صرفه‌جویی۵۳۰۰ میلیارد ریالی ناشی از عدم انتشار آلایندگی از تجدیدپذیرها
مدیرکل دفتر ارزیابی اقتصادی، فنی و زیست محیطی ساتبا، منابع مالی صرفه‌جویی شده ناشی از عدم انتشار آلاینده‌ها از نیروگاه‌های تجدیدپذیر را حدود ۵۳۰۰ میلیارد ریال برآورد کرد و گفت: پیش‌بینی می‌شود منابع مالی لازم از عوارض آلایندگی وصول شده از محل یک درصد از قیمت فروش تبصره یک ماده ۳۸ قانون مالیات بر ارزش افزوده در لایحه قانون بودجه سال ۱۴۰۱ تامین شود.
به گزارش ایلنا از وزارت نیرو، "رضا صمدی" ادامه داد: برآوردهای انجام شده نشان می‌دهد که در سال گذشته برق تولیدی منابع تجدیدپذیر حدود ۱۶۰۰ میلیون کیلووات‌ساعت بوده است که با احتساب هزینه‌های زیست‌محیطی بر اساس رقم اعلامی سال ۱۳۹۵ معادل ۲۴۰۰ میلیارد ریال خواهد بود.
به گفته مدیرکل دفتر ارزیابی اقتصادی، فنی و زیست‌محیطی ساتبا، اگر رقم ۱۵۰۰ ریال با نرخ تورم شاخص (CPI) بروزرسانی کنیم، تقریباً به رقم ۳۳۰۰ ریال خواهیم رسید که در این صورت منابع مالی صرفه‌جویی شده ناشی از عدم انتشار آلاینده‌ها از نیروگاه‌های تجدیدپذیر حدود ۵۳۰۰ میلیارد ریال برآورد می‌گردد.
صمدی در خصوص محل قانونی تامین این منبع مالی برای تجدیدپذیرها گفت: ما در حال بررسی قوانین و آیین نامه‌های بالا دستی هستیم تا درصورت تعیین نرخ جدید هزینه‌های زیست‌محیطی، پیشنهاد این رقم در لایحه قانون بودجه سال ۱۴۰۱ طرح گردد. پیش‌بینی می‌شود منابع مالی لازم از محل عوارض آلایندگی وصول شده از محل یک درصد از قیمت فروش تبصره یک ماده ۳۸ قانون مالیات بر ارزش افزوده تامین گردد.
مدیرکل دفتر ارزیابی اقتصادی ساتبا اظهار کرد: قطعاً لحاظ نمودن تمام مزایای نیروگاه‌های تجدیدپذیر می‌تواند گام موثری در تامین منابع مالی لازم برای حمایت از این صنعت دوستدار محیط‌زیست و پاک باشد که در نهایت منجر به افزایش سهم آن در سبد انرژی کشور خواهد بود.
وی در خصوص اثرات زیست محیطی و اجتماعی این آلاینده‌ها گفت: از اثرات زیست‌محیطی و اجتماعی این آلاینده‌ها در مراجع بین‌المللی تحت عنوان Social Costs یا Externalities نامبرده می‌شود. بعبارت دیگر آلودگی هوا باعث سوزش چشم، افزایش بیماری‌های تنفسی و ریوی، کاهش طول عمر، تخریب نمای ساختمان‌ها و بناهای تاریخی، مصرف بیشتر مواد شوینده و پاک‌کننده و غیره شده و از این طریق هزینه‌های پنهان را به جامعه تحمیل می‌کند. علاوه بر آلاینده‌های هوا، آلودگی آب و حتی خاک نیز مطرح بوده و دارای اثرات زیست‌محیطی گسترده‌ای هستند.
صمدی خاطرنشان کرد: در سیستم قیمت‌گذاری واقعی یک کالا در بازار باید ارزش تمامی عوامل و مواد مصرفی و همچنین ارزش محصولات اصلی و جانبی تولیدی لحاظ شود. یعنی همانطور که در محاسبه قیمت برق تولیدی از نیروگاه‌های حرارتی به هزینه سوخت مصرفی و نیروی انسانی توجه می‌شود باید به خسارت ناشی از آلایندگی نیز توجه کرد که نیروگاه‌های تجدیدپذیر فاقد این هزینه‌ها هستند.
وی با بیان اینکه کمی کردن هزینه‌های زیست‌محیطی کار پیچیده‌ای است، گفت: در علم اقتصاد محیط زیست، مطالعات بسیاری در این خصوص صورت گرفته و پژوهشگران و دانشمندان این حوزه از روش‌های متفاوتی به ارزش گذاری مواهب زیست‌محیطی و هزینه تخریب آنها پرداخته‌اند که از آن جمله می‌توان به روش هزینه تمایل به پرداخت (WTP)، هزینه جبران خسارت اشاره کرد.
مدیرکل دفتر ارزیابی اقتصادی ساتبا در خصوص مبنای قانونی این منبع درآمدی تجدیدپذیرها گفت: قانون بالادستی این موضوع ماده ۶۱ قانون اصلاح الگوی مصرف است که در تبصره "ت" ماده یک آئین‌نامه اجرایی ماده ۶۱ قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی آمده است: "صرفه‌جویی حاصل از کاهش انتشار آلاینده‌ها و مصرف آب، میزان کاهش هزینه‌های زیست‌محیطی و اجتماعی که به دلیل استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر و پاک و کاهش انتشار آلاینده‌های محلی و جهانی و کاهش مصرف آب بدست می‌آید و رقم آن توسط سازمان حفاظت محیط‌زیست با همکاری سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور تعیین می‌شود."
صمدی اضافه کرد: بر این اساس سازمان حفاظت محیط‌زیست با همکاری سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی این نرخ را در سال ۱۳۹۵ مبلغ ۱۵۰۰ ریال بر کیلووات ساعت تعیین کردند ولی متاسفانه تا کنون نرخ جدیدی اعلام نشده است.
وی با بیان اینکه در آغاز سال ۱۴۰۰ ساتبا تفاهم نامه‌ای را با سازمان حفاظت محیط‌زیست مبادله کرده است گفت: یکی از بندهای این تفاهم‌نامه همکاری و پیگیری در تعیین نرخ جدید هزینه‌های زیست‌محیطی است که امیدوارم با تعامل خوب بین دو سازمان و همچنین همکاری امور انرژی سازمان برنامه و بودجه این امر هر چه زودتر محقق شود.
