پایان کار کاروان ایران در اینچئون / از استخراج طلا تا شاهکار بانوان

کاروان اعزامی ایران به بازی های آسیایی اینچئون در حالی توانست پس از پیروزی انقلاب رکورد طلاهای ایران را در این رقابت ها بشکند که نسبت به دوره قبل حدود ۱۰۰ ورزشکار کمتر به این بازی ها اعزام کرده بود.

به گزارش ایلنا، هفدهمین دوره بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی در حالی امروز به اتمام رسید که ورزشکاران کشورمان در این دوره از بازی ها با غیرت و تلاش مثال زدنی خود و در حالیکه کاروان کشورمان نسبت به دوره قبل بازی ها حدود ۱۰۰ ورزشکار کمتر اعزام کرده بود در خاتمه موفق به کسب ۲۱ مدال طلا، ۱۸ نقره و ۱۸برنز شد تا رکورد کسب طلای ایران را در بازی های آسیایی از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا کنون بشکند.

ما در بازی های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگجو در حالی به ۲۰ مدال طلا رسیدیم که کاروان ما با ۳۶۲ ورزشکار در بازی ها حضور یافته بود اما در این دوره با کاروان کیفی و تعداد ۲۷۷ ورزشکار حضور یافت و توانست ۵۷ مدال ارزشمند از جمله ۲۱ طلا که اولین مدال طلای تاریخی رشته تیمی(والیبال) را هم در خود داشت بدست آورد.

برای بررسی عملکرد کاروان ایران در بازی های آسیایی، باید ابتدا به این نکته توجه داشته باشیم که آیا می خواهیم نتایج را با دوره های قبل مقایسه کنیم یا این نتایج را نسبت به شرایطی که در چهار سال گذشته داشتیم، بررسی و در نهایت بگوییم که موفق بوده ایم یا اینکه موفقیت لازم را نداشته ایم.

چند نکته مهم و مثبت درخصوص نتایج بدست آمده در کاروان ورزشی ایران:

یکی از مهمترین مواردی که باید توجه زیادی به آن شود، چگونگی حضور بانوان ایرانی در این دوره بازی هاست. ما از روز اول و در شرایطی که در بخش مردان موفق به مدال نشده بودیم، توسط بانوان به مدال رسیدیم و بعد از چند مدال بانوان بود که مردان هم در رشته ووشو موفق به کسب مدال شدند.

این نوع حضور بانوان حکایت از انگیزه بالای زنان ورزشکار ایرانی دارد که دیگر میدان های بزرگ را برای خود دست نیافتنی نمی بینند و جالب است که وقتی مدالی را از دست می دادند، آنقدر ناراحت بودند که معلوم بود، در ذهن خود، خود را روی سکو تصور کرده اند که همین موضوع قابل توجه است.

وقتی ما در رشته ای مثل دوومیدانی می بینیم که خانم ها طوسی و توکلی، تمام تلاششان را می کنند تا به مدال برسند، یعنی اینکه بعضی تابوهای ذهنی در ورزشکاران ما شکسته و آنها در رشته هایی که تا به این دوره بازی ها مدال نداشته ایم نیز دنبال مدال می گردند.

اولین مدال دوومیدانی بانوان در تاریخ بازی های آسیایی که توسط خانم لیلا رجبی در دوومیدانی به دست آمد، مدال بسیار با ارزشی است که با سرمایه گذاری و برنامه ریزی مطلوب و برپایی اردوهای منظم به دست آمده است.

تیم کبدی بانوان که در دوره گذشته به مدال برنز بازی ها رسیده بود، در این دوره به فینال رسید و برای مدال طلا جنگید؛ آنهم در شرایطی که می دانیم چه لابی های قوی در فدراسیون جهانی و آسیایی این رشته وجود دارد اما بانوان ایرانی بدون هیچ نگرانی از ابتدا با این هدف پا به رقابت گذاشتند که به فینال برسند و این اتفاق ارزشمندی است.

ما در دوره گذشته بازی های آسیایی در بخش بانوان به یک طلا رسیده بودیم، اما در این دوره تعداد طلای بانوان افزایش پیدا کرد که این می تواند پیغام های زیادی را برای ما داشته باشد و کمک کند به اینکه توجه بیشتری به ورزش زنان صوررت گیرد.

اخلاق و رفتار حرفه ای و مطابق با ارزش های دینی بانوان، نکته دیگری است که در این بازی ها به چشم آمد و توجه رسانه های خارجی را به حضور بانوان مسلمان ایرانی جلب کرد به شکلی که در هر میدانی که بانوان ما با پوشش اسلامی حاضر بودند، شاهد واکنش مثبت از سوی رسانه ها و مدیران خارجی بودیم که این نوع توجه و انعکاس عملکرد مثبت بانوان محجبه ایرانی می تواند در فضای رسانه ای بین المللی تاثیر مثبتی را برای کشور به همراه داشته باشد.

علاوه بر مواردی که در مورد خانم ها مطرح است، ما می بینیم که در کاروان مان نیز نتایجی به دست آمده که قابل توجه است. وقتی ما در تیراندازی برای اولین بار به مدال طلا می رسیم آنهم در شرایطی که رقیب ورزشکار ما یک قهرمان رقابت های جهانی و یک قهرمان المپیک است؛ یعنی اینکه می توانیم در رشته پرمدالی مثل تیراندازی، سهم خود را بیشتر کنیم. یا مثلا زمانیکه می بینیم در رشته کامپوند و در اولین دوره حضور صاحب مدال طلا می شویم یا حتی در دوچرخه سواری بعد از یک فاصله چند ساله روی سکوی اول می ایستیم، یعنی اینکه اتفاق های مثبتی در کاروان ایران افتاده است.

یکی دیگر از ویژگی های این دوره کاروان، حضور تعدادی از ورزشکاران کم سن و سال در رشته های مختلف است که نوید این را می دهد در دوره های بعد به موفقیت برسند. در رشته های شنا، تیراندازی(بخش های مختلف) که از رشته های پرمدال هستند، شاهد حضور این بچه ها هستیم که اینها به امید خدا برای چهار سال بعد که تازه به سن ۱۸ سالگی یا نهایتا ۲۰ سالگی می رسند، در شرایطی در بازی های آسیایی شرکت می کنند که تجربه حضور در بازی ها را دارند و در صورت توجه لازم می توانند به موفقیت های خوبی برسند.

در بوکس با وجود تمام ناداوری هایی که صورت گرفت، توانستیم دو نماینده در فینال داشته باشیم که این نشان دهنده تلاش بچه های ایران است که اگر هم بدانند سدی به نام داوری در پیش دارند، اما تلاش خود را انجام می دهند.

با وجود تمام مشکلاتی که داشتیم و محدودیت های مالی که برای کمیته ملی المپیک پیش آمد، سعی شد شرایطی به وجود بیاید که ورزشکاران این مشکلات را احساس نکنند و حتی تا اخرین لحظه هم تلاش شد تا از لحاظ مالی شرایطی به وجود بیاید که ورزشکار بداند، مورد توجه است.(اشاره به مبالغی که در بدو ورود به ورزشکاران هدیه شد و پادش هایی که در شب مدال آوری شان پرداخت شد)

علاوه بر اینها کاروان ورزشی ایران در اینچئون توانست رکورد مدال های طلای ایران در بازی های آسیایی را بشکند. ما فقط یک بار آن هم در زمانی که ایران میزبان بازی های آسیایی بودیم توانستیم تعداد مدال طلای بیشتری نسبت به این دوره داشته باشیم.