به بهانه سومین سالگرد الحاق کریمه به روسیه:
امیراحمدیان: اجاره بهای مسکو به کی‌یف در قبال بندر سواستپول، نشانه حاکمیت اوکراین بر کریمه است/ فشار بین‌المللی افزایش پیدا کند
الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه مدل مشابه پرونده‌های کشمیر، آبخازیا و حتی سرزمین‌های اشغالی است که تاکنون به نتیجه نرسیده‌اند از این منظر فشار جامعه بین‌المللی می‌تواند در به نتیجه رسیدن این پرونده موثر باشد.
«بهرام امیراحمدیان» کارشناس مسائل روسیه در تشریح پرونده الحاق شبه جزیره کریمه به خاک روسیه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: برای بررسی پرونده اوکراین و موضوع الحاق شبه جزیره کریمه به خاک روسیه باید این نکته را مد نظر داشته باشیم که «نیکیتا خروشچف» دبیر اول کمیته مرکزی حزب کمونیست در دهه ۵۰ میلادی شبه جزیره کریمه را به اوکراین هدیه داده بود و پس از فروپاشی شوروی شاهد بودیم که جمهوری‌های جدا شده از آن درخواست به رسمیت شناختن خود را به سازمان ملل متحد تسلیم کردند. در آن برهه فدراسیون روسیه که جایگزین اتحاد جماهیر شوروی شده بود با استقلال این کشورها موافقت کرد که این موضوع یکی از مولفه‌های مهم در بررسی پرونده اوکراین و الحاق کریمه به خاک روسیه قلمداد می‌شود.
وی افزود: پس از آن که کشورهای جدا شده از روسیه به استقلال رسیدند، ناوگان روسیه همچنان در بندر سواستپول قرار داشت و در دریای سیاه مستقر بودند. حتی دولت روسیه در آن زمان برای حضور در بندر سواستپول اقدام به پرداخت اجاره بهاء به اوکراین می‌کرد که این نشان دهنده حاکمیت اوکراین بر شبه جزیره کریمه است. این روند ادامه داشت تا نهایتاً شاهد به وقوع پیوستن انقلاب اوکراین (انقلاب میدان) در کی‌یف بودیم و روند این پرونده به طور دیگری رقم خورد.
این استاد دانشگاه با اشاره به دلایل به وقوع پیوستن انقلاب در اوکراین گفت: در آن زمان قرار بود که اوکراین یا به اتحادیه اروپا بپیوندد یا این که به جمع کشورهای عضو اتحادیه اقتصادی اوراسیا ملحق شود که البته در پس این وضعیت موضوع تقابل سیاسی روسیه و آمریکا که از سالیان گذشته در مورد انتخاب رئیس‌جمهوری اوکراین نمایان شده بود، یکی دیگر از مولفه‌های به وجود آمدن انقلاب اوکراین به حساب می‌آید که نهایتا دومای روسیه الحاق شبه جزیره کریمه به خاک این کشور را تایید کرد.
باید توجه داشته باشیم که اکثر جمعیت کریمه را مسلمانان تاتار تشکیل می‌دادند که در قرن ۱۷ و ۱۸ متحد امپراطوری عثمانی بودند. در زمان جنگ جهانی دوم پس از آن که آلمان‌ها از راه دریای سیاه وارد خاک شوروی شده و تا ولگراد پیشروی کردند، شوروی اقدام به برچسب‌زنی به مسلمانان تاتار ساکت شبه جزیره کریمه کرد. به گونه‌ای که مسکو آنها را متهم به همکاری با دشمن در جهت دفاع از آلمان‌ها کرد و تمامی ساکنان کریمه را تبعید کرده و حتی اجازه ورود مجدد آنها به این جزیره را ندادند که به نوعی بحران جمعیتی و انسانی در آنجا رخ داد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: موضوعی که از الحاق کریمه به خاک روسیه تاکنون در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، این است که اوکراین و نظام بین‌الملل رفراندوم شبه‌جزیره کریمه و رای دومای روسیه را به رسمیت نمی‌شناسند. از این جهت باید بگوییم دو فاکتور اصلی این پرونده در دست روسیه قرار دارد و در حالت فعلی هم این موضوع در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. لذا به نظر می‌رسد با توجه به گذشت سه سال از الحاق کریمه به خاک روسیه فشار افکار عمومی جهان بر روسیه نتوانسته به صورت مقبول و صحیح بر مسکو وارد شود. از این جهت با نگاهی به پرونده‌های کشمیر، آبخازیا، سرزمین‌های اشغالی و غیره که نظیر پرونده کریمه قلمداد می‌شوند، می‌توان گفت که تا زمانی که فشار به حداکثر نرسد و دولت‌ها عزم جدی برای به نتیجه رساندن این موضوع نداشته باشند، بدون تردید هیچ اتفاق خاصی رخ نخواهد داد.
