ایلنا از مراسمی مذهبی- سنتی گزارش میدهد؛
آیین سنتی «چهارشنبه آخر صفر» میراث معنوی هرمزگان/ اعتقاد مردم به قدرت شفادهندگی دریا/ شیرینی ما بِیتو ، شفای تو بِی ما
آیینهای مذهبی و بومی هرمزگان قدمت دیرینه ای در تاریخ مردمان این سرزمین دارد. یکی از این آیینها چهارشنبه آخر صفر است که به عنوان میراث سنتی-معنوی هرمزگان به ثبت ملی رسیده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در اعتقادات مردم هرمزگان چهارشنبه به دریا رفتن عملی شایسته است اما اگر چهارشنبه آخر ماه صفر باشد متفاوتتر خواهد بود؛ سالهاست در این روز پیرترها جوانها را به دریا راهی کرده و همراه هم سر و تن خود را در آب شسته و آرزوهای خود را به دریا میگویند.
به اعتقاد آنها کسی که در این روز به دریا برود و نیتی کند به آن خواهد رسید؛ از طرفی قدرت شفا دهندگی دریا نیز در این روز بیشتر است. همچنین، رفتن به دریا در چهارشنبه آخر صفر دردهای استخوانی را تسکین میدهد و گرما و حرارت بدن را میگیرد و طبع آدمی را خنک میکند.
مردم، ماه صفر را ماهی نحس میدانستند که امکان وقوع رویدادهای ناگوار در آن بسیار است. در آیین مردمانی که به دریا میروند بیت معروفی نیز زبان به زبان آنها می چرخد: "ماهها همه خطر دارد، بدنامی ماه صفر دارد" و بر اساس همین باور چهارشنبه آخر صفر میتواند مراسمی برای بدرقه این ماه و برگشتن به ایام شادی نیز تلقی شود.
مردم هرمزگان معتقدند، در این آیین مردمی که به دریا می روند و سه بار به سمت دریا رفته و نیت میکنند و همزمان یک حبه قند یا شیرینی را به دریا انداخته و با گویش بندری می گویند: "شیرینی ما بِی تو ، شفای تو بِی ما" یعنی ما برای تو شیرینی آورده ایم و تو به ما شفا و سلامتی ببخش .
همچنین قدیمی ها در این آیین زمزمه میکنند: "صفر اَ دَر ،خطر اَدَر، جاش سلامتی " یعنی ماه صفر و خطرات آن در حال تمام شدن است و به جای آن سلامتی و تندرستی می آید.
این مراسم به این شیوه صورت میگیرد که مردم بعد از 2 ماه عزاداری به دریا میروند و دست یکدیگر را گرفته و با اتحاد به دریا می زنند تا هفت موج از آنها عبور کند و با هر موج سوره های انشراح، نصر، تین و توحید را می خوانند و با فرستادن صلوات سه بار سر خود را درون آب کرده و بیرون می آورند و از خداوند طلب نیکی و خوبی می کنند.
پس از انجام این مراسم آنها لباس سیاه را از تن درآورده و گناهان و نحسی ها را به دریا می سپارند.
افرادی که به این آیین می آیند مقداری از آب دریا را نیز در ظرفی ریخته و بدون آنکه در طول مسیر ظرف را روی زمین بگذارند آن را به خانه برده و در چهارگوشه منزل می ریزند تا روزی و برکت دریا را به خانه آورده باشند و چشم شور را با آب شور دریا بشویند.
گزارش از : سمانه کمالی