معرفی جاذبه‌های گردشگری ایران؛
کارون؛ خواستگاه نخستین و بزرگترین تمدن‌های بشری/ از آرامگاه دانیال نبی تا بنای عظیم چغازنبیل
استان خوزستان به لحاظ بناهای تاریخی، طبیعت متنوع، در کنار تنوع قومی و مذهبی، این منطقه از ایران را به مکانی قابل توجه برای گردشگران تبدیل کرده است.
به گزارش‌خبرنگار ایلنا، استان خوزستان دارای جاذبه‌های گردشگری بسیار متنوعی برای گردشگران داخلی و خارجی است و از همین رو به خصوص با فرا رسیدن فصل بهار که این منطقه دارای آب و هوای فوق العاده مطبوع و معتدلی است، گردشگران بسیار زیادی از سراسر ایران را به خود جذب می کند.
رودخانه کارون شاهرگ حیات کلان شهر اهواز
رود کارون پرآب‌ترین و بزرگترین رودخانه ایران است. این رود در سنگ نوشته‌های باستانی کرن، کرنک و کوهرنگ نیز نامیده می‌شد و اولین تمدن‌های بشری درکنار این رود تشکیل شده است. برخی نیز رودخانه کارون را همان رودخانه باستانی کوپرتس می‌دانند. این رود با درازای ۹۵۰ کیلومتر طولانی‌ترین رود ایران است و همچنین تنها رود ایران است که بخشی از آن قابل کشتیرانی است.
آب آشامیدنی کلان‌شهر اهواز از رودخانه کارون تأمین می‌شود. در حاشیه این رود تمدن‌های بزرگی از ایران شکل گرفته‌است. رودخانه کارون به غیر از تأمین آب آشامیدنی و کشاورزی و تولید برق مصرفی دارای مواهب دیگری نیز هست از جمله بستر مناسبی برای جذب سرمایه‌گذاری و ایجاد مکان‌های تفریحی پررونق و نیز حمل و نقل کالاست.به علت آنکه از طریق آن می‌توان کالاهای تجاری و صادراتی کشور را با استفاده از حمل و نقل آبی، از اهواز و حتی شوشتر تا بنادر بین‌المللی خوزستان مانند خرمشهر و آبادان منتقل کرد.رود کارون یکصد و هفدهمین اثر طبیعی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.
آبادان نخلستان های زیبا و ساحل زیبای اروند رود
ساحل بسیار زیبای رودخانه‌های اروند و بهمنشیر و نخلستان‌های سرسبز از مکان‌های دیدنی این شهر هستند. از مکان‌های مذهبی آبادان می‌توان به کنیسه یهودیان و کلیسای ارامنه، قدمگاه خضرنبی و زیارتگاه سیدعباس اشاره کرد. جزیره شادمانی در رود بهمنشیر و جزیره ارگ در اروندرود نیز از جزیره‌های کوچک درون این شهر هستند.
خانه تیزنو دزفول
خانه تیزنو یکی از نمونه‌های زیبای معماری شهر دزفول است. قدمت اولیه بنای این خانه به دوره صفویه می‌رسد. خانه تیزنو یکی از بزرگترین و زیباترین خانه‌های محله قلعه در بافت تاریخی دزفول است.
پل ساسانی نگین انگشتری شهر دزفول
پل ساسانی (قدیم) دزفول مهم‌ترین اثر تاریخی این شهر است. این پل که دو منطقه شرقی و غربی را به هم وصل می‌کند و یکی از راه‌های رابط منطقه جندی شاپور و سرزمین بین النهرین بوده که به دستور شاپور اول ساسانی پس از پیروزی بر روم و با بکارگیری اسرای رومی در سال ۲۶۳ میلادی ساخته شد. این پل با گذشت نزدیک به ۱۸ قرن همچنان پابرجاست و به عنوان یکی از قدیمی‌ترین پل‌های استوار جهان شناخته می‌شود.
آبشار شِوی
آبشار شوی یا تله زنگ در سردشت از توابع دزفول یکی از زیباترین آبشارهای ایران است. این آبشار حدود ۸۵ متر ارتفاع و ۷۰ متر عرض دارد. در دامنه کوه و خروجی آبشار غاری وجود دارد که افراد محلی می‌گویند کیلومتر‌ها طول دارد. در بدنه آبشار نیز خروجی‌های متعددی وجود دارد که آب با فشار از آن‌ها خارج می‌شود.
حمام کرناسیون
حمام کرناسیون یا موزه مردم‌شناسی دزفول یکی از بناهای دوره قاجاریه است. این بنای تاریخی پس از بازسازی در سال ۱۳۸۵ به عنوان موزه مردم‌شناسی مورد استفاده قرار گرفت. حمام کرناسیون با مساحتی حدود ۸۸۰ متر مربع دارای سردری کوچک و زیبا با تزئینات ساده آجرکاری است.
