ایلنا بررسی می‌کند؛
مروری بر مهم‌ترین تحولات آمریکا در سال ۲۰۱۴ میلادی
وقوع تظاهرات در شهرهای آمریکا، برگزاری انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره و فرمانداری‌ها و استعفای برخی اعضای دولت از مهم‌ترین وقایع در سال ۲۰۱۴ بودند. در پایان سال جاری نیز ضرب‌الاجل خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان فرا می‌رسد.
سال ۲۰۱۴ میلادی رو به پایان است. حوادثزیادی در چهار گوشه جهان به وقوع پیوست که هر کدام از اهمیت خاصی برخوردار بوده و بر دیگر کشور‌ها نیز تاثیر گذاشته است. در این گزارش به مهم‌ترین وقایع سال ۲۰۱۴ در ایالات متحده آمریکا می‌پردازیم. وقوع تظاهرات در شهرهای آمریکا، برگزاری انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره و فرمانداری‌ها و استعفای برخی اعضای دولت از مهم‌ترین وقایع در سال ۲۰۱۴ بودند. در پایان سال جاری نیز ضرب‌الاجل خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان فرا می‌رسد.
۱. سفر جان کری به سرزمین‌های اشغالی به عنوان نخستین مقصد خارجی در سال جدید ۱۱ دی ۱۳۹۲ – ۱ ژانویه ۲۰۱۴
همزمان با آغاز سال نو میلادی، «جان کری» وزیر خارجه آمریکا تل‌آویو را به عنوان نخستین مقصد سفر خارجی خود انتخاب کرد. مذاکرات صلح میان تشکیلات خودگردان فلسطین و رژیم صهیونیستی از سال ۲۰۱۳ میلادی آغاز شد. جان کری در این مذاکرات نقش میانجی‌گر را ایفا کرد و این سفر، دهمین سفر وی در جریان این گفت‌و‌گو‌ها بود. «مارتین اندایک» سفیر سابق آمریکا در تل‌آویو یکی از اعضای تیم همراه کری در این سفر بود. مذاکرات سازش میان تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی همواره با ادامه شهرک‌سازی‌ها به بن‌بست رسیده و آمریکا برای حفظ وجهه بین‌المللی خود سعی در به نتیجه رساندن این مذاکرات دارد.
۲. سفر اسامه النجیفی به واشنگتن ۳۰ دی ۱۳۹۲ - ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴
«اسامه النجیفی» رئیس وقت پارلمان عراق، در سفر به واشنگتن با جان کری دیدار کرد. این سفر در زمانی صورت گرفت که استان «الانبار» عراق دچار تشنج و درگیری‌های مسلحانه گروه‌های تروریستی و نیروهای دولت شده بود. النجیفی در این دیدار بر تحکیم روابط میان دو کشور تاکید کرد. درگیر‌های عراق در آن مقطع زمانی، به صورت گسترده‌ای که امروز شاهد آن هستیم، در نیامده بود و دو طرف بر یافتن یک راه‌حل سیاسی برای برون رفت از بحران تاکید داشتند.
۳. موضع‌گیری جمهوری‌خواهان درباره فعالیت‌های آژانس امنیت ملی ۵ بهمن ۱۳۹۲ – ۲۵ ژانویه ۲۰۱۴
کمیته ملی جمهوری‌خواهان آمریکا، با صدور قطعنامه‌ای، نسبت به شنود مکالمات شهروندان آمریکایی توسط آژانس امنیت ملی این کشور(NSA) اعتراض کرد. این سازمان، مسئول کنترل پیگیری ارتباطات مخابراتی و ماهواره‌ای در ایالات متحده و دیگر کشورهای جهان است. با استناد به ماده ۲۱۵ قانون میهن‌دوستی آمریکا(US PARTRIOT Act) به این سازمان اجازه داده شده است که شماره‌ها و مدت زمان مکالمه شهروندان را کنترل و ثبت کند اما اجازه شنود تماس‌های تلفنی را ندارد. این کمیته، اقدام آژانس امنیت ملی را نقض حریم خصوصی و حقوق شهروندی مردم آمریکا می‌داند.
جمهوری‌خواهان این قطعنامه را در واکنش به سخنرانی اوباما مبنی بر دفاع از برنامه شنود مکالمات توسط آژانس امنیت ملی صادر کرد.
