بها طاهر؛ نویسندهی مصری در نمایشگاه کتاب
رمان " واحهی غروب " نوشته بها طاهر؛ نویسندهی مصری با ترجمهی رحیم فروغی که به تازگی مجوز انتشار گرفته، توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد.
" واحهی غروب "؛ برنده نخستین دورهی جایزهی جهانی رمان عربی(بوکر عربی) در سال ۲۰۰۸ اولین اثر از بها طاهر است که در ایران ترجمه شده و انتشارات نیلوفر این رمان را در آستانه بیست و هفتمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران منتشر کرده است و در غرفه این انتشارات در نمایشگاه ارائه میشود.
به گزارش ایلنا؛ واحه غروب با قیمت ۱۸۵۰۰۰ ریال روانه بازار شده و طرح جلد کتاب تصویر مجسمه نوزایی مصر اثر محمود مختار در سال ۱۹۲۰ میلادی است.
جایزهی بوکر عربی سبب شد رمانهای بها طاهر که پیشتر هم به زبانهای دیگری ترجمه شده بودند با اقبال جهانی بیشتری روبه رو شوند و رمان واحهی غروب نیز به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، یونانی، نروژی، ایتالیایی و بوسنیایی ترجمه شود.
زمان وقوع داستان " واحهی غروب " دو دههی آخر قرن نوزدهم است. مصر در اشغال انگلستان است و دولتی ناتوان و دست نشانده در آن حکومت میکند. انقلاب احمد عرابی علیه اشغال انگلستان و دولت دست نشانده، امیدی در دل به تنگ آمدگان میافکند اما انقلاب به شکست میانجامد و به دنبال آن بازجوییها و محاکمهها شروع میشود.
آنچه این رمان را برای خوانندهی ایرانی خواندنیتر میکند، همانندیهای تاریخی، اجتماعی و سیاسی ایران و مصر و نیز دیرینگی و دیرپایی این همانندیها است. ایران و مصر هر دو میراثدار تمدنهایی کهن هستند و در طول تاریخ شرایط سیاسی و اجتماعی کم و بیش مشابهی را آزمودهاند. این دو کشور، اما در گذر زمان نقش با شکوه گذشته را واگذاشته و در دورههایی از تاریخ خود بحرانهایی دشوار را از سرگذراندهاند. یکی از موضوعات این رمان پیش نهادن این پرسش است که آیا شکوه گذشته میتواند پلهای برای پیشرفت امروز باشد؟ یا برعکس سرمست شدن از افتخار به تاریخ پیشینیان، ما را در بامداد رحیلی پرشتاب به خوابی نوشین میفریبد و از پیمودن سبیل سربلندی بازمیدارد.
بهاء طاهر در ۱۳ ژانویه ی ۱۹۳۵ در استان جیزه در مصر به دنیا آمد. سال ۱۹۵۶ از گروه تاریخ دانشکدهی ادبیات دانشگاه قاهره فارغ التحصیل شد و سال ۱۹۷۳ از همان دانشگاه دیپلم پژوهشهای عالی در روزنامهنگاری و نیز دیپلم پژوهشهای عالی تاریخ معاصر دریافت کرد. تا سال ۱۹۷۵ در شبکهی دوم رادیوی مصر(رادیو فرهنگ) که خود از بنیانگذاران آن بود به کار ترجمه، کارگردانی نمایش و گویندگی پرداخت. سال ۱۹۷۵ در مصر ممنوعالقلم شد و ناچار کشورش را ترک کرد. تا سال ۱۹۸۱ به عنوان مترجم در کشورهای مختلف آسیایی و آفریقایی در رفت و آمد بود. از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۵ در ژنو به عنوان مترجم برای سازمان ملل متحد کار میکرد. سال ۱۹۹۵ به مصر باز گشت و تاکنون در مصر زندگی میکند.
بها طاهر تاکنون ۱۰ رمان و مجموعه داستان نوشته و چندین نمایشنامه و کتاب دیگر هم از او منتشر شده و آثاری را هم از انگلیسی و فرانسه به عربی ترجمه کرده است.
این نویسندهی مصری علاوه بر جایزه بوکر عربی جوایز دیگری ازجمله جایزه دولتی سپاس مصر، جایزه بهترین رمان ترجمه شده در ایتالیا و جایزه ادبی مبارک(سال ۲۰۰۹) را هم دریافت کرده است اما بها طاهر این جایزه را در سال ۲۰۱۱ در جریان اعتراضات مردم مصر علیه مبارک پس داد و گفت: وقتی دولت مبارک خون مردم شریف مصر را می ریزد او نمیتواند چنین جایزهای را داشته باشد.
" واحهی غروب " اولین رمانی است که رحیم فروغی از عربی به فارسی ترجمه کرده اما پیش از این دو مجموعه داستان کودک و نوجوان " داستانهای رندا " و " جوجه تیغی " از زکریا تامر؛ نویسندهی سوری و مجموعه داستان " برلین برایم بزرگ بود " اثر سالمه صالح؛ نویسندهی عراقی با ترجمه فروغی منتشر شده است. از رحیم فروغی یک مجموعه شعر هم با عنوان " یکی مرا به کلینیک معرفی کند " انتشار یافته است.
فروغی رمان " عشق در تبعید " را هم از بها طاهر ترجمه کرده است و آماده انتشار دارد.