مهدی فقیه، برند شیراز در سینمای ایران است

به گزارش ایلنا، در این رویداد که با استقبال اهالی فرهنگ، هنرمندان و علاقه‌مندان به این بازیگر محبوب شیرازی همراه بود، تمبر یادبود این هنرمند رونمایی شد.

زهرا سعیدی که فعالیت خودش را با گروه تئاتر شیراز آغاز کرده، در این برنامه به بیان خاطراتی از همکاری با مهدی فقیه پرداخت و به نقش پر رنگ همسر فقیه در موفقیت وی اشاره کرد.     

ستاره اسکندری هم که برای نمایش فیلم «دریاچه ماهی» میهمان شیرازی‌ها بود، در سخنانی کوتاه به نقش مهدی فقیه در سینمای ایران پرداخت.  

بهزاد مریدی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس در این برنامه سینمای فقیه را معناگرا دانست و گفت: بنای معناگرایی، البته عملگرایی است که باید پیش فرضی برای آن قائل شد. امروز پیش فرضِ نام شیراز بدون شک فرهنگ، ادب و مهربانی است؛ این مهربانی و فرهنگ وجود محصول بزرگانی مثل مهدی فقیه است.

مریدی افزود: همچنین پیش فرض نام سینمای شیراز هم مهدی فقیه با تخصص، اخلاق و لبخندی همیشگی است.

وی اخلاق این هنرمند پیشکسوت را تحسین کرد و گفت: هنر این سرزمین مرهون نام بزرگانی مثل فقیه است که فرهنگ شیراز را با مهربانی و اخلاق گره زده است.

کوروش کمالی سروستانی، مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس هم در این رویداد گفت: اگر به‌راستی تلفیق دستاوردهای ذوقی و تراوشات ذهنی و حسی انسانی در پرند رنگ رنگ شعر، موسیقی، نقاشی، تئاتر و سینما را هنر بی بدیل انسانی تلقی کنیم، هنری که خود حاصل تفکر و اندیشه است و توامان با تلاش‌های سترگ و نستوه‌پذیر، که نسلی پسین را  میراث‌دار و وامدار  نسلی پیشین در این وادی می‌سازد و بر این باور پای بفشریم که هنر خود در تطور تاریخ و در فراز و نشیب رخدادها، رسالتی سترگ را بر دوشِ هوش می‌کشد، آنگاه می‌توان بر قامت برافراشته و نام بلند هنرمندان، تکریم و  تعظیم در خور روا داشت. آنگاه می‌توان دانست که پویایی و تحرک و بالندگی خود آبشخوری جز هنر نمی‌تواند داشت.

او افزود: هنرمندان چیره‌دست، با خلق آثاری بدیع، عواطف و تجربیات خود را به‌گونه‌ای شگَرف، آشکاره می‌کنند تا در جهان معنایی مخاطب خویش رخنه کنند در جان و ذهنشان خوش بنشینند و عواطف‌شان را برانگیزند و با زبانی مشترک و برخاسته از نیستان جان،  پیوندی معنوی با آنان  بیافرینند. می‌کوشند با خلق آثاری ماندنی آنچه را که دریافت ناکردنی است، در کالبُدی آراسته و دلنشین، برای همگان، قابل فهم سازند. از این روست که عکاسی، نقاشی، مجسمه‌سازی،  موسیقی، تئاتر، معماری، طراحی، و سینما، امروزه دیگر  از مبانی تفکیک‌ناپذیر زندگانی جوامع انسانی شمرده می‌شوند که تجربه زیباشناختی بشر از جهان را به تفسیر می‌نشینند. چنانکه تولستوی می‌گوید: «مقصد و مقصود هنر، انتقال والاترین احساساتی است که انسان‌ها بدان‌ها دست یافته‌اند».

موسس سینما فرهنگ و پردیس سینمایی «گلستان» ادامه داد: امروز، خوشبخت مردمانیم که در سایه سار هنرمندانی زیست می‌کنیم که داستان هر یک شریطه‌ای است  مبسوط؛ هنرمندانی که با ذهن پویای خویش و با وجود تفاوت‌های زبانی و فرهنگی، آثاری بدیع می‌آفرینند تا دریچه‌ای از دنیایی متفاوت را  در مقابل دیدگانمان بگشایند و معنا و مفهومی عمیق را از هستی برایمان به تفسیر بنشینند؛ نشاط سرشار از این امر چنان است که  در این پسا هنگام خزانی ما را به میزبانی و تکریم رادمردی فراخوانده است که نام بلندش در تاریخ این سرزمین چون هنرمندی دوران‌ساز باقی می‌ماند.

