صادرات هندوانه و پرتقال به چه قیمت؟/ ایران به فکر روز‌های بی‌آبی باشد

به گزارش ایلنا، ایران کشوری است که ریشه‌های خشکی و خشکسالی در آن به خوبی مشاهده می‌شود، همین امر در موقیت کنونی بیش از پیش قابل احساس است و زنگ خطری برای نسل ما و نسل‌های آینده بشمار می‌آید. حدود نیم قرن پیش ایران با داشتن ۲۰ میلیون جمعیت و سرانه مصرف ۷ هزار متر مکعب آب از سوی سازمان‌های مربوطه مورد بررسی قرار گرفت و در آن زمان به مسئولان ایران هشدار‌های لازم داده شد. اکنون در سال ۱۳۹۴ نیز ایران با داشتن جمعیتی بالغ بر ۸۵ میلیون نفر و ۱۹۰۰م‌تر مکعب سرانه مصرف آب در سال حال روز خوشی ندارد و علاوه بر سازمان‌های بین المللی، ارگان‌های مسئول نیز شروع به اعلام هشدار‌های جدی به مصرف کنندگان هستند.

هشدارهایی که اعلام ان خوب است اما باید دولت برنامه اساسی برای جلوگیری از هدر رفت آب داشته باشد. پخش تیزرهای تلوزیونی و درج بیلبورد‌ها در سطح شهر و یا بهتر کشور امری مطلوب بشمار می‌آید اما براستی میزان هدر رفت آب در بخش های خانگی و کشاورزی چه میزان است.

براساس آخرین آمار این میزان بالغ بر  ۲۵ درصد در بخش خانگی و ۷۰تا ۷۵ درصد در بخش کشاورزی است. که اگر بخواهیم منطقی‌تر حرکت کنیم باید ابتدا بخش کشاورزی را مورد بررسی دقیق قرار دهیم. همچنین علاوه بر آن در خصوص تولید محصولات آب بر نیز تجدید نظر کنیم.

امروز ایران مدعی تولید محصولات کشاورزی است و مسئولان امر نیز به ارز حاصل از آن افتخار می‌کنند اما آیا این افتخار آنان به نفع منافع ملی در بلند مدت است و یا نه تلاش دارند در مدت زمانی که برکرسی قدرت تکیه زده‌اند عملکردی را برای رضایت حامیان خود بدست آورند.

آمار صادرات محصولات کشاورزی بخصوص در دو بخش هندوانه و پرتقال قابل توجه است به طوری که با توجه به داشتن منابع محدود آبی ایران در رتبه چهارم تولید هندوانه جهان قرار دارد و این در صورتی است که چین، ترکیه با داشتن منابع عظیم آبی در رتبه‌های اول و دوم قرار دارند. حال آیا منطقی است ایران برای حضور در عرصه رقابت و بالا بردن میزان صادرات سالانه ۲/۵ میلیون تن هندوانه به اروپا و خاورمیانه صادر کند.

در بخش تولید پرتقال نیز ایران اکنون هفتمین تولید کننده در جهان بشمار می‌آید و سالانه براساس آخرین آمار ۲ میلیون و هفت هزار تن پرتقال صادر می‌کند و براساس گفته مسئولان در تمامی دولت‌ها باید میزان صادرات و حضور محفوظ باقی بماند چرا که ارز آوری قابل توجهی برای ایران به همراه دارد. البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که رتبه اول تولید پرتقال به کشور برزیلی تعلق دارد که بیشترین منابع آب را در اختیار دارد.

آیا مسئولان امر متوجه این مهم نیستند که برای حفظ منافع ملی بخصوص در بخش آب شاید در سالهای آینده توان تولید نیاز‌های اساسی را به دلیل خشکسالی نداشته باشیم و این ذخائر آبی را به بهترین نحو ممکن مدیریت کنیم. براساس آخرین برآورد‌ها نیز با توجه به افزایش جمعیت و عدم کاهش مصرف آب ایران با چنین مشکل بزرگی مواجه خواهد شد.