نائب رئیس شورای عالی استان‌ها:
مسئولان به سیاست‌های قطره‌چکانی در قبال فرهنگیان عادت کرده‌اند/ نگاه معلمان به سرنوشت خود و جامعه شکننده‌تر از گذشته است
نایب رئیس شورای عالی استان‌ها و عضو شورای مرکزی انجن اسلامی معلمان کشور با انتقاد از بی‌توجهی کلیشه‌ای به وضعیت معلمان، گفت: متأسفانه مسئولان ما عادت کرده‌اند که هر چند وقت یکبار و در پی ابراز نارضایتی‌ها با سیاست‌های قطره‌چکانی با معلمان روبرو شوند.
به گزارش ایلنا، سید عبدالرزاق موسوی با تبریک روزهای یازدهم و دوازدهم اردیبهشت‌ماه به مناسبت‌های روز کارگر و روز معلم، اظهار داشت: هم کارگران زحمتکش که در چرخه تولید و خدمت و توسعه اقتصادی و هم معلمان مجاهد که در بسط ارزش‌های اخلاقی، انسانی و دینی و تربیت اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اندیشه و در نتیجه توسعه همه‌جانبه کشور نقش‌آفرینی می‌کنند، دارای اهمیت ویژه‌ای در کشور هستند.
وی با بیان اینکه همه ما مدیون هر دو گروه کارگران و معلمان هستیم، تصریح کرد: بدون حضور و وجود کارگران ماهر و متخصص چرخ تولید و اقتصاد کشور نخواهد چرخید و عملاً فعالیت‌های اقتصادی و تولیدی غیرممکن خواهد بود؛ در نبود معلمان نیز هیچ جامعه‌ای رنگ سعادت و خوشبختی به خود نخواهد دید؛ بنابراین سرنوشت این دو گروه به هم و با دیگر اصناف و اقشار جامعه در هم آمیخته است.
عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی معلمان کشور در ادامه با یادآوری اینکه معلمان در اغلب صحنه‌های سیاسی و اجتماعی کشور حضوری پررنگ داشته‌اند، بیان داشت: واقعیت این است که در حال حاضر و به دلیل شرایط موجود، معلمان علیرغم انجام مأموریت و وظیفه‌های اصلی خود، هر روز شکننده‌تر و نگران‌کننده‌تر از گذشته به سرنوشت خود و جامعه می‌اندیشند.
موسوی به مشکلات فراوان جامعه فرهنگیان کشور پرداخت و خاطرنشان کرد: سئوال اساسی در این زمینه همچنان پابرجاست که چرا ما نمی‌توانیم مسائل آموزش و پرورش را حل کنیم و چرا مدیران و مسئولان ما عادت کرده‌اند به نحوی عمل کنند که هر از چندگاهی و در پی ابراز نارضایتی معلمان به صورت قطره‌چکانی با جامعه فرهنگیان روبرو شوند؟
وی با تأکید این مطلب که باید با مقایسه وضعیت معیشتی معلمان کشورمان با دیگر گروه‌های اجتماعی و صنفی در کشور و یا کشورهای همسایه جایگاه واقعی خود را ارزیابی کنیم، تصریح کرد: واقعیت این است که روش برخورد با نگرانی‌های معلمان نشان می‌دهد که ما برای اداره آموزش و پرورش مشکل جدی داریم.
موسوی با بیان اینکه نگرانی معلمان به مشکلات و دغدغه‌های معیشی و شأن و منزلت آنان محدود نیست، گفت: تجربه سال‌های پس از پیروزی انقلاب و حضور ایثارگرانه آنان در عرصه‌های اجتماعی و هشت سال دفاع مقدس به خوبی این را نشان می‌دهد که دغدغه جدی معلمان بی‌توجهی به عدالت اجتماعی، وجود تبعیض و فساد، ناکارآمدی نظام اداری و اقتصادی کشور و عدم استفاده از ظرفیت‌های کشور در جهت برخورداری مردم از زندگی شایسته بوده است.
رئیس شورای شهر شیراز، مشکل اصلی آموزش و پرورش و معلمان را عدم باور نقش و جایگاه آنان در توسعه همه‌جانبه کشور قلمداد کرد و اظهار داشت: شاید لازم بوده و هست که ما با انجام پژوهش و تحقیق‌های علمی و عینی آثار سنگین و زیان‌بار بی‌توجهی به آموزش و پرورش و معلمان را به جامعه و مسؤولین و همه مدیران نظام نشان می‌دادیم.
نایب رئیس شورای عالی استان‌ها، با اشاره به ضعف جدی در نظام اداری و اقتصادی کشور، اذعان کرد: به عنوان نمونه در سه سال اخیر که در شورای شهر، شهرستان، استان و شورای عالی استان‌ها حضور داشته‌ام، به خوبی مشاهده می‌کنم که کارآمدی نظام اداری و اقتصادی کشورمان تا چه حد پایین است که معتقدم ریشه این نقصان را باید در تربیت اجتماعی و فرهنگ عمومی و بی توجهی به نظام تعلیم و تربیت جستجو کرد.
عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی معلمان کشور در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به تشکیل انجمن اسلامی معلمان در واپسین روزهای نظام پیشین؛ دو حوزه حقوق معلمان و مسائل آموزش و پرورش و همچنین مسائل سیاسی و اجتماعی به ویژه عدالت اجتماعی را دو مأموریت اصلی این انجمن خواند و اذعان کرد: امروز و پس از گذشت سال‌ها از حضورم در این تشکل سیاسی و صنفی به این نتیجه رسیده‌ام که این انجمن، علیرغم تلاش‌هایی که داشته نتوانسته -آنچنان که شایسته است- از ظرفیت خود در جهت پیشبرد آموزش و پرورش و جایگاه معلمان، توفیق محسوسی به دست آورد.
دبیرکل سابق انجمن اسلامی معلمان تصریح کرد: البته نباید فراموش کنیم که سازمان‌ها و دستگاه‌های متولی مسئول کشور در ادوار مختلف نیز در این امر حیاتی ناکام بوده‌اند.
موسوی در پایان مهمترین مأموریت تشکل‌های صنفی و سیاسی معلمان و همچنین دلسوختگان حوزه تعلیم و تربیت را ایجاد اجماع و اراده ملی در مسئولان نظام دانست و افزود: همه باید بدانیم که بهره‌وری، تولید بیشتر، کاهش هزینه‌های اداره کشور، کارآمدی نظام، افزایش اعتماد عمومی، رشد و شکوفایی کشور و امید به برخورداری از زندگی بهتر مردم؛ همگی در گرو توجه جدی به آموزش و پرورش و اصلاح ساختاری نظام اداری و آموزشی آن هم با رویکرد ارتقای جایگاه معلمان به عنوان عنصر اصلی است و این امر در سایه انسجام، هماهنگی و همراهی همه مسئولان قوای کشور امکان‌پذیراست.
