اما الزاما دیر رسیدن کارمند معضلی حل نشدنی نیست. راهکارهایی وجود دارد که می تواند این دیر رسیدن و ضررهای آن را به حداقل رساند. اما قبل از هر چیزی باید به این نکته دقت کرد که دلایل و راهکارهای مرتبط با این موضوع کدام است.

دلیل این تاخیرها چیست؟

برخی از کارمندان هستند که الزاما همیشه دیر نمی کنند و دلیل این دیرکردن یک موضوع موجه است. مواردی مثل بیماری والدین یا فرزند، تصادف یا ترافیک به دلیل تغییر ناگهانی آب و هوا از مواردی است که بعضا برای هرکسی ممکن است اتفاق بیوفتد و موجه محسوب می شوند. 

پس قبل از هر چیز، دلیل این تاخیر را از وی سوال کنید تا بدانید باید چگونه با این موضوع برخورد کنید.

مشکل تاخیر است یا شخص تاخیر کننده؟

فراموش نکنید که شما با دیر کردن به عنوان یک رفتار مشکل دارید، نه شخص و اشخاصی که دیر می کنند. در زمانی که چنین اتفاقاتی می افتد، قبل از هر چیز کنترل خودتان را در دست بگیرید و تلاش کنید راجع به این موضوع تمرکز کنید که چرا و چگونه باید کارمند را بابت تاخیر مواخذه کنید.

حریم شخصی کارمند که فراموش نشده؟

یکی از اشتباه ترین کارها با کارمندی که تاخیر دارد، این است که در جلوی دیگر کارمندان، درباره این موضوع با وی صحبت کنید. خصوصا در حالتی که با فرد برخورد خوبی نداشته باشید و شکل این برخورد منفی باشد.

در این حالت کارمند به جای شرمندگی، به خود حق می دهد که با روشهای بیشتری به سازمان و مدیرش ضربه بزند، چرا که احساس می کند به او توهین شده و مورد تحقیر قرار گرفته است.

همواره این موارد را به خود شخص و دور از دیگر کارمندان و اعضای تیم در میان بگذارید، حتی زمانی که نیاز به اخطار کتبی می شود.

نیاز به حضور یک سیستم حضور و غیاب

در برخی مواقع، جمع تاخیرهای کارمند در طول یک ماه به اندازه ای نیست که مشکل ساز باشد. مواردی هم وجود دارد که کارمندان با میزان جمع تاخیری که ما در ذهن داریم موافق نیستند. اینجاست که یک سیستم بی عیب و نقص مثل سیستم حضور و غیاب انگشتی می تواند چاره ساز باشد.

لزوما تمام این سیستم ها قیمتهای بالایی ندارند و سیستم پیاده سازی پیچیده ای ندارند. یکی از این محصولات حضور و غیاب که تنظیمات بسیار ساده ای هم دارد، دینگ است. می توانید درباره این محصول و مزایای دستگاه اثر انگشت دینگ بیشتر بدانید.

آیا سیاست مشخصی برای تاخیر در نظر گرفته اید؟

در برخی سازمانهای کوچک دیده می شود که تاخیر کارمند یک معضل است، اما برای آن سیاست مشخصی در نظر گرفته نشده. لازم است که یک سیستم پاداش و تنبیه پلکانی بر این اساس ساخته شود و به کارمندانی که تاخیرهای غیرموجه و مکرر دارند، پیامدهای تاخیرهای آنان مرتب گوشزد شود.

فقط نیمه خالی لیوان را نبینید

زمانی که می بینید یکی از کارمندان شما که معمولا تاخیر داشته، تغییر رویه ای داشته و تاخیرهای او به حداقل رسیده است، این موضوع را به او اعلام کنید. بگذارید کارمند بداند که در مسیر درستی قرار گرفته و اگر همین روال را ادامه دهد، می تواند در مدت زمان کوتاهی به استاندارد اصلی سازمان برسد و در آن زمان مشکلی در این خصوص وجود نخواهد داشت.

بگذارید بداند دنیا بدون او هم جریان دارد

در زمانهایی که کارمند شما تاخیر دارد و فعالیتی مثل جلسه صبحگاهی دارید، تمام تیم یا کارها را به خاطر فردی که تاخیر کرده به عقب نیندازید. بگذارید حداکثر پیامدهای این تاخیر برای فرد و حداقل آن برای شما و سازمانتان باشد. فراموش نکنیم که تاخیرهای مکرر موردی است که به خاطر با ارزش بودن زمان سازمان مشکل ساز می شود، پس زمان را بیش از این هدر ندهیم.

جلسه را رها کنید

زمانی که با کارمندتان جلسه دارید و در ورود به جلسه تاخیر می کند، جلسه را رها کنید. با این روش، به او این پیام را می رسانید که زمان برای شما بسیار مهم است و او حق ندارد وقت خودش را با ارزش تر از وقت شما بداند. پس در این شرایط، دلیلی هم برای تغییر زمان جلسه وجود ندارد. آن جلسه به دلیل عدم حضور وی، لغو شده!

شما هم موظف هستید.

در آخر، لازم است به تاثیر رفتار خودمان به عنوان یک مدیر در سازمان هم نگاهی بیندازیم. آیا ما هم مثل کارمندمان دارای تاخیرهای مکرر هستیم؟ آیا به زمان شروع و پایان جلسه ها مقید هستیم و اکثر کارها در زمان تعیین شده به انجام می رسند؟

تمام سیاست گذاری ها و سیستمهای حضور و غیاب و پاداش و تنبیه، تا زمانی که اهمیت سروقت بودن از سمت مدیران سازمان رعایت نشود، کارمندان نیز به آن پایبند نخواهند شد.