به مناسبت روز بزرگداشت ملای روم؛
قدیمیترین نسخه مثنوی مولوی در کتابخانه آستان قدس رضوی رونمایی شد
به مناسبت روز بزرگداشت شاعر و عارف گرانقدر ایران زمین، جلال الدین محمد بلخی معروف به مولوی، قدیمی ترین نسخه خطی مثنوی وی در کتابخانه آستان قدس رضوی رونمایی شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا از مشهد، علی سوزنچی مدیر اداره محفوظات سازمان کتابخانه ها، موزه ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی در این مراسم گفت: در این کتابخانه هشت هزار و ۲۰۰ نسخه خطی در موضوع ادبیات نگهداری می شود که از این تعداد ۲۶۷ نسخه از آثار مولوی است.
سوزنچی افزود: مولانا جلال الدین محمد بلخی متولد سال ۶۰۴ هجری قمری در بلخ و متوفی سال ۶۷۲ هجری قمری در قونیه است که زمان حیات وی مقارن با دوره حساسی از تاریخ ایران و اسلام بود و این شاعر و عارف بزرگ نقشی مهمی در آن دوران ایفا کرد.
وی اظهار داشت: در قرن هفتم ایران بویژه خراسان آماج حملات حاکمان مغول بویژه چنگیز قرار گرفت و همه آثار و زیرساخت های فرهنگی، علمی، اجتماعی و حتی هویت ملی و دینی مردم این سرزمین توسط مغول ها از بین رفت و خدشه دار شد.
وی گفت: علما و دانشمندان و صنعتگران این سرزمین یا توسط مغول ها کشته شدند یا از این سرزمین مهاجرت کردند یا به بردگی گرفته شدند و در این شرایط جامعه دچار سرخوردگی شد.
مدیر اداره محفوظات سازمان کتابخانه ها، موزه ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی افزود: در این شرایط مولونا مولوی به عنوان یک عارف دل آگاه، شاعر دردمند و اندیشمند پویا وارد میدان شده و پیوندی بین عارفان ایجاد کرد و به مردم آرامش بخشید.
وی اظهار داشت: مولوی با اشعاری که در زمان خود سرود هم به زبان فارسی خدمت کرد و هم در زمانه ای که پیروان ادیان مختلف هجمه ای علیه مردم ایران به راه انداخته بودند و هر کدام سعی در غالب کردن دین خود داشتند، به معرفی دوباره اسلام پرداخت.
وی گفت: این شاعر بزرگ در این دوران بین حماسه، عرفان، اخلاق و ادبیات و عشق الهی ارتباط خوب و ناگسستنی ایجاد کرد تا مردم دوباره هویت ملی و مذهبی خود را بازیابند.
سوزنچی به تشریح ۲ نسخه قدیمی از مثنوی مولوی موجود در کتابخانه این نهاد پرداخت و افزود: کهن ترین نسخه از این مثنوی معنوی موجود در این گنجینه به شماره ۵۹۰۱ شامل ۶ دفتر و ۲۸۳ برگ در قطع وزیری است.
وی اظهار داشت: این نسخه قدیمی در سال ۸۴۵ هجری قمری به خط نستعلیق نوشته شده است.
وی ادامه داد: نسخه دوم از مثنوی مولوی که بسیار نفیس است به شماره ۴۹۳۲ در سال ۸۰۸ هجری قمری کتابت شده و ۳۷ برگ دارد که ۲ صفحه آن بطور کامل تذهیب است.
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد نیز در این مراسم گفت: مثنوی معنوی مولوی دارای ۶ دفتر و ۲۷ هزار بیت است که بزرگترین اثر عرفانی در ادبیات فارسی به شمار می رود.
فاطمه ماهوان افزود: شیوه نگارش کتاب مثنوی مولوی داستان گویی است و ۴۲۴ داستان پی در پی دارد و مولانا در این داستان از شخصیت های متنوع بهره گرفته و به صورت غیر مستقیم آموزه های دینی و اخلاقی را آموزش داده است.