۴. دیدار اوباما و دالایی لاما ۲ اسفند ۱۳۹۳ – ۲۱ فوریه ۲۰۱۴
«تنزین گیاتسو» دالایی لامای چهاردهم، در کاخ سفید با اوباما دیدار کرد. این ملاقات موجب خشم مقام‌های ارشد چین شد. از سال ۱۹۵۹ و آغاز قیام تبت، دالایی لاما از چین فرار کرد و تا کنون با حکومت این کشور درگیر است. ملاقات مشابهی نیز در سال ۲۰۱۱ میلادی میان اوباما و دالایی لاما صورت گرفت که چین خواستار لغو این دیدار بود.
۵. سفر هیگل به چین ۱۸ فروردین ۱۳۹۳ – ۷ آپریل ۲۰۱۴
«چاک هیگل» وزیر دفاع ایالات متحده پس از سفر دو روزه به ژاپن، وارد چین شد. هیگل در این سفر با «چانگ وانگ کوان» همتای چینی خود دیدار و هر دو طرف بر گسترش روابط نظامی تاکید کردند. مهم‌ترین موضوع در این سفر، بازدید وزیر دفاع آمریکا از ناو «لیائونینگ» بود. این سازه جنگی، اولین ناو هواپیمابر ساخت چین است و هیگل اولین مقام خارجی بود که اجازه بازدید از آن را دریافت کرد.
۶. رایزنی اوباما و سران اروپایی برای همکاری تشدید تحریم‌های روسیه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ – ۲۵ آپریل ۲۰۱۴
آغاز بحران اوکراین باعثتشدید بحران میان شرق و غرب شد. اتحادیه اروپا و ایالات متحده با وضع تحریم‌های اقتصادی قصد داشتند تا مسکو را وادار به عقب‌نشینی از مواضع خود در برابر اوکراین کنند. اوباما که در ژاپن به سر می‌برد، در کنفرانس تلفنی خود با «دیوید کامرون» نخست‌وزیر انگلیس، «فرانوسوا اولاند» رئیس‌جمهوری فرانسه، «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان و «ماتئو رنزی» نخست‌وزیر ایتالیا درباره تشدید تحریم‌ها علیه روسیه گفت‌و‌گو کرد. در آن زمان، اروپا به دلیل وابستگی به گاز روسیه، مایل به ورود در مساله تحریم‌ها نبود.
۷. سفر اوباما به افغانستان ۵ خرداد ۱۳۹۳ – ۲۶ می۲۰۱۴
اوباما بدون اطلاع قبلی وارد افغانستان شد. رئیس‌جمهوری آمریکا به قصد بازدید از پایگاه بگرام وارد این کشور شد. اوباما در سخنرانی خود، ابراز امیدواری کرد که با امضای قرارداد امنیتی میان واشنگتن و کابل توسط دولت جدید، بتوانند برای ادامه حضور نظامی آمریکا در افغانستان برنامه‌ریزی کنند.
این سفر بدون دیدار «حامد کرزی» رییس جمهوری وقت افغانستان و اوباما پایان یافت.
۸. سخنرانی اوباما در آکادمی نظامی وست پوینت ۷ خرداد ۱۳۹۳ – ۲۸ می۲۰۱۴
رئیس‌جمهوری آمریکا با حضور در آکادمی نظامی «وست پوینت» به سخنرانی پرداخت. اوباما با برشمردن تهدیدهای جهانی، استفاده از ارتش در خارج از خاک این کشور را برای حفظ امنیت و منافع آمریکا لازم دانست. تحرک روسیه در کشورهای استقلال یافته از شوروی سابق، قدرت گرفتن چین از لحاظ اقتصادی و نظامی و فعالیت گروه‌های تروریستی را از جمله تهدید‌ها برای آمریکا خواند.
وی در مورد مذاکرات هسته‌ای ایران نیز عنوان کرد که در حال حاضر فرصتی واقعی برای توافق با تهران وجود دارد.
۹. تعطیلی پایگاه هوایی ماناس ۱۳ خرداد ۱۳۹۳ – ۳ ژوئن ۲۰۱۴
دولت آمریکا برای پشتیبانی از حمله‌های خود علیه طالبان در افغانستان، پایگاه هوایی ماناس را در سال ۲۰۰۱ از دولت قرقیزستان اجاره کرد. این اقدام، مورد اعتراض چین و روسیه قرار گرفت. مسکو به طور سنتی قرقیزستان را حوزه نفوذ خود می‌داند و برپایی یک پایگاه نظامی آمریکایی در خاک این کشور به معنای نزدیکی به مرزهای روسیه است. چین نیز به دلیل داشتن مرز مشترک با قرقیزستان، به این اقدام آمریکا اعتراض کرد.