کمالی گفت: استاد مهدی فقیه که بی‌شک در بطن هنری خویش، خوش زیسته و خوش در خشیده است، کارگردان، نویسنده، بازیگر و فرهنگوری است صاحب علم و تجربه توام با استعدادی ذاتی و ذوقی وافر. دلباخته فردوسی و سعدی و حافظ است و بازیگری است منعطف و چند وجهی. گویی از گاه زاده شدنش در مبارک سال 1324 شمسی تا به امروز که به قرار انفسی هفتاد و دو سالگی را پسِ پشت می‌نهد، خمیر مایه او را به کیمیای هنر آغشته‌اند؛ تا اندیشه هنر توامان ذهن و زبانش شود.

مدیر دانشنامه فارس افزود: تئاتر دهه چهل در شیراز و ساختار فرهنگی و هنری آن و نیز تجربه آموزش در دانشگاه ونسن فرانسه او را آماده نقش‌آفرینی ساخت؛ بدین ترتیب از 1347 فعالیت‌های حرفه‌ایِ نمایشی خود را آغاز کرد و نخستین بار در فرایند آفرینشی نو از تئاتر، در سال 1349 نمایش رستم و سهراب را همراه با نقال و بازیگر، در شهرها و روستاهای فارس به اجرا درآورد تا نامی ماندگار با هنری مانا شود و بدین سان توان هنری او، از اقبالی عام برخوردار شد؛ «افعی طلایی»، نخستین پوستر هنری تئاتر شیراز را نیز او منتشر کرد. از آن پس دلباخته اجرای نمایش‌های عروسکی شد و گرگین و خوب چهر، بستور، جیجی بیجی، پهلوان کچکلک و.... را به روی صحنه برد.

مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس درباره فقیه ادامه داد: در نمایش‌های «چهار صندوق»، «افعی طلایی»، «مستاجر»، «عکس 4x  6» و «سایه‌ها» نقش‌های به یاد ماندنی خود را اجرا و در سال 1368 اولین نقش‌آفرینی در فیلم سینمایی را تجربه کرد؛ در سال 1370 با بازی در فیلم «هور در آتش»، بیش از پیش بر شهرت و محبوبیت خود افزود و «بابا عقیل» سینمای ایران شد.

او گفت: با مرور بر کارنامه سترگ مایه استاد مهدی فقیه، می‌توان تعهد و دلباختگی او را به رسالت هنری‌اش و در پیوستن به سینمای معنا گرا باز یافت. این باور او را از زمره هنرمندانی ساخت که پس از انقلاب، کوشیدند تا با ایفای نقش‌هایی ماندگار، تعهد خویش را به دین و باورهای مذهبی و انقلابی پدیدار سازند. بر این اساس با ورود به این دنیای پیچیده و جادوئی و تاثیرات سحرآمیز آن در راستای پیشبرد اهداف و مقاصد خود بسیار کوشیده است و ذهن و اندیشه و خلاقیتش را در این راستا نیز به کار گماشته است. اگر چه در دیگر نقش‌های اجتماعی و کمدی و عارفانه و عاشقانه خویش نیز خوش درخشیده‌است و با ‌چهره، هنر، زبان و لهجه دلنشین خود، برندی برای شیراز در سینمای امروز ایران شده است.

کمالی تاکید کرد: با نگاهی به کارنامه آثار خلق شده او، می‌توان بدین معنا راه یافت که استاد مهدی فقیه باورمندانه و آزادانه، اندیشه‌هایش را در راستای تفکرات و ایده‌های خاص خود به کار گرفته و در خلق آثار فاخر و به یادماندنی سربلند بوده ‌است.

مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس گفت: امروز ما خوش وقت مردمانیم که به پاسداشت هنرمندی همت گماشته‌ایم که  حضورش به تئاتر و سینمای این سرزمین روحی تازه دمیده است.  بر این اساس، درود و تکریم خویش را به پیشگاه ارجمند او پیشکش می‌نماییم؛ او  که به آزادی انسان ارج می‌نهد و هنری می‌افریند که در اوج مانایی، رشد و تعالی نوع بشری را به تصویر می‌کشد. مفتخرانه، هنرش را قدر می‌نهیم، اندیشه‌هایش را پاس می‌داریم و مانایی‌اش را آرزومندیم.

در این برنامه که در حاشیه فستیوال مروری بر سینمای دفاع مقدس برگزار شد، سرهنگ محمدجعفر دوستدار فرمانده ناحیه مقاومت حضرت بقیه‌الله(عج) شیراز نیز از شخصیت، تعهد و هنر مهدی فقیه تجلیل کرد و وی را جمع تخصص و تعهد خواند.

همچنین سیروس رومی پژوهشگر و عضو هیئت امنای انجمن آثار و مفاخر استان فارس نیز به بیان خاطراتی از فقیه پرداخت.

در پایان این مراسم نیز، مهدی فقیه، همسر و فرزندان وی بر روی سن رفتند که با تشویق حاضران در سالن همراه بود.

این رویداد باهمکارى موسسه فرهنگى شهر آفتاب‌، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس و مرکز اسناد وکتابخانه ملى فارس برگزار شد.