صنعت قطعه سازی در سایه همکاری های مشترک ارتقا می‌یابد

وی ابراز امیدواری کرد که با تداوم جلسات و نشست ها با خارجی ها، شاهد عقد قراردادهای همکاری و سرمایه گذاری مشترک بین المللی (جوینت ونچر) بین قطعه سازان ایرانی و خارجی باشیم.

وی در خصوص دستاوردهای عملی برجام در این صنعت، از سال 92 به عنوان سال «سکته» صنعت خودرویی کشور با تولید فقط 740 هزار دستگاه خودرو یاد کرد و گفت: امضای قراردادهای پسابرجامی در دولت یازدهم، آمار تولید خودروی کشور را به یک میلیون و 350 هزار دستگاه در سال گذشته افزایش داد که خود گویای نتایج عملی برجام در این بخش است.

محبی نژاد تاکید کرد: اگر این قراردادهای جدید با سیاستگذاری های صحیحی در حوزه صنعت قطعه سازی همراه شود، می تواند تاثیرات مثبتی برای این صنعت به همراه داشته باشد.

دبیر انجمن صنایع همگن نیرو محرکه و قطعه سازان کشور با اشاره به انتظارات قطعه سازان از دولت، تاکید کرد: دولت باید عوامل محیطی فضای کسب و کار و حوزه خودرو را رصد کرده و آثار آن را ببیند؛ بویژه اینکه امروز در زمینه های سرمایه گذاری ثابت، ایجاد زیرساخت ها، انتقال دانش و فناوری و سرمایه در گردش با چالش هایی مواجه ایم.

وی تصریح کرد: نرخ سود تسهیلات بانکی، نرخ تورم و نرخ ارز، سه مانع اصلی برای یک اقتصاد مولد است که «گلوی صنعتگران و قطعه سازان را می فشارد».

این مسئول خاطرنشان کرد: انتظار میرود تعاملات به گونه ای باشد که تولیدات داخل مقرون به صرفه شوند؛ بر این اساس اعمال دستوری نرخ ارز و نرخ سود تسهیلات به معنای اعطای رانت و یارانه به تولیدکنندگان خارجی و عامل کاهنده در رغبت به سرمایه گذاری در داخل است.

همچنین «رضا رضایی» رئیس انجمن سازندگان قطعات و مجموعه های خودرو در جمع قطعه سازان خارجی خاطرنشان کرد: با اجرایی شدن برجام در 2 سال گذشته، اینک فضای بسیار خوبی برای سرمایه گذاری در ایران فراهم است.

وی تصریح کرد: اکنون فرصت مغتنمی برای حضور خارجی ها در بازار خودرو و قطعه سازی ایران و بازار 400 میلیونی منطقه و همسایگان مهیا شده که استفاده از آن می تواند ارتقای صنعت قطعه سازی ایران و همچنین سودآوری برای شرکت های خارجی و حضور در بازار بزرگ منطقه را به همراه داشته باشد.

** پتانسیل ایران برای تیدیل شدن به هاب صادراتی منطقه

در این گردهمایی، «دیدیر هدین» - Didier Hedin – رئیس کمیته ایرانی صنایع و تجهیزات فرانسه به ایرنا گفت: فضای کنونی ایران از نظر بازرگانی و تجاری آماده تعامل و کار با خارجی هاست، اما به لحاظ دانش و فناوری هنوز فاصله وجود دارد و شرکت های ایرانی باید شرایط لازم برای در اختیار گرفتن فناوری های روز را برای خود فراهم کنند.

به گفته وی، خارج از ایران و در کشورهای منطقه و همسایه یک بازار بزرگ بیش از 400 میلیون نفری وجود دارد که حضور ایرانی ها در این بازار به تنهایی یا در قالب قراردادهای همکاری مشترک با سایر شرکت ها، بستگی به توان رقابتی شان دارد.

هدین خاطرنشان کرد: ایران بازاری است که با نظام تعرفه بسته شد و امکان کار کردن برای خارجی ها در آن وجود دارد، اما بازار کشورهای همسایه ایران بازاری کاملا باز است که اروپایی ها، ژاپنی ها، چینی ها و ... برای حضور در آن در رقابتند.

وی تاکید کرد: به دلیل مزایای موجود در ایران از جمله ثبات و امنیت، وجود انرژی و نیروی کار ارزان، این کشور را برای سرمایه گذاری و همچنین کمک به صنایع آن انتخاب کرده ایم، اما تبدیل شدن ایران به مرکز صادراتی منطقه مقوله ای است که در وهله نخست باید آمادگی آن از سوی ایرانی ها فراهم شود و همچنین بستگی مستقیم به نوع قرارداد با خارجی ها دارد.

این مقام فرانسوی ادامه داد: در برخی قراردادهای همکاری و سرمایه گذاری مشترک (جوینت ونچر) اجازه صادرات محصولات و تولیدات داده شده، اما در برخی دیگر این اجازه داده نشده است؛ ایران توانایی انجام صادرات قطعات خودرویی و تبدیل شدن به مرکز صادرات در منطقه را دارد، اما باید شیوه رقابت را یاد بگیرد.

وی تصریح کرد: در این راه نکته مهم و اساسی، روابط سیاسی تعریف شده بین کشورها و چگونگی تعامل با آنهاست.