پایگاه هوایی ماناس تنها در اختیار ارتش ایالات متحده نبود و افسران اطلاعاتی سیا نیز در این محل مستقر بودند. این محل در ۳ ژوئن ۲۰۱۴ میلادی، یک ماه قبل از پایان یافتن مدت اجاره تخلیه و به دولت قرقیزستان تحویل داده شد.
۱۰. تمدید تحریم‌های آمریکا علیه بلاروس ۲۱ خرداد ۱۳۹۳ – ۱۱ ژوئن ۲۰۱۴
باراک اوباما با امضای سند تحریم بلاروس و ارسال آن به کنگره، تحریم‌های آمریکا علیه بلاروس را به مدت یک سال تمدید کرد. در این سند با اشاره به مسائل داخلی بلاروس، عنوان شده است که «برخی اقدامات دولت بلاروس تهدید فوق العاده‌ای برای امنیت ملی و سیاست خارجی آمریکا محسوب می‌شود. این اقدامات روند دموکراسی و توسعه اجتماعی در جمهوری بلاروس را دچار اخلال کرده است.»
از نظر واشنگتن، بلاروس به دلیل نقض حقوق بشر، فساد مالی و عدم آزادی رسانه‌ها باید مورد تحریم این کشور قرار بگیرد. در نتیجه این تحریم‌ها، برخی مقام‌های بندپایه «مینسک» اجازه ورود به خاک ایالات متحده را ندارند. مسدود شدن حساب‌های بانکی و ممنوعیت هرگونه فعالیت مالی توسط اشخاص حقیقی و حقوقی آمریکا از جمله دیگر موارد تحریم‌ها علیه بلاروس است.
۱۱. ورود ۳۰۰ نیروی ارتش آمریکا به عراق ۲۷ خرداد ۱۳۹۳ – ۱۷ ژوئن ۲۰۱۴
پس از شدت گرفتن فعالیت داعش در عراق، رئیس جمهوری آمریکا دستور اعزام تعدادی از نیروهای نظامی برای حفاظت از سفارت واشنگتن در بغداد را صادر کرد. این نیرو‌ها در داخل و خارج سفارت آمریکا مستقر شدند و حفاظت از اموال و اماکن دیپلماتیک کشور خود را بر عهده داشتند.
اوباما در مورد این تصمیم خود به کنگره اعلام کرد که این نیرو‌ها برای حفاظت از سفارت وارد بغداد شده‌اند و دولت تصمیمی برای رویارویی مستقیم با داعش در عراق ندارد. اوباما این تصمیم را بعد از مشورت با تیم امنیت ملی خود گرفت.
۱۲. دیدار محرمانه اوباما و شیمون پرز ۴ تیر ۱۳۹۳ – ۲۵ ژوئن ۲۰۱۴
باراک اوباما، «شیمون پرز» رئیس وقت رژیم صهیونیستی و سران لابی‌های صهیونیستی آمریکا در کاخ سفید دیدار کردند. به دلیل محرمانه بودن گفت‌و‌گو‌ها، جزئیات این نشست منتشر نشد.
این دیدار در جریان سفر پرز برای دریافت مدال افتخار کنگره آمریکا صورت گرفت.
۱۳. تصویب لایحه افزایش بودجه سپر موشکی اسرائیل در کنگره آمریکا ۴ تیر ۱۳۹۳ – ۲۵ ژوئن ۲۰۱۴
مجلس نمایندگان آمریکا لایحه افزایش بودجه برنامه سپر موشکی اسرائیل را تصویب کرد. بر اساس این مصوبه، ۳۵۱ میلیون دلار برای پروژه «گنبد آهنین» و ۲۷۰ میلیون دلار برای سامانه موشکی «آرو۳» اختصاص داده شد.
در ماه آوریل سال جاری میلادی، «گریس منگ» و «پی‌تر روسکام» در نامه‌ای به کمیته فرعی دفاعی کنگره، خواستار افزایش بودجه سپر دفاع موشکی گنبد آهنین، آرو۳ و پروژه دیوید اسلینگ شدند.
