صدرالحسینی در گفت‌وگو با ایلنا تشریح کرد:
دلایل و طرق قاچاق نفت سوریه توسط آمریکا/ بازیگران دولتی و غیردولتی دخیل در نفت‌دزدی واشنگتن از منطقه
کارشناس مسائل منطقه گفت: استفاده از جریان‌های تروریستی مانند داعش در مناطق نفت‌خیز سوریه یک ابزار برای تسلط بر این منابع است که البته آمریکایی‌ها هم از آن برای ادامه حضور خود در منطقه استفاده می‌کنند.
«صباح زنگنه» کارشناس مسائل منطقه در تشریح ابعاد و دلایل قاچاق نفت سوریه از سوی آمریکا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: نقش آمریکا در منطقه بیشتر بر پایه بهره‌گیری از منافع و منابع نفتی کشورهای غرب آسیا است. به یاد داریم که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری پیشین ایالات متحده گفته بود که دلیل حمله آمریکا به عراق، دسترسی به نفت این کشور بوده و ما هم برای تأمین منافع و هزینه‌هایی که در سال ۲۰۰۳ به بعد در این کشور انجام داده‌ایم، بر نفت عراق و استفاده از آن به نفع خود متمرکز شدیم. سیاست مذکور از زمان بوش پسر تاکنون در سوریه و عراق پیگیری شده است و حتی در یمن هم به دنبال اجرایی کردن این موضوع هستند؛ تا جایی که نیروهای نظامی آمریکا در مناطق نفت‌خیر یمن مستقر هستند و چشم به منابع طبیعی این کشور دوخته‌اند.
وی ادامه داد: در سوریه اما اوضاع کمی پیچیده است؛ چراکه منابع نفت سوریه عموماً در منطقه شمال شرق و مرز مشترک با این کشور عراق قرار دارد و به همین جهت آنها نفت این کشور را پس از غارت و از طریق مسیر زمینی به سمت مرزهای مشترک این کشور با عراق هدایت می‌کنند که اتفاقاً ترکیه هم در آنجا حضور دارد و نظاره‌گر این وضعیت است و حتی در روند فروش نفت سوریه هم فعالیت می‌کند. بخشی از این نفت هم با اسکورت و تحت حفاظت داعش قاچاق می‌شود و سپس هم به مرز عراق با سوریه منتقل می‌شوند و از آنجا به موصل و اقلیم کردستان عراق و حتی و استان الانبار انتقال پیدا می‌کنند. در آنجا بخشی از این نفت مصرف می‌شود و بخشی دیگر از طریق کردستان عراق به ترکیه منتقل و از ترکیه به مناطقی که مدنظر آمریکا است قاچاق می‌شود و پول آن هم به صورت فیزیکی یا مدل‌های دیگر دریافت می‌شود.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: توجه داشته باشید که در این روند استفاده از جریان‌های تروریستی در این مناطق و استقرار عناصر داعش و مابقی جریان‌های رادیکال یک ابزار برای تسلط بر نفت سوریه است و همچنین آمریکایی‌ها از همین ابزار برای ادامه حضور خود در منطقه و سوریه استفاده می‌کنند که این روند از سال ۲۰۱۲ تاکنون ادامه دارد و صرفاً در مقاطعی دچار نوسان شده است. این یک پروژه کلان به شمار می‌رود که آمریکایی‌ها سعی می‌کنند از تمام عناصر دولتی و غیر دولتی به نفع خود و برای غارت نفت سوریه استفاده کنند. این در حالی است که قاچاق نفت یا نفت دزدی آمریکایی‌ها در شمال شرق سوریه مسبوق به سابقه است اما حجمی که برداشت می‌شود نسبت به گذشته افزایش پیدا کرده است که این خود گویای یک سناریوی جدید است و شاید هم در برخی نقاط به پرونده اوکراین و بحران انرژی برآمده از آن مربوط شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: معتقدم این روند به احیای شبکه قاچاق و تروریسم در منطقه کمک می‌کند و می‌تواند باعث تقویت دوباره آنها شود. این مسیر به نوعی نشان می‌دهد که حاکمان و بازیگران غیردولتی هنوز هم در حال طی کردن این روند هستند و شبکه فساد بزرگی را در همین راستا در دست هدایت دارند. سوریه هم در این میان و با توجه به تشدید قاچاق نفت باید علاوه بر محور سیاسی، راهکار حقوقی را دنبال کند و اقدام آمریکا را به عنوان سارق منابع نفتی خودش در دیوان دادگستری بین المللی پیگیر شود. مسیر دوم هم اقدام نظامی است تا بتواند نیروهای اشغالگر (تروریست‌ها یا نظامیان ترکیه و آمریکا) را از آنجا خارج کنند و به همین ترتیب باید اولویت‌بندی‌های خود را در بحث مبارزه با قاچاق نفت توسط آمریکا و هم‌پیمانان دولتی و غیردولتی آن مشخص کند.
