روایتی دیگر از واقعه مرگ رومینا از زبان اولین ناظر قتل

به گزارش خبرنگار ایلنا، رومینای 13 ساله اهل روستای لمیر، از توابع شهرستان تالش در آغوش خانواده‌ای دیده به جهان گشود که با آمدنش لبخند را بر لبان پدر و مادر نشاند و چه آرزوها که پدر و مادر  در سر برای او نمی‌پروراندند؛ غافل از اینکه روزگار سرنوشت دیگری برایشان رقم زد و در اول خردادماه امسال دست پدر به خون کسی آغشته شد که تا قبل از اتفاق شوم، جان جانانش بود و مادر جوانی که مرگ تنها جگر گوشه دخترش  او را در کنج خانه بیمار و نزار و مبهوت نشانده است.

عیسی اشرفی عموی رومینا درباره روز حادثه به خبرنگار ایلنا می‌گوید : مصاحبه با خانواده ما دیگر چه دردی را درمان می‌کند و آن اتفاقی که نباید رخ می‌داد، اتفاق افتاده است و همه کسانی که نقش زیادی در این بدبختی داشتند چند مدت دیگر به راحتی به زندگی خود ادامه می دهند انگار نه انگار که خانواده‌ای متلاشی شد و دختری که امید یک خانواده بود با سرنوشت تلخی از دنیا رفت.

وی می افزاید: متاسفانه بهمن با گذاشتن عکس های رومینا در فضای مجازی باعث نابودی رومینا شد. زمانی که مراجع قانونی رومینا را به برادرم تحویل دادند من بی اطلاع بودم. زمانی خبردار شدم که فریادهای همسر برادرم را شنیدم.  من اولین کسی بودم که به صحنه قتل رسیدم . برادرم در شرایط روحی و روانی مناسبی نبود وقتی با فریاد از وی پرسیدم چرا دست به چنین اقدامی زدی گفت« مردی که دخترم را فراری داده زنگ زد و مرا تهدید به قتل کرد و گفت هیچ کاری نمی‌توانی بکنی ، بازهم دخترت را فراری می‌دهم و عکس و فیلم‌اش را در فضای مجازی پخش می‌کنم!»

عموی رومینا ادامه می‌دهد: مادر رومینا روز حادثه داخل حمام بود، وقتی متوجه می شود که کار از کار گذشته بود. او هم اکنون شرایط روحی بسیار بدی دارد و مدام در حال تشنج است.

یکی دیگر از اقوام نزدیک خانواده پدری رومینا که نخواست نامش در گزارش بیاید در گفت و گو با ایلنا می‌گوید: انتشار اخبار کذب باعث شده تا موضوع آنطور که باید مطرح نشود.

این مرد 49 ساله می‌افزاید: شرایط زندگی و زخم و زبان‌های همسایه‌ها عرصه را بر پدر رومینا تنگ کرده بود، از دعواها و جر وبحث‌های خانوادگی کلافه شده بود و گرنه چه کسی جگر گوشه اش را به قتل می رساند.

به گفته وی، ماجرا از آن جایی شروع می شود که پسری ۲۹ ساله در مسیر زندگی رومینا قرار گرفته؛ ارتباطی که بیشتر از ۸ روز  طول نکشید و در آخر به زندگی رومینای  معصوم پایان داد.

همسایه های خانواده اشرفی می گویند که این دختر هنوز به سن ۱۴ سالگی نرسیده و به دلیل تحریک یکی از دوستانش با بهمن آشنا شده بود.

یک مقام مسئول در شهر حویق  که خواست نامش فاش نشود  نیز در گفت و گو با ایلنا، می‌گوید : بهمن یک بار برای خواستگاری اقدام کرده بود که خانواده مقتول راضی به این ازدواج نمی شوند و مدتی بعد با طرح نقشه‌ای از پیش تعیین شده تنها راه رسیدن به یکدیگر را فرار از خانه می بینند.

وی در ادامه می گوید: بعد از فرار رومینا پدر او برای پیدا کردن دختر نوجوان به مکان های مختلفی می رود که نهایتاً در آستارا سرنخی از او پیدا می‌کند و با شکایت پدر؛ قاضی دستور دستگیری را صادر و با جستجوی پلیس آگاهی شهر مرزی آستارا دختر پیدا و سپس تحویل پدر داده می شود.

این مقام مسئول، برخی اتفاقات قبل ازحادثه را نیز اینگونه روایت می‌کند: در راه بازگشت به خانه پدر رومینا؛ برای بچه ها بستنی می‌خرد؛ اما هنگام بازگشت به خانه و بر اساس گزارش محلی برخی همسایه ها او را به بی‌غیرتی متهم می‌کنند و به تمسخر می گویند دخترت با پسری فرار کرده و تو برایش بستنی می خری.

این مقام مسئول در ادامه گفت: ماجرا در ذهن پدر مرور می‌شود و بدنامی و ننگ این عصیان، ذهن او را درگیر می کند؛ کلید را به داخل قفل در انداخته و در خانه را باز می‌کند و می بیند دخترش آسوده خوابیده؛ ناگهان در همین لحظه چشمش به داس داخل حیاط می افتد و با همان داس ضربه اول را به بدن دختر می‌زند؛ شدت ضربه دختر نوجوان را از خواب بیدار می کند و بعد از بیدار شدن، دومین ضربه را به سوی او روانه می‌کند که ضربه دوم گلوی رومینا را دریده و پاره کرده تا جایی که خون کف اتاق را فرا می گیرد؛ داس تیز و شدت ضربه به گونه‌ای بوده که گلوی دختر نوجوان را به اندازه تقریبا ۳ تا ۴ سانتی متر بریده و او در همان لحظات به علت خونریزی شدید فوت می کند.

وی افزود: مادر رومینا به محض دیدن دختر غرق به خونش سراسیمه و وحشت زده شروع به دویدن به بیرون خانه کرده و با  داد و فریاد از همسایه ها کمک می خواهد. مردم وارد خانه می شوند و با دیدن این صحنه پلیس را مطلع و بعد از 4 دقیقه ماموران به محل حادثه اعزام می شوند.

این مقام مسئول در پاسخ به این سئوال که آیا پدر سابقه اعتیاد داشته می‌گوید: خیر؛ او هیچ اعتیادی نداشت.

یکی از معتمدین  محل هم در گفت و گو با ایلنا می‌گوید: هر چیزی در سایت ها نوشته شده دروغ است، پدر رومینا ۸ روز  برای طرح شکایت به پلیس و دادسرا مراجعه کرد؛ اما هیچ کس بر روی درد او مرهمی نگذاشت. اگر اورژانس اجتماعی، اداره بهزیستی و همه کسانی که به نوعی در این نوع مسائل مسئول هستند از این دختر معصوم وخانواده بی‌پناه حمایت می کردند چنین اتفاقی برایشان نمی افتاد. ای کاش قبل از اینگونه حوادث داد همه رسانه‌ها بر رنجی که دختران و زنان و مردمان این سرزمین از بی سرپناهی می کشند ، در می‌آمد.

تلاش های ایلنا برای گفت وگو با خانواده مادری رومینا به جایی نرسید.