۱۴. قتل مایکل براون و شروع اعتراضات مردمی در فرگوسن ۱۸ مرداد – ۹ آگوست ۲۰۱۴
«مایکل براون» نوجوان سیاه‌پوست آمریکایی، در این تاریخ به ضرب گلوله افسر پلیس شهر فرگوسن، کشته شد. قتل براون توسط «دارن ویلسون» باعثبه وجود آمدن تجمع‌هایی در نقاط مختلف این شهر به خصوص اطراف محل وقوع جنایت شد. کشته شدن براون، زمینه برگزاری تظاهرات ضد نژادپرستی در فرگوسن و دیگر شهرهای ایالات متحده را فراهم کرد.
۶۷ درصد از ساکنان فرگوسن را سیاه‌پوستان تشکیل می‌دهند. کشته شدن براون توسط یک افسر سفیدپوست، باعثبروز اعتراض‌های کوچک و پراکنده‌ای در این شهر شد. ورود نیروهای پلیس و برخورد خشن با معترضان، زمینه بروز تظاهرات بزرگ‌تر و بیشتر را فراهم کرد. تظاهرات به حدی گسترش پیدا کرد که پلیس محلی نتوانست در برابر مردم مقاومت کند. بنابراین، مقام‌های ایالتی خواستار ورود گارد ملی به این شهر شدند. وارد شدن گارد ملی به صحنه تظاهرات، خشم مردم فرگوسن را برانگیخت و تظاهرات گسترده‌تر از قبل شد. در این مقطع زمانی، دیگر شهرهای آمریکا نیز صحنه اعتراض‌های ضدنژادپرستی شد.
۱۵. تشکیل ائتلاف بین‌المللی ضد داعش ۲۰ شهریور ۱۳۹۳ – ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴
«باراک اوباما» در نطق تلویزیونی خود به مناسبت سالروز حادثه ۱۱ سپتامبر، اعلام کرد که ایالات متحده ائتلاف بین‌المللی ضد داعش را تشکیل خواهد داد. چهل کشور در این ائتلاف بین‌المللی شرکت کردند که هرکدام وظایف جداگانه‌ای بر عهده گرفتند. مبارزه این ائتلاف تنها در حمله‌های هوایی به مواضع داعش در عراق و سوریه خلاصه می‌شود، که کارایی این حمله‌ها مورد تردید کار‌شناسان نظامی در سطح جهان قرار گرفته است.
تا کنون جنگنده‌های آمریکایی به بهانه بمباران کردن مواضع داعش، زیرساخت‌های حیاتی سوریه را هدف حمله قرار دادند. میزان تلفات حاصل از این یورش‌ها، بسیار کمتر از هزینه پرداخت شده برای این عملیات است و در عمل مشکل خاصی برای داعش ایجاد نکرده و در عوض باعثنابودی تاسیسات سوریه شده است. چندی پیش نیز خبری مبنی بر پرتاب جعبه‌های تسلیحات برای گروه داعش در عراق منتشر شد.
گویا ائتلاف بین‌المللی ضد داعش که به ادعای رئیس‌جمهور آمریکا برای مبارزه با تروریسم تشکیل شده، راه کمک رسانی به گروه‌های افراطی را هموار‌تر کرده است.
۱۶. استعفای دادستان کل آمریکا ۴ مهر ۱۳۹۳ – ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۴
«اریک هولدر» هشتاد و دومین دادستان کل آمریکا و اولین سیاه‌پوستی که در این جایگاه قرار گرفت، از سمت خود استعفا کرد. وی یکی از نزدیک‌ترین مشاروان اوباما بود که از زمان ورود به کاخ سفید در کنار وی قرار داشت.
حضور دو شهروند سیاه‌پوست در پست‌های کلیدی دادستان و رئیس‌جمهوری آمریکا انتظار اقلیت‌های نژادی را برای به دست آوردن حقوق پایمال شده ایشان بالا‌تر می‌برد. عملکرد هولدر مورد انتقاد بعضی از سیاه‌پوستان قرار داشت و در مقابل، عده دیگری از سیاه‌پوستان و اقلیت‌های نژادی از وی تقدیر می‌کردند. وی نقش مهمی در مهار بحران ناشی از قتل براون ایفا کرد.