اش‍ک‍ف‍ت‌س‍ل‍م‍‍ان
ن‍ی‍‍ای‍ش‍گ‍‍اه ت‍‍اری‍ش‍‍ا یا اشکفت در جنوب ایذه بزرگترین خط نوشته میخی "عیلام نو" را در خود جا داده و درب‍رگ‍ی‍رن‍ده چ‍‍ه‍‍ارن‍ق‍ش‌ب‍رج‍س‍ت‍ه عیلامی است که ن‍ی‍‍ای‍ش"ه‍‍ان‍‍ی" پادشاه محلی آی‍‍اپ‍ی‍ر ب‍ه‌‌ه‍م‍ر‌اه وزی‍ر و خ‍‍ان‍و‌اده‌‌اش را ب‍ه‌ن‍م‍‍ای‍ش گ‍ذ‌اش‍ت‍ه است.
خ‍ون‍گ‌‌اژدر
خونگ اژدر یا تنگ نوروزی در ۱۵ کیلومتری ایذه است. بر روی سنگ بزرگی دو نقش برجسته قرار دارد. یکی از دوره عیلامی‌ها متعلق به ۴ هزار سال پیش و دیگری از زمان اشکانیان در حدود ۱۸۰۰ تا ۲ هزار سال پیش. نقش عیلامی تقریبا محو شده، ولی نقش اشکانی همچنان قابل تشخیص است.
مال آقا
مال آقا در منطقه‌ای کوهستانی از سلسله جبال زاگرس واقع شده که رودخانه‌ای مواج و سرد از کنار آن می‌گذرد. از سوی شهر باغملک به سمت مال آقا می‌توان شهر قلعه تل را هم مشاهده کرد. روستای تمبی با قدمتی چند هزار ساله در دل کوهستان نیز در همین مسیر قرار دارد.
قلعه شوش
قلعه شوش قلعه‌ای است که توسط ژاک دمورگان فرانسوی برای سکونت باستان‌شناسان فرانسوی در نزدیکی آرامگاه دانیال نبی در شوش بر روی تپه‌ای تاریخی بنا شد. از مهم‌ترین آثار به دست آمده از این تپه‌ها می‌توان به مجسمه معروف ملکه ناپیر اسوستون، لیوان مشهور سفالی شوش به رنگ نخودی و نقش بزکوهی و قانون حمورابی اشاره کرد. این قلعه، نقشه‌ای قرون‌وسطایی دارد.
آرامگاه دانیال نبی در شوش
در مورد محل دفن پیکر دانیال نبی اختلاف نظر وجود دارد اما هر سال صدها تن از ایرانیان یهودی بر روی تپه‌ی ارگ شوش جمع می‌شوند و به پیامبرشان ادای احترام می‌کنند. دانیال، پسر یوحنا پیامبری است که نسب وی به یهودا فرزند یعقوب نبی می‌رسد. آنچه بیش از همه محل استناد و توجه است، حضور وی در شهر باستانی شوش و در نهایت وفات او در همین مکان است.
زیگورات
بنای عظیم معبد پنج طبقه "زیگورات چغازنبیل" در اطراف شوش هم اکنون یکی از بناهای عظیم خاورمیانه است که با دیوارهای تو در تو و هزاران خشت و آجر بر تپه‌ای بنا شده و کتیبه‌های آجرین با خط میخی عیلامی قدمت این بنا را آشکار می‌سازد. شوش مرکز حکومت عیلام به وسیله پادشاه آشوری، "آشوربانی پال" ویران گردید و بعدها که با تلاش هخامنشیان و برپائی کاخ‌های زمستانی، بار دیگر رونق گذشته خود را به دست آورد.
سازه های آبی تاریخی شوشتر
سازه‌های آبی شوشتر در دوران ساسانیان، برای استفاده از نیروی آب به‌عنوان محرک آسیاب‌های صنعتی ساخته شد. در این مجموعه بزرگ، ساختمان آسیاب‌ها، آبشار‌ها، کانال‌ها و تونل‌های عظیم هدایت آب و سیکا که محلی جهت استراحت و تفریح است، قابل توجه هستند. در سفرنامه یک باستان‌شناس فرانسوی از این محوطه به عنوان بزرگترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد شده است.
روستاى لیوس
روستاى لیوس در ۷۳ کیلومترى شمال شهرستان دزفول در بخش سردشت واقع شده است. علیرغم گذشت سالیان زیاد از عمر این روستاى تاریخى، در بافت کهن آن، هنوز نحوه معیشت، فرهنگ و سنن، گویش، آداب و رسوم و برپایى مراسم مختلف به شیوه کاملاً سنتى است. این روستا داراى یک سبک خاص معمارى است به نحوی که از تمام بخش‌هاى موجود در یک ساختمان استفاده بهینه می‌شود.
بقعه یعقوب لیث صفاری
بقعه یعقوب لیث صفاری نخستین شهریار ایرانی در شرق دزفول واقع شده است. یعقوب لیث صفاری زبان پارسی را نخستین بار پس از ورود اسلام به ایران دوباره به عنوان زبان رسمی ایران اعلام کرد. وی در سال ۱۶۵ هجری قمری در شهر جندی شاپور درگذشت.
