۳ هزار هزار میلیارد تومان نقدینگی سرگردان و صنعت نفت بی‌پول/ تا FATF حل نشود نه سرمایه خارجی جذب می‌کنیم و نه تجهیزات

رضا پدیدار در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره انتشار اوراق مشارکت برای سرمایه‌گذاری در حوزه صنعت نفت اظهار داشت: به دلیل ملتهب بودن اوضاع آینده روشنی برای جذب منابع مالی از طریق اوراق مشارکت نمی‌بینم، زیرا شدت کاهش ارزش پول به حدی بالا است که کسی روی بازگشت پول و یا سود آن نمی‌تواند روی آن حساب کند.

وی با بیان اینکه اکنون در شرایط غیرمتعارفی برای انجام سرمایه‌گذاری در حوزه صنعت نفت هستیم، افزود:  کسانی که پول دارند قدم جلو نمی‌گذارند و طرح‌ها و پیشهادات کسانی هم که متقاضی هستند با روند تورمی روزانه اقتصاد ملی ایران همخوانی ندارد، یعنی هر کسی سرمایه‌ای دارد مردد است که پول خود را وارد پروژه کند و ترجیح می‌دهد که در بانک سرمایه‌گذاری کند. 

رئیس کمیسون انرژی اتاق بازرگانی تاکید کرد: اکنون همه در یک بلاتکلیفی بسر می‌برند، ما در حوزه نفت منتظریم که وزیر نفت پیشنهادات خود را در زمینه مشارکت بخش خصوصی در توسعه سرمایه‌گذاری در صنعت نفت ارائه دهد تا بتوان اظهارنظر و یا تصمیم گرفت.

وی با بیان اینکه اگر برجام به سرانجام نرسد سرمایه‌گذاری خارجی هم نخواهیم داشت، گفت: وقتی جابجایی پول مقدور نیست، سرمایه چگونه وارد کشور شود؟ بنابراین موضوع سرمایه‌گذاری خارجی کلا منتفی است، اگر قرار باشد سرمایه خارجی جذب شود ابتدا باید برجام و FATF به سرانجام برسد تا امکان مبادلات پولی و جذب سرمایه‌گذاری فراهم شود، فرض کنیم کشور و یا شرکتی تصمیم می‌گیرد که در ایران سرمایه‌گذاری کند پول را از چه مسیری و با کدام بانک و قانون وارد کند؟ وقتی همه مبادی و شیوه‌ها منع شده‌اند، هیچگاه شرکت‌های سرمایه‌گذار بزرگ حاضر به ریسک نیستند، چون امکان جابجایی پول وجود ندارد. 

پدیدار با بیان اینکه مردم هم منابع مالی خود را زمانی وارد پروژه‌های نفتی می‌کنند که تضمین آن با دولت باشد، یادآور شد: اکنون پول سرگردان در کشور زیاد است، گردش نقدینگی 3 هزار هزار میلیارد تومان یعنی یک رقم نجومی است، اما نیاز به تجهیزاتی داریم که باید از خارج از کشور تهیه شود، ما در صنعت نفت امکان تامین 70 درصد تجهیزات را از داخل داریم و 30 درصد باید وارد شود که کسی به ما نمی‌فروشد، بنابراین پروژه‌هایی که صددرصد ایرانی و داخلی باشد و امکان تامین مالی هم فراهم شود، بسیار کم است.

پیش‌تر محمد چگینی نیز در این خصوص به ایلنا گفته بود: تعریف پروژه‌ها در قالب شرکت‌های سهامی عام پروژه و پذیرش آسان آنها در بازار سرمایه که حداقل 49 درصد سهام‌شان در همان ابتدای تشکیل به مردم عرضه شود. همچنین افزایش شناوری سهام تا سطح حداقل 50 درصد و صرف منابع حاصل از آن پروژه‌ها در بازار سرمایه از جمله روش‌ها هستند.

وی پذیرش شرکت ملی نفت در بورس و عرضه اولیه ۵ درصد آن، کشف قیمت و سپس بتدریج عرضه 28 درصد بقیه در زمان‌هایی که بازار سرمایه کشش آن را داشته باشد و صرف منابع حاصل در پروژه‌های توسعه‌ای را دیگر روش برشمرده و افزود: اگر درست عمل شود، پیش‌بینی بنده این است که حدود 90 تا 150 میلیارد دلار از این طریق جذب شود.

این تحلیلگر حوزه انرژی همچنین صرف سهام از طریق سلب حق تقدم شرکت‌های فعال در این بخش و اختصاص منابع آن به طرح‌های توسعه‌ای اولویت‌دار را نیز از دیگر روشهای تامین مالی عنوان و بیان کرده بود: روش تامین مالی (آف‌تیک) offtake پیش‌فروش محصول نیز می‌تواند در کنار روش‌های فوق مورد بهره‌برداری قرار گیرد. ضمن اینکه واگذاری دارائی‌های غیرمولد و راکد و یا مازاد دولت با هدف تامین سرمایه این پروژه‌ها در بورس نیز از جمله راهکارها می‌تواند تلقی شود.