هولدر اقدام‌های متعددی در کارنامه خود داشت. تقویت اداره حقوق مدنی دادگستری آمریکا، درخواست از ۱۱ ایالت آمریکا برای بازگرداندن حق رای به زندانیان، کاهش حبس جرایم مواد مخدر(مشروط به اینکه مجرم عمل خشونت‌آمیزی پیش از دستگیری نداشته باشد) از جمله سوابق وی هستند.
هولدر در مدتی که به عنوان دادستان کل آمریکا خدمت می‌کرد، مورد انتقاد شدید جمهوری‌خواهان قرار داشت. ناکامی دادگستری آمریکا در پرونده فروش صد‌ها قبضه سلاح غیرقانونی در ایالت آریزونا و عدم تعقیب مقصران و عاملان بحران اقتصادی آمریکا، مواردی هستند که برای تخریب وی استفاده می‌شدند. جمهوری‌خواهان وی را به نقض بی‌طرفی دستگاه قضایی متهم کرده و قصد دارند که گزینه پیشنهادی اوباما برای جایگزینی وی را در کنگره آتی که صاحب اکثریت هستند، تائید کنند.
۱۷. انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره و فرمانداری‌ها ۱۳ آبان ۱۳۹۳ – ۴ نوامبر ۲۰۱۴
این انتخابات مهم‌ترین رویداد سیاسی ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۱۴ است. در جریان این مبارزه انتخاباتی، دموکرات‌ها متحمل شکست سختی از حزب جمهوری‌خواه شدند. بر اساس نتایج اعلام شده، اکثریت سنا و مجلس نمایندگان آمریکا در اختیار این حزب قرار گرفت و دموکرات‌ها به اقلیت سیاسی پارلمان تبدیل شدند.
تغییر چیدمان سیاسی آمریکا، فشار زیادی بر دولت اوباما وارد کرد. کنگره از ابتدای سال ۲۰۱۵ در اختیار جمهوری‌خواهان قرار می‌گیرد، اما پیروزی این حزب باعثفعال شدن نمایندگان فعلی نیز شده است. حزب مخالف اوباما همواره منتقد سیاست‌های وی بوده است و با در دست گرفتن قدرت سیاسی، خواستار تغییر این سیاست‌ها هستند. برخی تحلیل‌گران، استعفای «چاک هیگل» و اریک هولدر را تحت فشار جمهوری‌خواهان ارزیابی می‌کنند.
۱۸. استعفای چاک هیگل ۳ آذر ۱۳۹۳ – ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴
وزیر دفاع جمهوری‌خواه در دولت اوباما، از سمت خود استعفا کرد. رسانه‌های غربی استعفای هیگل را درخواست اوباما از وی دانسته و فشار جمهوری‌خواهان را دلیل اصلی این امر اعلام کردند.
هیگل ۷ ژانویه ۲۰۱۳ توسط باراک اوباما به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت دفاع آمریکا معرفی شد و سرانجام با ۵۸ رأی موافق در مقابل ۴۱ رأی مخالف وزیر دفاع شد. همین مسئله دستمایه انتقاد از هیگل شد. مخالفان وی می‌گویند که چاک هیگل ضعیف‌ترین حمایت تاریخ مجلس سنای آمریکا به عنوان وزیر دفاع این کشور را کسب کرده است.
سیاست‌های هیگل در مورد مسائل خاورمیانه، به ویژه سوریه و عراق باعثاختلاف میان وی و اوباما شد. مقام‌های آمریکایی معتقد هستند که در شرایط کنونی، باید وزیری با خصوصیات جنگ‌طلبانه در راس پنتاگون قرار بگیرد. صحبت‌های متعدد هیگل در مورد مسائل مختلفی مانند ایران، رژیم صهیونیستی، جنگ‌های افغانستان و عراق موجب شد از وی به عنوان چهره‌ای میانه رو، طرفدار مذاکره با ایران و معترض به قدرت لابی‌های صهیونیست یاد شود.
۱۹. صدور حکم تبرئه دارن ویلسون ۴ آذر ۱۳۹۳ – ۲۵ نوامبر ۲۰۱۴
اعلام بی‌گناهی ویلسون توسط هیئت منصفه عالی سنت لوئیس، باعثخشم مردم فرگوسن از این بی‌عدالتی شد. دادگاه سنت لوئیس اعلام کرد که ویلسون بی‌گناه است و حکم به تبرئه وی از اتهام قتل مایکل براون داد.
