یارانه ترامپ برای انتخابات ۲ نوامبر/ تگزاسی‌ها با شیل خداحافظی می‌کنند؟

فریدون برکشلی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره آینده نفت شیل اظهار داشت: نفت شیل، امروز معمای بزرگ بازار جهانی نفت است. ظهور شیل، ناگهانی، افول آن ناگهانی‌تر بود. در 2005 بسیاری از نفتی‌ها، با کلمه شیل در کتاب‌ها آشنا بودند. تولید آن هم در آمریکا با هزینه بالا کمتر از یک میلیون بشکه در روز بود.  اما در 2016-2017 صحنه و نقشه انرژی امریکا را کامل دگرگون کرد. آن طور که در 2019 امریکا پس از 70 سال، دوباره به یک صادرکننده خالص برگشت.

وی افزود: شیل اقتصاد تگزاس و جنوب امریکا را دگرگون کرد. تگزاس پایتخت نفتی امریکا و مقر ستاد انتخاباتی جمهوری‌خواهان و به ویژه ترامپ است. پرزیدنت ترامپ برای تگزاس و موفقیت نفتی خود رویاها داشت، البته هنوز هم، با تردیدهای فراوان. امروز، تعداد دکل‌های حفاری نفت در امریکا 695 است. این تعداد در دسامبر 2019، جمعا 1365 بوده است.امریکا در سه ماهه دوم 2020 نزدیک به 2.3 میلیون بشکه از تولید شیل خود را از دست داد. رونق اقتصاد تگزاس، از دست رفته و شرایط کسادی در بازارها مشهود است.

رئیس گروه مرکز مطالعات انرژی وین تصریح کرد: تولیدکنندگان شیل عموما افراد، خانواده‌ها و شرکت‌های کوچک و متوسط هستند و عمدتا با وام از بانک‌ها به کار مشغولند. بانک‌ها هم به یمن انتظارات قیمتی، سخاوتمندانه به تولیدکنندگان شیل وام داده بودند. حالا در قیمت‌های حول و حوش 40 دلار و هزینه تولید 50 دلاری، سودی نیست. اعداد دقیقی از متوسط هزینه تولید شیل نداریم. در واقع طیف هزینه‌های تولید، خیلی وسیع و از 40تا 65 دلار در هر بشکه است و در مناطق و شکاف‌های مختلف، تفاوت‌ها زیاد است.

وی ادامه داد: ترامپ سعی دارد سنا را برای اعطای یارانه به تولیدکنندگان شیل متقاعد کند. اما در نظام تصمیم‌گیری امریکا، این نوع تصمیم‌گیری‌ها گاه تا یک سال طول می‌کشد و ترامپ، این را برای 2 نوامبر می‌خواهد.

برکشلی گفت: در هر صورت بازگشت دوران طلایی شیل در کوتاه یا میان‌مدت، تابعی از روند افزایشی قیمت‌های جهانی است و یا دستیابی به فن‌آوری دگرگون‌کننده‌ای که هزینه تولید را به طور شگفت‌آوری پایین بیاورد. در درازمدت، بازگشت تمام عیار نفت شیل، منبعث از باز گشت تقاضای جهانی و گذار از مرز تقاضای سه رقمی خواهد بود.

وی تاکید کرد: بدیهی است که کاهش قیمت از یکسو و کاهش عرضه و فروش از طرف دیگر، تمام تولیدکنندگان را با کاهش در آمد مواجه ساخته است. میزان کاهش در آمد اعضای سازمان اوپک در پایان ماه مارس یعنی سه ماهه اول 2020 نسبت به پایان دسامبر 2019، معادل 230 میلیارد دلار گزارش شده است. هیچ یک از اعضای اوپک و غیر اوپک، به اهدافی که در بودجه 2020 خود تعیین کرده بودند، دست پیدا نکردند. تمام تولیدکنندگان ناچار به بازنگری در ارقام مورد نظر در بودجه خود شدند.

نماینده اسبق وزارت نفت در اوپک خاطرنشان کرد: به نظر نمی‌رسد که 2021 هم شرایط بهتری را داشته باشیم. در واقع بیشتر، پیش‌بینی‌ها اکنون معطوف 2022 و بلکه پس از آن است. در این میان کاهش ارزش برابری دلار هم هنوز، فشار مضاعفی را بر تولیدکنندگان نفت، وارد می‌کند.