کارشناس نشر چشمه در گفتوگو با ایلنا؛
حجمی از مجموعههای شعر؛ در انتظار ۲۴ اسفند
گروس عبدالملکیان از برنامههای نشر چشمه در بخش شعر؛ نظیر انتشار نشریهی تخصصی، معرفی مجموعهشعرها توسط آنونسهای تبلیغاتی و… خبر داد. او میگوید حجم زیادی از مجموعهشعرها در انتظار ۲۴ اسفند و اتمام دورهی تعلیق چشمهاند.
ایلنا: گروس عبدالملکیان؛ کارشناس و دبیر بخش شعر در نشر چشمه، ضمن انتقاد از به وجود آمدن برخی جریانهای غیرمنطقی در حوزهی نشر کتابهای شعر در بازار، به برخی از برنامههای تازهی نشر چشمه که ۲۴ اسفندماه بعد از ۲ سال تعلیق مجددا فعال خواهد شد، اشاره کرد.
وی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا گفت: در این دو سال که نشر چشمه تعلیق بود، فعالیتهای ما تا حدود زیادی معلق ماند و محدود شد؛ هرچند انتشار برخی از کتابها که پیش از تعلیق مجوز نشر گرفته بودند را به همراه مجموعههایی تازه توسط ناشران دیگر(نظیر بهنگار، زاوش و باران میشان) ادامه دادیم.
عبدالملکیان اظهار داشت: تا چندی قبل قرار بود انتشار مجموعه شعرها را همچنان با آرم نشر " باران میشان " ادامه دهیم اما باتوجه به نشستها و جلساتی که با مدیران این انتشارات قدیمی صورت گرفت، به احتمال زیاد همچون گذشته، مجموعه شعرهای چشمه با آرم " نشر چشمه " به چاپ خواهند رسید.
این شاعر همچنین با اشاره به سایر برنامههایش در بخش شعر نشر چشمه افزود: مجموعه شعرهای زیادی در اختیار ماست و آمادهی انتشارند. ازجمله مجموعهی آخرین سرودههای محمدعلی سپانلو با عنوان " زمستان بلاتکلیف ما "، مجموعهشعری از علی عبدالرضایی با نام " خدایا مرا ببخش؛ حالا نه " و مجموعهشعر بهزاد خواجات با عنوان " کوآنتم ". بنابراین منتظریم تا ۲۴ اسفندماه برسد و حجمی از مجموعهشعرها توسط نشر چشمه به ارشاد ارسال شوند.
وی درمورد وضعیت آخرین مجموعه شعر محمدعلی سپانلو گفت: این مجموعه را تقریبا یک سال پیش توسط نشر باران میشان به ارشاد فرستادیم اما مجوز نگرفت. در ادامه خود آقای سپانلو تجدید نظراتی را درخصوص چند شعر مجموعه اعمال کرد و با توجه به تغییر فضا در ارشاد و به پایان رسیدن دورهی سختگیریهای افراطی در دولت قبلی، پیشبینی ما این است که این مجموعه بدون هیچ مشکلی مجوز میگیرد.
شاعر مجموعه شعر " حفره " ادامه داد: ما برای ادامهی فعالیت بخش شعر در نشر چشمه، برنامههای متعددی را در نظر داریم که بخش عمدهی آنها به معرفی و پرزنت کردن مناسب مجموعهشعرها مربوط میشود. در این خصوص، با تمهیداتی که روی سایت چشمه صورت گرفته، با انتشار هر مجموعه شعر، آنونسی از آن مجموعه که درواقع کلیپیست که شاعر و مجموعه در آن معرفی میشوند، ساخته شده و روی سایت میرود.
وی ضمن اشاره به برگزاری برنامههای رونمایی و نقد و بررسی برای تازههای چشمه، ادامه داد: یکی از اهداف مهم ما از این برنامههاٰ جذب مخاطب عام به حوزهی شعر است. البته نقدها و نگاههای تحلیلی نیز در ادامهی انتشار مجموعهها منتشر خواهند شد که به همینمنظور قصد انتشار نشریهای داخلی که در کتابفروشیها توزیع خواهد شد را داریم که به صورت اختصاصی و تخصصی به تحلیل مجموعهشعرهای منتشر شده در چشمه اختصاص خواهد یافت.
عبدالملکیان در پاسخ به خبرنگار ایلنا، درمورد تغییراتی که با فعال شدن چند ناشر جدیدالتاسیس در حوزهی نشر شعر به وجود آمده، اظهار داشت: البته ما از اینکه ناشران دیگری به شعر بپردازند، استقبال میکنیم؛ مثل دکانداری که دوست دارد همسایههایش نیز همصنف او باشند تا در یک خیابان، یک راسته را بسازند. اما طبیعتا ما در کار نشر شعر شاخصهها و سختگیریهای خاص خودمان را داریم.
وی ضمن تایید نگرانیهای موجود درباره پایین آمدن استاندارد نشر شعر در جامعه، افزود: این نگرانی وجود دارد که وضعیت دههی ۷۰ تکرار شود. در آن دهه اگرچه بازار نشر گرم بود و کتابهای بسیار خوبی منتشر شدند، اما در کنار این کتابهاٰ مجموعههای بسیار ضعیفی نیز به چاپ رسیدند و باعثسقوط بازار شعر در جامعه شدند.
دبیر بخش شعر نشر چشمه اضافه کرد: در چنین شرایطی فکر میکنم وظیفه ناشران قدیمی که سالیان سال در حوزهی نشر شعر سابقه و اعتبار دارند این است که با فعالیتهای کیفی خود، سره را از ناسره جدا کنند. البته ناشران دیگر نیز در انتشار مجموعه شعر آزادند اما طبیعی است که با ورود مجموعههای ارزشمند به بازار شعر، مخاطبان دستشان در انتخاب و خوانش شعرهای خوب بازتر است.
عبدالملکیان با انتقاد به برخی از جریانهای تبلیغاتی کاذب، گفت: متاسفانه در یکی دو سال اخیر شاهدیم که فعالیتهای تبلیغاتی برای کتابهای شعری که عموما ضعیف هستند، بسیار زیاد شده و کتابها بلافاصله پس از انتشار در فضاهایی پروپاگاندا به مخاطبان پیشنهاد میشوند. از آنجا که معمولا تا منتقدان حرفهای بخواهند ضعف کتابهای مورد نظر را در نقدها و یادداشتهاشان منتشر کنند، شاید یک سالی طول بکشد و در این مدت، این کتابها به چاپ دوم و سوم هم میرسند. این مساله در درازمدت موجبات نارضایتی و دلزدگی مخاطبان را از شعر فراهم میآورد و به شدت نگرانکننده است.