صدور حکم تبرئه ویلسون، زمینه‌ای برای گسترش تظاهرات مردم در فرگوسن شد. درگیری میان مردم و نیروهای امنیتی که در پی اعلام حکم قاتل آغاز شد، هم‌اکنون نیز ادامه دارد.
۲۰. گسترش تظاهرات در دیگر شهرهای آمریکا ۸ آذر ۱۳۹۳ – ۲۹ نوامبر ۲۰۱۴
چند روز پس از صدور حکم تبرئه ویلسون، دو نفر از ماموران پلیس شهر نیویورک که اتهام مشابهی داشتند نیز بی‌گناه شناخته شدند. «دنیل پنتلیو» و «جاستین دامیکو» در ماه جولای سال جاری میلادی، «اریک گارنر» سیاه پوست را به قتل رساندند. در فیلمی که از صحنه قتل گارنر منتشر شد، ماموران پلیس با فشردن گلوی وی موجب مرگ او شدند. گارنر که به بیماری تنفسی مبتلا بود، در لحظات آخر زندگی خود جمله «نمی‌توانم نفس بکشم» را به زبان آورد که شعار اصلی تظاهرات ضدنژادپرستی مردم آمریکا شد.
صدور حکم تبرئه ویلسون و این دو مامور پلیس، موجب افزایش خشم مردم آمریکا شد. مواضع منفعلانه اوباما در برابر بی‌عدالتی دستگاه قضایی و ادامه دار بودن خشونت پلیس علیه اقلیت رنگین‌پوست، خشم مردم آمریکا را برانگیخت. تظاهرات اعتراض‌آمیز مردم در شهرهای مختلف آغاز و بحران در آمریکا بیش از پیش شد.
۲۱. انتشار گزارش شکنجه توسط سنا ۱۸ آذر ۱۳۹۳ – ۹ دسامبر ۲۰۱۴
از زمان مطرح شدن «دکترین جهانی مبارزه با تروریسم» توسط «جرج بوش»، سرویس اطلاعاتی آمریکا دست به سلسله عملیات مخفی در نقاطی خارج از خاک آمریکا زد. هر فردی که مظون به شرکت داشتن یا عضویت در گروه «القاعده» بود، توسط ماموران آمریکایی ربوده شده و به بازداشتگاه‌های مخفی این سازمان درکشورهای دیگر منتقل می‌شدند. رومانی، لهستان، عراق و افغانستان نمونه‌ای از کشورهایی هستند که میزبان بازداشتگاه‌های سیا بودند.
شکنجه‌های انجام شده توسط ماموران سیا در بازداشتگاه‌هایی مانند «بگرام» در افغانستان، «گوانتانامو» در کوبا و «ابوغریب» در عراق موضوع گزارش منتشر شده توسط کمیته اطلاعات سنای آمریکا است. انتشار این گزارش بازتاب‌های داخلی و خارجی فراوانی داشت. کشورهای اروپایی در برابر این رسوایی سکوت اختیار کرده و روسیه واکنش بسیار تندی از خود نشان داد.
انتشار گزارش سنا، موج بزرگی در صحنه سیاست داخلی آمریکا نیز به راه انداخت. مقام‌های دولتی و سازمان سیا در زمان ریاست‌جمهوری بوش، از عملکرد خود دفاع کرده و آن را مثمر ثمر دانستند. نمایندگان و سناتورهای جمهوری‌خواه نیز گزارش تهیه شده نظر دموکرات‌ها دانسته و آن را یک‌طرفه توصیف کردند.
یکی از وعده‌های اصلی اوباما در مبارزه انتخاباتی سال ۲۰۰۹، تعطیل کردن بازداشتگاه گوانتانامو و بازجویی‌های خشونت‌آمیز سیا بود. با وجود امضا کردن سند تعطیلی گوانتانامو، این بازداشتگاه و موارد مشابه آنکه به «نقطه‌های سیاه» معروف هستند، به کار خود ادامه می‌دهند.
۲۲. خروج نظامیان آمریکا از افغانستان ۱۰ دی ۱۳۹۳ – ۳۱ دسامبر ۲۰۱۴
پس از حادثه ۱۱سپتامبر و حمله به افغانستان، حضور نظامیان آمریکایی و ناتو در این کشور تا کنون ادامه داشته است. پایان سال جاری میلادی، ضرب‌الاجل خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان فرا می‌رسد. نیروهای آمریکایی به بهانه مبارزه با تروریسم و دستگیری «اسامه بن لادن» وارد افغانستان شدند. در طول ۱۳ سال حضور آمریکا در این کشور نه تنها گروه‌های تروریستی نابود نشدند، امروز با گروه‌های تروریستی فعال در خاورمیانه روبرو هستیم.
