ایلنا بررسی کرد:
آیا ایران برگ برنده تجدیدپذیرها را با مرگ فسیلی‌ها باخته است؟
اگر برای تامین آب گرم مصرفی ۵ شهر پرمصرف فقط ۸۰ درصد از آبگرمکن خورشیدی استفاده کرده و حتی روزهای ابری هم از سوخت فسیلی استفاده می‌کردیم صادرات گاز ایران ۲ برابر می‌شد.
محمدعلی پورامیری در گفت‌وگو با ایلنا، درباره امکان جایگزینی انرژی‌های تجدیدپذیر به جای سوخت‌های فسیلی در کشور اظهار داشت: ما در یک حلقه گمشده‌ای قرار گرفته‌ایم که بحث اقتصاد انرژی روی سیاست حتی اقتصاد کلان مملکت اثرگذار است، منابع انرژی آنقدر مهم است که به خاطر آن در خاورمیانه جنگ می‌شود، روسیه می‌تواند بر اساس سیاست‌گذاری‌ها منابع گازی خود را آزاد نگه دارد و منابع زغالسنگ مصرف کند تا زمانی که شبه جزیره کریمه را بگیرد و از آن به عنوان عامل بازدارنده برای تحریم‌ها استفاده کند.
وی افزود: ارزش منابع فسیلی بزرگتر از آن چیزی است که ما از آن حرف می‌زنیم ما این منابع ارزشمند را خیلی ارزان و ساده از بین می‌بریم، همانند این است که به جای حمایت از این انرژی در واقع ارزش طلا را به اندازه خاک نزول داده‌ایم و یکی از محصولات گرانبهای کشور را بی‌ارزش کردیم، هر چند نیت کمک بوده ولی باعث شد مصرف‌گرایی بدی در منابع فسیلی صورت بگیرد.
این کارشناس حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر با بیان اینکه ما نقشه راه و جامعی برای اقتصاد انرژی در کشور نداریم، گفت: بارها بودجه زیادی برای جایگزینی سوخت‌های فسیلی خرج شده اما دچار بوروکراسی شده و به دید پروژه جدی و عملیاتی به آن نگاه نشده است.
وی خاطرنشان کرد: امروز بحث استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر فقط برای هوای پاک نیست اقتصادی بودن آن اصل است، ما به دلیل اینکه 10 تا 15 برابر سوبسید انرژی داریم متوجه این موضوع نیستیم، اما در 15 سال اخیر پنل‌هایی که 2 یورو قیمت داشته‌اند اکنون به 30 سنت رسیده‌اند یعنی 10 برابر ارزان‌تر شده‌اند، نیروگاه‌های خورشیدی و بادی نه تنها رقیب گاز و سوخت‌های فسیلی شده‌اند بلکه رقیب زغالسنگ به عنوان ارزان‌ترین سوخت فسیلی هم شده‌اند، این به این معنا نیست که تجدیدپذیرها تمام انرژی دنیا را باید تامین کنند اما فقط با 20 درصد استفاده از آنها روی اقتصاد ما تاثیر می‌گذارند، اما ما اقتصاد نفتی داریم و خود را در استفاده از این تکنولوژی پویا نکرده‌ایم و مصرف‌گرایی صرف در حوزه فسیلی هستیم.
عضو انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر با بیان اینکه اگر منابع سوختی را بهینه مصرف کنیم می‌توانیم قدرت منطقه‌ای خود را بیشتر کنیم، گفت: اگر دولت قیمت سوخت‌های فسیلی را همین امروز بدون هیچ سودی و فقط قیمت تمام شده را محاسبه کند، مطمئنا تعداد زیادی از مصرف کنندگان به انرژی‌های تجدیدپذیر روی می‌آورند، پس در واقع ما یک منبع انرژی را خیلی بی‌ارزش کردیم غافل از اینکه در معادلات اقتصاد کلان و یا حداقل هدفمند می‌توانستیم از آن استفاده کنیم، مثلا اگر در صنعت سیمان و فولاد برای رقابت پذیری و صادرات استفاده کرده و مالیات بیشتری بگیریم به صورت کلان بهره می‌بریم در حالی که این سوخت با ارزش را ارزان در اختیار همه قرار می‌دهیم و بیشترین استفاده را هم کسانی می‌برند که بیشترین مصرف را دارند، ما بخاطر روستائیان و قشر ضعیف سوبسید می‌دهیم ولی کسی استفاده می‌کند که معمولا درآمد خوبی دارد و از منابع ملی برای منافع شخصی استفاده می‌کند.
وی تاکید کرد: تا وقتی انرژی‌ها بی‌ارزش باشند، با فرهنگ‌سازی نمی‌توان مصرف را بهینه کرد باید اقتصاد را هم در کنار آن داشته باشیم، مثلا اگر برای تامین آب گرم مصرفی 5 شهر پرمصرف فقط 80 درصد از آبگرمکن خورشیدی استفاده کرده و حتی روزهای ابری هم از سوخت فسیلی استفاده می‌کردیم صادرات گاز ایران 2 برابر می‌شد، پس پتانسیل کشور فوق العاده بالاست. به عبارت دیگر با توسعه نیروگاه‌های خورشیدی 35 درصد تولید برق را می‌توان از آنها تامین و جایگزین نیروگاه‌های برقابی در شرایط خشکسالی کرد.
