروشگاه در سایر نقاط تهران وجود دارد که در این فروشگاه‌ها کیف پول، اکسسوری از سایر تامین کنندگان، عرضه می شود. همچنین در چندین شهر، 20 نمایندگی وجود دارد که مالکیت آنها برای ما نیست و به صورت نمایندگی با ما فعالیت میکنند.
شرکت چرم وحید با چه مشکلاتی همراه است؟
پس از دهه 80، با افزایش نرخ ارز این شرکت مانند سایر شرکت ها با سیر نزولی در فروش همراه بوده است؛ گرانی‌های روز افزون مواد اولیه باعث شد کالای کفش به حاشیه رفته و از سبد خرید مردم خارج شود. زیرا مردم قدرت خرید کفش چرم طبیعی را ندارند. این امر به شدت باعث افت فروش در فروشگاه ها شد. افزایش نرخ ارز، گرانی مواد اولیه، افزایش دستمزد، افزایش هزینه تولید را به همراه داشته است. در مقابل نیز حاشیه سود کاهش پیدا کرد.
شیوع بیماری کرونا چه تاثیری بر تولیدکنندگان کفش داشته است؟
شیوع بیماری کرونا از اواخر سال 1398 ابتدا بازار اسفند ماه را از ما گرفت و با تعطیلی سراسری کشور که طبق دستور ستاد کرونا صورت گرفت درواقع سه ماه پرفروش را از دست دادیم ولی ضرر به همین جا ختم نشد چراکه موجودی انبار فروشگاه ها مطابق بازار اسفند یا اصطلاحا شب عید تدارک دیده شده بود واز آنجایی که صنعت کیف و کفش با صنعت مد هم قدم است لذا عملا کالاهای موجود در فروشگاه ها مناسب فروش در خرداد ماه 1399 نبود.مجموعه چرم وحید از بحران پیش آمده ضررهای فراوانی کرد ولی تنها نکته مثبت کرونا برای ما تغییر مسیر در سبک محصولات و ایجاد تنوع بیشتر و خصوصا راه اندازی تولید کفش مردانه بود.
تولیدات چرم وحید به خارج از کشور صادر میشود؟
خیر، تا به امروز به صورت مستقیم به هیچ کشور صادر نداشته‌ایم. خوشبختانه تحریم‌های موجود باعث شده کیفیت کفش داخلی افزایش پیدا کند و این امر قدرت رقابت با کشورهای خارجی را افزایش داده است. از دلایل عدم وجود فرصت برای صادرات کفش چرمی، نبود ارتباط با کشورهای خارجی وتحریم بودن کشور عزیزمان ایران است که بستر مناسبی برای فروش محصولات چرمی وجود ندارد.چراکه کشور های همسایه مکان مناسبی برای عرضه محصولات با قیمت رقابتی میباشند و فروش کالا با قیمت بالا در آن مکان ها کمی دشوار است .
چه مشکلاتی پیش روی صنعت کفش وجود دارد؟
بزرگترین مشکل صنعت کفش و همچنین همه تولید کنندگان کشور، عدم وجود روحیه برای بقای تولید است. تولیدکننده برای تولید باید امید به آینده داشته باشد و در برابر زحمات فراوانی که برای خلق یک محصول و فروش آن در چنین شرایطی میکشد به حداقل ها در منافع دست پیدا کند ولی با افزایش قیمت مواد اولیه و سایر مشکلات که هر کدام قابل بحث است، تولید کننده منافعی کسب نمیکند و در مقابل شاهد رشد مالی دلالان چه در صنعت خود و چه آنهایی که در حال دلالی ملک وطلا و یا حتی دلالان مایحتاج روزمره مردم هستند ، میشود .حال شما بگویید رمقی و انگیزه ای و روحیه ای برای تولید باقی میماند؟
مورد دیگر عدم وجود ثبات در بازار است که این مورد هم حکم زیر ابروی بیبی را دارد که در این اوضاع وانفسا بالا و پایین رفتن قیمت ها را چگونه مدیریت کنیم وقطعا تمام برنامه ریزی‌هایی که ابتدای سال انجام می‌دهیم؛ در طی سال دستخوش تغییرات می شود. به طور مثال در سه هفته گذشته، بالای 40 درصد چرم افزایش قیمت داشته است و نرخ ثابت در کشور برای مواد اولیه وجود ندارد. این امر مشکل بزرگی را ایجاد کرده است و نمی توان یک قیمت ثابت برای محصولات درج کرد.در کل همیشه مشغول مدیریت بحران هستیم.
به عنوان یک تولیدکننده کفش چه درخواستی از مسئولان دولتی دارید؟
برای تولید یک سری 12 جفتی کفش چرمی فارغ از مسئول خرید و فروش ، سه نفر کارگر مورد نیاز است یکی رویه و آستر و گلچه را برش بزند و کفش تمام شده فینیش و بسته بندی کند و دو نفر دیگر کفش را تولید کنند، با سه نفر اشتغال محصول تولید شده بیشتر از یک بشکه نفت ارزش خواهد داشت . اگر مسئولین گوشه ای از همان ارزش و بهایی که به نفت میدهند را به تولید بدهند اوضاع بهتری پیش رو خواهیم داشت.
از طرفی دولت نیز علیرغم شعار هایی که در راستای فرمان مقام معظم رهبری مبنی بر حمایت از تولید ،میدهد ولی هیچگونه حمایتی حتی ظاهری از تولید نمیکند و در تصمیماتی که گرفته میشود به هیچ عنوان به صنعت وزن و بها نمیدهد و گویا فقط منافع دولت ،در تصمیمات اتخاذ شده لحاظ میگردد و صنعت فقط باید گوش به فرمان باشد درصورتیکه اگر دولت قصد رسیدن به هدفی را دارد چه بسا اگر از صنف و صنعت هم مشاوره و راهنمایی بگیرد شاید زودتر به مقصد برسد.
گفت و گو: شهرزاد قصری