بر اساس قرارداد امنیتی منعقد شده میان افغانستان و ایالات متحده، تعدادی از نیروهای آمریکایی برای آموزش نیروهای امنیتی، ارتش و پلیس ملی این کشور در افغانستان باقی خواهند ماند.
۲۳. سفرهای خارجی باراک اوباما
۱. مکزیک / شهر تولوکا / ۳۰ بهمن ۱۳۹۲ – ۱۹ فوریه ۲۰۱۴
۲. هلند / آمستردام، هاگو / ۴ تا ۶ فروردین ۱۳۹۳ – ۲۴ تا ۲۶مارس ۲۰۱۴
۳. بلژیک / بروکسل / ۶ و۷ فروردین ۱۳۹۳ – ۲۶ و ۲۷ مارس ۲۰۱۴
۴. واتیکان / واتیکان / ۷ فروردین ۱۳۹۳ – ۲۷ مارس ۲۰۱۴
۵. ایتالیا / رم / ۷ و ۸ فروردین ۱۳۹۳– ۲۷ و ۲۸ مارس ۲۰۱۴
۶. عربستان سعودی / ریاض / ۸ و ۹ فروردین ۱۳۹۳– ۲۸ و ۲۹ مارس ۲۰۱۴
۷. ژاپن / توکیو / ۳ تا ۵ اردیبهشت ۱۳۹۳– ۲۳ تا ۲۵ آپریل ۲۰۱۴
۸. کره جنوبی / سئول / ۵ و ۶ اردیبهشت ۱۳۹۳ / ۲۵ و ۲۶ آپریل ۲۰۱۴
۹. مالزی / کوالالامپور / ۶ تا ۸ اردیبهشت ۱۳۹۳ / ۲۶ تا ۲۸ آپریل ۲۰۱۴
۱۰. فیلیپین / مانیل / ۸ و ۹ اردیبهشت ۱۳۹۳ / ۲۸ و ۲۹ آپریل ۲۰۱۴
۱۱. افغانستان / بگرام / ۴ و ۵ خرداد ۱۳۹۳ / ۲۵ و ۲۶ می۲۰۱۴
۱۲. لهستان / ورشو / ۱۳ و ۱۴ خرداد ۱۳۹۳ / ۳ و ۴ ژوئن ۲۰۱۴
۱۳. بلژیک / بروکسل / ۱۴ و ۱۵ خرداد ۱۳۹۳ / ۴ و ۵ ژوئن ۲۰۱۴ / نشست گروه ۷(G۷)
۱۴. فرانسه / پاریس، اویسترهام، کول ویل سور مر / ۱۵ و ۱۶ خرداد ۱۳۹۳/۵و ۶ ژوئن ۲۰۱۴
۱۵. استونی / تالین / ۱۳ و ۱۴ شهریور ۱۳۹۳ / ۳ و ۴ سپتامبر ۲۰۱۴
۱۶. انگلستان / نیوپورت / ۱۴ و ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ / ۴ و ۵ سپتامبر ۲۰۱۴ / نشست سران «ناتو»
۱۷. چین / پکن / ۱۹ تا ۲۱ آبان ۱۳۹۳ / ۱۰ تا۱۲ نوامبر ۲۰۱۴ / نشست سازمان همکاری اقتصادی آسیا و اقیانوس آرام(APEC)
۱۸. میانمار(برمه) / نایپیداو و یانگون / ۲۱ تا ۲۴ آبان ۱۳۹۳ / ۱۲ تا ۱۵ نوامبر ۲۰۱۴ / اجلاس سران شرق آسیا(EAS)
۱۹. استرالیا / بریزبن / ۲۵ و ۲۶ آبان ۱۳۹۳ / ۱۵ و ۱۶ نوامبر ۲۰۱۴ / اجلاس سران گروه ۲۰(G۲۰)
بنا بر اعلام کاخ سفید، اولین سفر خارجی اوباما در سال ۲۰۱۵ به کشور هند خواهد بود.
گزارش: محسن صالحی‌خواه
